ΤΙ ΚΡΙΜΑ...

Αγανάκτηση

Κατανοώ ότι υπάρχει αγανάκτηση για τα καρτέλ γάλακτος και όλα τα καρτέλ που εκμεταλλεύονται το μόχθο και την αγωνία του αγρότη και του κτηνοτρόφου.

Αλλά κάθε φορά που βλέπω αυτούς τους ανθρώπους να πετούν μεσα στους δρόμους τόνους γάλα, πορτοκάλια κι ένα σωρό άλλα προϊόντα της παραγωγής τους από μαλλί προβάτων μέχρι κοπριά, σφίγγεται η καρδιά μου. Καμμιά φορά σκέφτομαι μήπως όλα αυτά ήταν ετσι κι αλλιώς για πέταμα δηλαδή ξινισμένα και άχρηστα αλλά και πάλι...

Με ενοχλεί αυτή η ασέβεια στα δώρα της φύσης: σαν να είναι σκουπίδια τα φρούτα, σαν να είναι ασήμαντη η προσφορά των ζώων που υποφέρουν για να δίνουν όλο και πιο πολύ κρέας, όλο και πιο πολύ γάλα όλο και πιο γρήγορα σε ταχύτητα και ποσότητα πολύ πέραν του φυσιολογικού. Να τρελλαίνονται...

Δεν ξέρω, ας βρουν έναν άλλο τρόπο να εκφράσουν τη δίκαιη αγανάκτησή τους γιατί αυτός ο τρόπος είναι προσβλητικός και πολύ μα πολύ άσχημος. Δεν τους δικαιώνει. Ας βρουν άλλο τρόπο να διαδηλώσουν, πιο σεβαστικό στην ... παραγωγή τους.