ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ...

Στην υγειά μας για να 'μαστε καλά

Ποιο θεωρείτε ως το σοβαρότερο εμπόδιο ώστε ο μέσος πολίτης, Έλληνας ή αλλοδαπός, με ή χωρίς χαρτιά, με ή χωρίς λεφτά, να έχει άμεση και αξιόπιστη ιατρική φροντίδα στα δημόσια νοσοκομεία; Η κρίση θα μου πείτε. Ναι, είναι μια εύκολη απάντηση σε ένα πρόβλημα παλιό. Μήπως με την κρίση στα ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές, η υγεία (των νοικοκυραίων, ελλήνων και μη) πιστεύετε ότι βρίσκονται σε καλύτερα χέρια; Οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό έχουν λέτε αυξημένη αίσθηση ευθύνης, εμπειρία και προσόντα ώστε να είναι πιο προσεκτικοί απέναντι στους αρρώστους, ενδεχομένως επειδή έχουν να πληρώσουν περισσότερα; Τα 25 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία του δημόσιου νοσοκομείου θα κάνουν καλύτερες τις παρεχόμενες υπηρεσίες;

Είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό πάντα δεν λέγαμε ότι η τύχη σου είναι «να πέσεις στον σωστό άνθρωπο;». Έτσι το θέμα μας ως κοινωνία εξακολουθεί να είναι το ίδιο: πού υπάρχουν περισσότεροι σωστοί άνθρωποι για να δοκιμάσουμε αυτήν την τύχη; Κυρίως, όμως, το θέμα είναι τι κάνουμε όλοι μας γι αυτό; Διότι καθένας από εμάς, κάποια δουλειά κάνει, με κάτι ασχολείται ή απασχολείται και με κάποιον τρόπο επηρεάζει, λίγο ή πολύ, τις ζωές των υπολοίπων. Ας γίνουμε πρώτα εμείς, λοιπόν, μια καλή τύχη για τους άλλους στο βαθμό που μας αναλογεί και μετά βλέπουμε πόσο κακός ή καλός είναι ο άλλος. Όταν υπηρεσίες και αγαθά γίνουν καλύτερα και υψηλότερα από τις τιμές τους, τότε, αυτές θα αναγκαστούν να πέσουν. Για σκεφτείτε το… π.χ. αν ο γιατρός με κάνει καλά και μου δώσει τις σωστές συμβουλές αγωγής, δεν θα πηγαίνω στο νοσοκομείο ξανά και ξανά. Οπότε η μικρότερη ζήτηση γιατρού θα ρίξει το εισιτήριο της επίσκεψης. Επίσης, τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από τον πρώην ασθενή, θα διατεθούν σε κάποια άλλη αγορά ή υπηρεσία οπότε η μηχανή θα κινείται και όσο θα κινείται, χωρίς να χάνονται χρήματα σε άγονους κύκλους που δεν βγάζουν πουθενά, το σύστημα θα εξυγιαίνεται σταδιακά.

Αρκεί να κάνουμε όλοι τη δουλειά μας σωστά, πολίτες και πολιτικοί, να συμπαρασύρουμε καθένας με τις δυνάμεις τους τις δομές και τις λειτουργίες του κοινωνικού – πολιτικού -  οικονομικού συστήματος σύμφωνα με τις επιθυμίες μας. Μόνο τότε ο κακός επαγγελματίας, ο εκμεταλλευτής, ο απατεώνας θα ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα όσο κι αν προσπαθεί να μας χαμογελάει, να μας ξεγελάει και να μας κάνει τον καλό και τον αξιοπρεπή. Αυτό ισχύει για όλους και για όλα, αλλά επειδή η Υγεία είναι πάνω απ’ όλα, ας αναλογιστούμε τι γινόταν προ κρίσης και τι γίνεται εν μέσω κρίσης. Οι καλοί καλύτεροι, οι κακοί χειρότεροι. Το μόνο που δεν αλλάζει φοβάμαι. Ο χαρακτήρας του ανθρώπου. Ας αρκεστούμε έστω στους καλούς που γίνονται καλύτεροι και δεν χαλάσανε κι αυτοί μαζί με τους χειρότερους.