efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 16, 2007

7 ΛΕΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑ


Επτά βήματα


Είναι που το υποσχέθηκα στον Γιάννη Ζαφειρόπουλο ότι θα δημοσιεύσω το κείμενο που έγραψε με τα χεράκια του και το διανέμει δωρεάν ή με ελάχιστο αντίτιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο να ευτυχήσει στη ζωή: κατ' ακρίβεια εγώ τον ρώτησα αν δεν έχει αντίρρηση να δημοσιεύσω "τα επτά βήματα για την ευτυχία" επειδή δεν τα λέει κι άσχημα, ασχέτως πού τα βρήκε και τα καθαρόγραψε σε μια κόλλα χαρτί. Άλλωστε, όλοι μας, λίγο πολύ πάνω στους άλλους πατάμε για να πούμε ή για να γράψουμε κάτι ο καθένας με τον τρόπο του. Προτού σας αποκαλύψω πώς θα ευτυχήσετε (κατά Γιάννη) πρέπει να σας πω ότι τον γνώρισα - τρόπος του λέγειν - ενώ έπινα στα γρήγορα ένα καφέ στου Floca της πλατείας Εξαρχείων. Λεπτός, πολύ λεπτός, με κάτι τεράστια γαλανά μάτια, όλο του το πρόσωπο είναι μάτια, αρκετά νέος, ευγενικός και γλυκομίλητος πλησίασε και είπε: "Δείτε αυτό" κι αν μας ενδιαφέρει κι αν θέλαμε, ό,τι θέλαμε δίναμε, αλλά μετά δεν ήθελε καθόλου να πάρει ούτε πενηνταράκι μόνο και μόνο επειδή δείξαμε κάποιο ενδιαφέρον για το περιεχόμενο του χειρόγραφου. Ίσως να ένιωσε πως προσφέρει κάτι σε μια κοινωνία που μόνο ζητά και απαιτεί και σχεδόν ποτέ ή σπανίως προσφέρει κάτι απλόχερα. Ανιδιοτελώς. Τέλος πάντων, δεν ξέρω τι κάνει ο Γιάννης κι αν είναι ιδιότυπος γυρολόγος με την έννοια απλώς της γύρας κι ούτε καν του εμπορίου, αυτό που ξέρω είναι ότι μου έφτιαξε τη διάθεση λέγοντάς μου - ή έστω πουλώντας μου δυο τρία χαριτωμένα κάπως πειστικά κομπλιμέντα δίχως να γίνει φορτικός ούτε (ίσως λιγάκι) υπερβολικός.


Ιδού η συνταγή:

1. Οριοθετούμε τι ακριβώς ζητάμε απο τη ζωή μας. Φροντίζουμε ώστε οι επιθυμίες μας να είναι απολύτως δικές μας και να μην περιέχουν αντιφάσεις ή υπερβολές. Εδώ βοηθούμαστε πολύ αν έχουμε και κάποια αυτογνωσία...

2. Αναλύουμε προσεκτικά τους τρόπους εκπλήρωσης των επιθυμιών μας και αρχίζουμε να διαμορφώνουμε μεθόδους σκέψης και δράσης για την επίτευξή τους. Θετική στάση, σωστός σχεδιασμός, πίστη στον εαυτό μας, υπομονή επιμονή, ψυχραιμία και - φυσικά- σωστές ενέργειες αποτελούν τα εφόδια για την προσωπική μας ευτυχία. Κάτι σημαντικό: Δεν απογοητευόμαστε όσες φορές κι αν αποτύχουμε: ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ!

3. Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι η ανθρώπινη ευτυχία είναι ισορροπημένο μείγμα ρεαλισμού και ρομαντισμού: ο σκέτος ρεαλισμός καραστρέφει τα συναισθήματα ενώ ο απόλυτος ρομαντισμός οδηγεί σε αδιέξοδα. Χρειάζεται ο συνδυασμός και των δυο στοιχείων.

4. Έχουμε πάντα υπόψη μας ότι οι άνθρωποι ζητούν (σε γενικές γραμμές) περίπου τα ίδια πράγματα: Χρήμα, επιτυχία, φήμη, έρωτα, ποιότητα ζωής, υγεία... Η διαφορά μεταξύ των ανθρώπων είναι ότι καθένας τους έχει βάλει διαφορετική προτεραιότητα στο τι είναι πιο σημαντικό για την προσωπική του ευτυχία. Εκεί οφείλονται και οι διαφορές των χαρακτήρων ανάμεσα στους ανθρώπους (όπως και οι διαφωνίες τους!)

5. Μερικοί "μικροί" συμβιβασμοί" μπορεί να βοηθήσουν στην επίτευξη των στόχων μας. Όμως οι πολλοί συμβιβασμοί απαξιώνουν τον ίδιο μας τον εαυτό και την προσωπικότητά μας.

6. Όταν πετύχουμε αυτό που θέλουμε (τα "δικά μας θέλω") δεν ξεχνούμε ποτέ ότι πρέπει να τα διατηρήσουμε...

7. Εάν πετύχουμε ένα "υψηλό ποσοστό" προσωπικής ευτυχίας και θέλουμε να το αυξήσουμε, φροντίζουμε πρώτα να προστατεύσουμε όσα προηγουμένως πετύχαμε.


Αυτά τα απλά προτείνει ο Γιάννης Ζαφειρόπουλος σε ενα κείμενο "ανεξάρτητης σκέψης" όπως επισημαίνει στο τέλος με κατοχυρωμένα πνευματικά διακαιώματα.

Τι να πεις; Σάμπως δεν τα ξέραμε; Και που τα ξέραμε...


Είναι που βρέχει κιόλας κι έχω και το μυαλό μου αλλού και δεν μπορώ να επεκταθώ σήμερα στην πολιτική ζωή του τόπου και τις περιπέτειες της διαπλοκής μια που είχα παρακολουθήσει την παρουσίαση ενός βιβλίου με αυτό το θέμα - βγαλμένο μέσα από τη ζωή - για να ακούσω ότι η εξουσία των ΜΜΕ (πόσο μάλλον η κακή χρήση, η κατάχρηση αυτής της εξουσίας) είναι σήμερα πάρα πολύ μεγάλη και βαριά για την αντέχει η Δημοκρατία μας. Και ότι για την ανάληψη ευθυνών απαιτείται αυτογνωσία (που το λέει κι ο Γιάννης), αλλά για την αυτογνωσία απαιτείται παιδεία... Σάμπως δεν τα ξέραμε; Και που τα ξέραμε...

Είναι που βρέχει κιόλας κι έχω και το μυαλό μου αλλού.