efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 22, 2014

Συντροφιά με τον Ελύτη

"Η συντροφιά με τον Οδυσσέα Ελύτη είναι θεραπευτική" σκέφτηκα!!!

Έχω στη βιβλιοθήκη μου τη Μαρία Νεφέλη. Έκανα έτσι προχτές και την ανέσυρα, μετά απο χρόνια που είχα να διαβάσω ποίηση Ελύτη. Γιατί ειδικά όταν κάτι συνέβη που παιδεύει τον νου σου, τότε, η μουσική και η ποίηση, εκτός απο ψυχική ανάταση, προσφέρουν άμεση θεραπεία και ηρεμία.
Λες "δεν πειράζει" γιατί βαθιά το νιώθεις πως τελικά όλα για κάποιον λόγο συμβαίνουν.

Να μερικοί απο τους στίχους του Ελύτη που αυτές τις μέρες ήρθαν κοντά μου όπως έπρεπε

Έχω σηκώσει χέρι καταπάνου στά βουνά τά μαύρα 
και τά δαιμονικά του κόσμου τούτου.../

...Ποιός ακούει; Ποιός άκουσε;...

Έχω σηκώσει χέρι καταπάνου στά 
δαιμονικά του κόσμου τ' ανεξόρκιστα
κι άπό το μέρος το άρρωστο γυρίστηκα
στον ήλιο καί στό φώς αυτοεξορίστηκα!

....

Τέτοιαν εύστοχη δείξε αδεξιότητα
και νά: ο Θεός!

...

"Κείνος πού αδίκησε άς αδικήσει ακόμη. Κι ο βρωμιάρης
άς βρωμίσει περισσότερο. Κι ο δίκαιος
πιό δίκαιος άς είναι".

...

Στο χωριό τής γλώσσας μου τη Λύπη τηνε
λένε Λάμπουσα

....

Ένα κύρτωμα όπως της παλάμης όπου χωράει το δίκιο μας.
...
Λυπούμαι άν η τροπή του λόγου μου δεν είναι αυτή
πού αρμόζει στις ημέρες μας
Κυρίες και Κύριοι,
Τίποτα δεν αρμόζει στις ήμέρες μας
κι έπί πλέον συμβαίνει νά 'μαι λυπημένη
....

Κι έτσι, βυθισμένη στα λόγια του ποιητή, μια ανάγκη ανάβλυσε και ξεπήδησαν οι δικοί μου στίχοι

ΚΑΘΑΡΣΗ ΣΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Δεν πειράζει που του είπα πως λυμάμαι
Δεν πειράζει
Αλήθεια λυπάμαι γι αυτόν
Κι εμένα λυπάμαι βέβαια
που έπεσα σ' αυτόν

Μα σαν αυτόν υπάρχουν τόσοι
και είναι μάλλον αδύνατον
να τους αποφύγεις
Σαν αυτόν υπάρχουν τόσοι
που προστατεύουν ο ένας τον άλλον

Δεν πειράζει που δεν είπε πως λυπάται
Αν έλεγε "λυπάμαι"
Ψέμα θα έλεγε φριχτό
και φριχτότερος αυτός θα γινόταν

Δεν πειράζει
που δεν έκφρασε καμιά απολύτως λύπη
που μέσα στα εισαγωγικά νιώθει πως δικαιώθηκε
Δεν πειράζει τελικά
Γιατί τα εισαγωγικά θα του θυμίζουν τον καλό δρόμο
Τα εισαγωγικά θα τον στοιχειώνουν
Κάθε φορά που πάλι πάει να ξεστρατίσει
Δυό και τρείς φορές θα το ζυγίσει

Είδαλλιώς
Απ' τον ίδιο τον εαυτό του θα τό 'βρει
΄Η από άλλην
Ο δυστυχής
Ο δυστυχής δικαιωθείς σε εισαγωγικά

Άλλες στο λαιμό του να βιάσει ψυχολογικά
Ας μη βρει να ξαναπάρει
Η δικαίωσή του αυτή
μέσα στα εισαγωγικά
Ας είναι η προστασία μας, γυναίκες!






