Η ΝΕΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η οργή του Αλέξη και η σύνεση του Αλέκου

Κατ' αρχάς δεν εννοούμε άλλον Αλέξη απο τον νέο προέδρο του ΣΥΝ που είναι ωραιότερος και νεώτερος από τον παλαιότερο Αλέκο (το διευκρινίζω γιατί υπάρχει κι άλλος επικοινωνιακός Αλέξης... ο Κούγιας).
Λοιπόν για να μη μακρολογώ μέρα που είναι (μέρα αγώνα για τα δίκια μας) ήθελα να πω ότι ναι, η επικοινωνίας είναι επιθυμητή όπως είπατε κι εσείς κύριε Αλέκο Αλαβάνο για τον κύριο Αλέξη Τσίπρα αλλά όταν με το καλημέρα σας αρχίζουμε τα επικοινωνιακά κόλπα για να γίνεται μπούγιο,ε, δεν είμαστε και πολύ σοβαροί. Εξηγούμαι: Ήθελε ο κ. Τσίπρας να πάει να μιλήσει με τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ μια ο αγώνας δεν δίνεται στα γραφεία, όπως δήλωσε, αλλά στους δρόμους. Πολύ σωστά. Γίνεται και στους δρόμους όχι μονάχα στους δρόμους κατά την άποψή μου που δεν έχει και καμιά σημασία ΑΛΛΑ ρωτώ: γνώριζε ή όχι ότι χρειάζεται άδεια εισόδου για άλλα πρόσωπα συνοδείας πλήν του ίδιου και των στενών συνεργατών του; Γιατί λοιπόν δεν οργάνωσαν καλύτερα την πρώτη επίσκεψη του νέου πορέδρου του ΣΥΝ σε εργασιακό χώρο (που ευφυώς λόγω Siemens επελέγη να είναι ο ΟΤΕ) ώστε να δώσουν έγκαιρα κι όσα ονόματα δημοσιογράφων ήθελαν - έστω χωρίς κάμερες λόγω των μέτρων ασφαλείας - να τον συνοδεύουν στη συζήτηση που θα είχε με τους εργαζόμενους; Και γιατί αφού ούτως ή άλλως, εκεί στην είσοδο, είπε μπροστά στις κάμερες όσα είχε να πει καταγγέλοντας τη Διοίκηση για παράνομες προμήθειες κ.λ.π. δεν πήρε τους συνεργάτες του να πάνε μέσα - έστω χωρίς κάμερες και χωρίς δημοσιογράφους για μια φορά - και να συζητήσει με τους εργαζόμενους στον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος; Ε; Γιατί; Αντί να κάνει ολόκληρη τη δουλειά του προτίμησε να αποχωρίσει τάχα αγανακτισμένος; Καλά έκανε να καταγγείλει τη διοίκηση που δεν τον υποδέχτηκε μετά βαϊων και κλάδων, αλλά οι εργαζόμενοι δεν άξιζαν τίποτα δηλαδή χωρίς την τηλεοπτική καταγραφή της επίσκεψής του; Αλλά η αποστολή εξετελέσθη αφού τον είδαμε να μπαίνει στο κτίριο της 3ης Σεπτεμβρίου και να γίνεται το αναμενόμενο μπάχαλο (διότι ως γνωστόν δεν είναι καθόλου δύσκολο να γίνει χαμός σαν εμποδιστεί δημοσιογράφος να περάσει οπουδήποτε μόνο και μόνο επειδή δεν έχει προμηθευτεί εγκαίρως πάσο ή ειδική άδεια).
Αν λοιπόν η δουλειά του Αλέξη Τσίπρα εξελιχθεί σε τέτοιου τύπου επικοινωνιακή, το όμορφο μπαλόνι της νέας ελπίδας για νεο ύφος και στυλ στην άσκηση παραγωγικής πολιτικής θα ξεφουσκώσει σαν ζουμερή χορταστική τσιχλόφουσκα που σκάει με χάρη σε παιδικά χείλη.
Αλέκο, έχε το νου σου και συνέτισε τον Αλέξη, η ζούγκλα της πολιτικής δεν είναι παιδική χαρά ούτε εθνικό πάρκο με άγρια ζώα που τα κοιτάζουν οι επισκέπτες απο απόσταση ασφαλείας και λένε, Να ένα λεοντάρι! Πού είναι η μηχανή να το τραβήξουμε...
Ο τόπος θα πάει πολύ καλύτερα αν οι αρχηγοί των κομμάτων έκαναν επισκέψεις ουσίας σε χώρους εργασίας χωρίς να δίνουν και τόσο μεγάλη σημασία στα ΜΜΕ. Έτσι δεν είναι;