efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Παρασκευή, Αυγούστου 04, 2006

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ στην ΕΥΡΩΠΗ και τον ΚΟΣΜΟ

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ»
του δημοσιογράφου Ανδρέα Μακρίδη


Κυοφορείται μυστικώς η εκδοχή - και η υλοποίησή της αποτελεί την απώτατη επιδίωξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Θα παρουσιαστεί όπως πάντα ως ανθρωπιστική πρωτοβουλία και θα ανακουφίσει τους ταραγμένους δυτικούς τηλεθεατές, που είδαν τις εκατόμβες των λιβανέζων αμάχων να θάβονται μέσα σε σακούλες σκουπιδιών. Κι εκτός απροόπτου, σύντομα η «διεθνής κοινότητα» θα κληθεί για πρώτη φορά στην ιστορία της να διαφυλάξει με δικούς της στρατιώτες τα σύνορα του Ισραήλ.

Οι Ισραηλινοί θα παίξουν μέχρι τέλους το ρόλο του τιμωρού, για να επιδείξουν σε μία ύστατη κίνηση μεγαλοψυχίας, μαζί με τους αμερικανοβρετανούς, την επιείκειά τους. Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Ολμέρτ, έχει ήδη αποστασιοποιηθεί από τις αρχικές του απαιτήσεις για αφοπλισμό της Χεζμπολάχ και περιορίζεται πλέον να αξιώνει μονάχα την ανάπτυξη διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης στο Νότιο Λίβανο, προκειμένου να σταματήσει τις εχθροπραξίες.

Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν είναι δυνατόν να συμβεί, εάν δεν παταχθεί η Χεζμπολάχ, ή δεν αναγκαστεί από την κυβέρνηση του Λιβάνου και τη στάση της Συρίας και του Ιράν να οπισθοχωρήσει. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να διανοηθεί την αποστολή στρατευμάτων, μόνο και μόνο για να βρεθούν ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Το ρολόι ωστόσο, χτυπά αντίστροφά πλέον για τους λιβανέζους μαχητές: Οι ρουκέτες τους και ο εξοπλισμός τους είναι πεπερασμένος, η παρακαταθήκη των ΗΠΑ είναι ατελείωτη. Εάν η Συρία και το Ιράν δεν απειλήσουν ανοιχτά με διεθνοποίηση του πολέμου, οι ημέρες της δράσης της Χεζμπολάχ είναι μετρημένες στο νότο του Λιβάνου.

Η ειρηνευτική δύναμη, είτε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, είτε υπό το ΝΑΤΟ, είτε στο πλαίσιο μιας ακόμη «συμμαχίας των προθύμων» θα παραταχθεί για να διαφυλάξει την ειρήνη. Στην πραγματικότητα ωστόσο, ο ρόλος της θα είναι η διεθνής προστασία των συνόρων του Ισραήλ και στόχος της η διεθνής εμπλοκή στο δράμα των Παλαιστινίων. Διότι το Ισραήλ, πεισματικά και συστηματικά, αρνείται την αποστολή διεθνών παρατηρητών στο έδαφός του, προκειμένου να ελεγχθεί η από πλευράς του εφαρμογή των συμφωνιών που έχει υπογράψει.

Τα τελευταία χρόνια, ο ισραηλινός στρατός, εισβάλλει σχεδιασμένα στα παλαιστινιακά εδάφη, εκχερσώνει τις ελιές και τις καλλιέργειές τους, εκθεμελιώνει σπίτια και εγκαθιστά παράνομους οικισμούς εποίκων, ενώ οι ισραηλινές κυβερνήσεις αρνούνται τον διεθνή επιτόπιο έλεγχο των ενεργειών τους και των αντίστοιχων καταγγελιών των Παλαιστινίων. Και η διαδικασία αυτή, αναστέλλεται μονάχα στο βαθμό που θεμελιώνεται και νομιμοποιείται το Τείχος της απομόνωσης των παλαιστινιακών εδαφών, που το ίδιο το Ισραήλ έχει οικοδομήσει παρά την κατακραυγή.

Με τη διεθνή κοινότητα στρατιωτικά παρούσα στα σύνορά του για ανθρωπιστικούς λόγους, το Ισραήλ και οι αμερικανοβρετανοί, επιδιώκουν να στεγανοποιήσουν πλήρως και αποτελεσματικά τα – κατακερματισμένα από το Τείχος του αίσχους - παλαιστινιακά εδάφη και να υποχρεώσουν την παλαιστινιακή ηγεσία σε μία συμφωνία υποταγής και ντροπής, εμπλέκοντας στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», όσες δυτικές χώρες αρνήθηκαν να το πράξουν μέχρι τούδε.
Η διεθνής κοινότητα, δεν έχει κανέναν λόγο να συναινέσει στο σχέδιο αυτό. Αντιθέτως, έχει κάθε λόγο να αντιπροτείνει μια διεθνή διάσκεψη για το Παλαιστινιακό, εκ παραλλήλου με την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στο Λίβανο. Η Ελλάδα, ως χώρα-μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, έχει κάθε λόγο να δημοσιοποιήσει μια τέτοια πρόταση.