efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Τρίτη, Οκτωβρίου 02, 2007

ΖΗΜΙΩΝΕΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ


Talking Points


Το πιο φοβερό είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες λυσσασμένοι για κέρδος και αδιάφοροι για την ασκήμια. Οι Πύργοι των Αθηνών θα μείνουν αιώνια μνημεία της επταετίας. Όχι μόνο κανείς δεν σκέφτηκε να τους γκρεμίσει, αλλά ούτε καν το συλλογίστηκε. Επιτρέπεται να ονομάζεται Αθήνα αυτή η πόλη;

Πρέπει να ενισχυθεί αυτός που αγωνίζεται για το συμφέρον του ανθρώπου, αδιαφορώντας για το συμφέρον το κόμματος ή των επιχειρήσεων. Μια αντιπολίτευση καλλιτεχνική, τεχνολογική, επιστημονική, που θα δυναμώνει απ’ την εμπιστοσύνη του κόσμου, είναι η μόνη ελπίδα.

Η ψυχική μου ανάγκη να βάφω κόκκινα αυγά το Πάσχα, δεν θα με εμποδίσει να σκεφτώ βαθύτατα τον κακό τρόπο με τον οποίο παράγονται τα αυγά στις μέρες μας, από κότες που τρέφονται με ορούς, με πριονισμένα ράμφη και τοποθετημένες σε κάτι ράφια σαν της βιβλιοθήκης. Ο αδίσταχτος επιχειρηματίας που παραβιάζει τη φύση, έργο του Θεού, είναι ορθό να τοποθετηθεί εκεί που του πρέπει.

Η Αθήνα είναι ένα μικρό κοτέτσι με σχετικώς πολλές κότες και λίγα σκύβαλα…

Είναι καλύτερα κανείς να εξαπατάται παρά να χάσει την ευαισθησία του. Το χειρότερο είναι να είσαι βλάκας και αναίσθητος. Το πρόβλημα είναι πως η ευαισθησία των ανθρώπων γίνεται θέμα (ή θύμα) εκμεταλλεύσεως από τους καπάτσους. Έχουμε κάθε συμφέρον να θέσουμε εκτός εμπορίου την ευαισθησία μας και να αδυνατίσουμε κάθε μεσάζοντα…

Κατοχή δεν είναι μόνο αυτή που γίνεται με στρατιώτες και με τάνκς, αλλά κάθε βιασμός από τα διάφορα μονοπώλια (ή τις πολυεθνικές), που εισάγει νέες συνήθειες και νέες μανίες.

Ο κόσμος όμως δεν καταλαβαίνει και νομίζει πως μόνο οι καλλονές των κομμωτηρίων έχουν κάτι το θεϊκό.

Συμβαίνει πολλές φορές άνθρωποι πραγματικής αξίας να παίρνουν βραβεία.
Είναι από την ανάγκη αυτών που τα δίνουν να μη χάσει την αξία του το βραβείο.
Βραβεύονται συνήθως οι υπηρέτες και κάθε τόσο ένα αφεντικό για να ψηλώνει ο υπηρέτης πως πήρε το ίδιο βραβείο με το αφεντικό.

Η αυστηρή κριτική είναι μια μορφή αισιοδοξίας. Δεν είναι δυνατόν να μιλάει κανείς με τόση απαισιοδοξία, αν δεν έχει ελπίδες.