    

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 18, 2014

Βοήθειά μας...

ΕΔΟΕΑΠ: ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ και ΓΙΑΤΡΟΙ

Η υγεία πάνω απ' όλα κι όλα τα άλλα βρίσκονται, λέει ο λαός κι έχει απόλυτο δίκιο. Αλλά η Υγεία και πολλά ασφαλιστικά Ταμεία νοσούν ποικιλοτρόπως, με αποτέλεσμα οι ασφαλισμένοι να νιώθουν ανασφάλεια.

Και στο δικό μας Ταμείο, των δημοσιογράφων, συμβαίνουν πράγματα που απο τη μια προκαλούν μεγάλη λύπη, αλλά, ταυτόχρονα και κάποια ικανοποίηση ότι ίσως να γίνεται μια προσπάθεια εξυγίανσης.

Διεξάγονται οικονομικοί έλεγχοι, πειθαρχικοί έλεγχοι που επιφέρουν ακόμα και απολύσεις γιατρών για συμπεριφορές που το Δ.Σ. κρίνει ότι βλάπτουν τον Ασφαλιστικό μας Οργανισμό και δηλώνει ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν γίνονται πλέον ανεκτές.

Λόγος και αντίλογος σε οτιδήποτε καλό ή κακό μας συμβαίνει πάντα θα υπάρχει, αλλά, σήμερα, τούτη η ανάρτηση αφορά τη δική μου περιπέτεια με τον ιατρό, γυναικολόγο, του ΕΔΟΕΑΠ κ. Γεώργιο Ιωαννίδη, που άνοιξε το 2009 και έκλεισε στα δικαστήρια μόλις χτες, τελικά "δι' αμοιβαίων υποχωρήσεων".

Συνάδελφοι, θέτω υπόψη σας μέρος απο το 4σέλιδο Ιδιωτικό Συμφωνητικό Επιλύσεως Διαφοράς, που συντάχτηκε απο τους δικηγόρους και συμφωνήθηκε χτες Τετάρτη, 17 Σεπτεμβριου, 2014:
"Η κα Καλοστύπη ανακαλεί τα κείμενα που έχει αναρτήσει στο ιστολόγιό της efimerida sfaira στις 19/9/2009 και 6/10/2009 ως και της ΑΝΑΦΟΡΑΣ της προς το Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, εκφράζει τη λύπη της προς τον κ. Ιωαννίδη και δηλώνει ότι αυτός ενήργησε απο ενδιαφέρον για την προάσπιση της υγείας της και σύμφωνα με την σύγχρονη σχετική επί του θέματος βιβλιογραφία και ιατρική πρακτική, αλλά και σύμφωνα με τον Κανονισμό του ΕΔΟΕΑΠ."

Πέρασαν έξι ολόκληρα χρόνια και ομολογώ ότι κουράστηκα με αυτήν την ιστορία, όμως θεωρώ ότι έπραξα το ηθικό καθήκον και χρέος που μου αναλογούσε σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο ως δημοσιογράφος και μέτοχος του εν λόγω αυτοδιοικούμενου Οργανισμού. Επίσης, έχω την πεποίθηση ότι όσοι είχαν εμπλοκή και μερίδιο ευθύνης στην υπόθεση αυτή, καθένας απο την πλευρά του, κατανούν αρκετά καλά ό,τι συνέβη και, κυρίως, ποια ήταν τα δικά τους λάθη. Γνωρίζω ποιό ήταν το δικό μου σφάλμα, αλλά ξέρω ότι αυτό ήταν για καλό. Ελπίζω να ισχύει το ίδιο και για τους άλλους.

Ειλικρινά λυπάμαι πολύ για όσα συνέβησαν
Καλημέρα και καλή μας τύχη.