ΑΠΟ ΠΟΥ ΄΄Σ' ΕΣΥ; ΠΟΙΑΝΟΥ ΄΄ΣΑΙ ΣΥ;

Εντοπιότητες και Προστατίτιδες

Στην Ελλάδα οι άνθρωποι, μάλλον η νοοτροπία τους, υποφέρει από δυο χρόνιες ασθένειες:

Η μια ονομάζεται "εντοπιότητα" και η άλλη "προστατίτιδα".

Οι αρρώστιες αυτές έχουν προσβάλλει το μυαλό άρα και τη νοημοσύνη των περισσότερων απο εμάς, από την εποχή της τουρκοκρατίας και εντεύθεν, επηρρεάζουν τον τρόπο συμπεριφοράς μας σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας έστω και αν κατά καιρούς παρουσιάζουν σχετική ύφεση συνήθως υποτροπιάζουν πολύ εύκολα.

Όπου και να πας ό,τι και να κάνεις θα βρεθείς αντιμέτωπος με δυο κρίσιμες για το μέλλον σου ερωτήσεις κι ανάλογα απο την απάντηση θα εξαρτηθεί η πορεία, η πρόοδος, η επίβίωσή σου.

Σε ένα μικρό τόπο μπορείς να γίνεις ό,τι θέλεις: αστυνόμος, παπάς, δάσκαλος, δήμαρχος, δημοτικός σύμβουλος, λιμενάρχης, παράγοντας γενικώς. Αρκεί να είσαι απο κεί. Να σε ξέρουν και να τους ξέρεις. Να΄χουν μαζί σου το θάρρος. Να σε εμπιστεύονται επειδή είσαι δικός τους!

Η εντοπιότητα, κριτήριο εκ των ων ουκ άνευ, καθορίζει το ποιός νομιμοποιείται και ποιός όχι να ασκεί τον έλεγχο στα πρόσωπα και τις καταστάσεις με σκοπό δήθεν την επίλυση προβλημάτων έχοντας πάντα κατά νου ότι "και αύριο μαζί τους θα ζεις". Οφείλει γι αυτό να είναι προσεχτικός μη θίξει ισορροπίες, κατεστημένες αντιλήψεις. Αυτό θα πει εντοπιότητα: ότι ξέρω τα προβλήματα, σέβομαι τους ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσα στην ίδια περιοχή. Είναι ποτέ δυνατόν να τους στενοχωρήσω; Να τους κακοκαρδίσω; Πώς θα ζήσουμε μαζί; Με τίμησαν, με διόρισαν ή με εξέλεξαν ως αρχή τους για να τους προστατεύω απο όσους πάνε να τους χαλάσουν την τάξη και την ηρεμία έτσι όπως τη θέλουνε και όπως την έχουνε μάθει. Εντοπιότητα σημαίνει, επίσης, δεν σπάω αυγά για ομελέτα δίχως την άδεια των συντοπιτών μου, δεν διαταράσσω συνήθειες, άρα κάθομαι στα αυγά μου και δεν θίγω συνειδήσεις, ονόματα και υπολήψεις. Ό,τι και να βλέπω ό,τι και ξέρω πώς θα έπρεπε για το καλό να αλλάξει δεν είμαι εγώ αυτός που θα το αρχίσει ή θα το ολοκληρώσει εάν πρώτα δεν έχω εξασφαλίσει ατομικά οφέλη για τους ισχυρούς της περιοχής, αυτούς που μπορούν να ασκήσουν στους άλλους πειστική επιρροή στους άλλους να 'χω κι εγώ μια πισινή κάλυψη. Αλλιώς αξίωμα δεν ξαναβλέπω και καλύτερα να πάρω των οματιών μου, καθώς καλώς γνωρίζουμε ότι όποιος θέλει την αλήθεια απο δέκα χωριά τον διώχνουν.

Η προστατίτιδα απαντάται και σε μεγαλύτερους τόπους, αντίθετα με την εντοπιότητα, δεν χρειάζεται να σε ξέρουν όλοι, αρκεί να σε ξέρει καλά ένας και καλός. Κι όταν λέμε να σε ξέρει, να ξέρει ότι μπορεί να σε χειριστεί κάθε φορά ανάλογα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες του και κυρίως δοκιμάζοντάς σε να διαπιστώνει πάντα ότι κι εσύ είσαι σε θέση, συνειδητά, να ανταποκρίνεσαι με συνέπεια και αφοσίωση στις εκάστοτε αποστολές σου.

Η προστατίτιδα, αντίθετα με την εντοπιότητα, είναι μεταδοτική, δηλαδή, απο τον έναν στον άλλον. Δεν μπορείς όμως αφού κολλήσεις μετά να πάς μόνος σου να γίνεις καλά. Πρέπει ή όλοι μαζί ή κανένας, πράγμα ανέφικτο όπως γίνεται ευκόλως αντιληπτόν.

Όταν δε συμβεί η μια ασθένεια να επικαλύπτει την άλλη (η εντοπιότητα την προστατίτιδα και αντιστρόφως), τότε, η κατάσταση αποκτά διαστάσεις και χαρακτηριστικά πανώλης ή πανωλεθρίας σαν αυτήν που ζούμε σήμερα ή ζούμε κατα καιρούς όταν υποτροπιάζουν οι δυο αρρώστιες. Είπαμε, περνούνε και περιόδους ύφεσης στα εξωτερικά τους συμπτώματα.

Σφαιρικό συμπέρασμα: Καταργούμε την εντοπιότητα. Τέρμα τα απο πού είσαι εσύ να σε βάλω και να σ' έχω μόνιμα του χεριού μου παράγοντα τοπικό. Κατόπιν, αν έχουμε κουράγιο, βλέπουμε τι κάνουμε και με την προστατίτιδα και τα ποιανού είσαι σύ να ξέρω πώς θα σου φερθώ και τα λοιπά.

Άμα δεν θα πίνει αίμα απο την ενοπιότητα να δυναμώνει και να απλώνεται, ποιός ξέρει μπορεί να ελεγχθεί και η προστατίτιδα, αλλιώς ο κόσμος - και όχι σε τόσο... μεμονωμένες περιπτώσεις - σε Ζωνιανά και σε Νονούς θα ψάχνει άσπρη μέρα φυσικά.

(Περισσότερες και αναλυτικότερες ιδέες σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε αν θέλαμε να αναβαθμίσουμε την ποιότητα της δημοκρατία στη χώρα που τη γέννησε, υπάρχουν σε πολλά κείμενα σε αυτό εδώ το blog. Κείμενα που θα μπορούσες να τα πεις... παραγωγής πολιτικής!)