WHISTLEBLOWERS εν Ελλάδι...

Εγώ είμαι ο άνθρωπός σας...
Δηλαδή να πάω εγώ στη Διοίκηση της εταιρείας όπου εργαζομαι και να καταγγείλω πράξεις κακοδιοίκησης; Όχι, δεν θα πας στη Διοίκηση, θα πας κρυφά σε κάποια ειδική Αρχή.
Επίσης, αν έχω στοιχεία ή υπόνοιες ή ενδείξεις για πράξεις διαφθοράς, να τα καταγγείλω; Μάλιστα! Και ποιος μου λέει εμένα ότι αυτός στον οποίο θα απευθυνθώ θα είναι αδιάφθορος, καλός και δίκαιος άνθρωπος υπεράνω πάσης ατιμίας και υποψίας και ότι αν κάπως μαθευτεί η καταγγελία μου και δεν έχω γερές πλάτες, δεν θα υποστώ τις συνέπειες για το μεγάλο στόμα μου που τόλμησε να καταγγείλει ανθρώπους με ισχύ; Διότι συνήθως οι άνθρωποι με πλάτες και ισχύ τολμούν να κάνουν συνειδητά πολύ άσχημα πράγματα. Ή μήπως μόνο συναδέλφους ισότιμους με εμάς και κυρίως χωρίς "δόντια" θα καταγγέλουμε; Και τελικά αν είναι να καταγγείλουμε, γιατί κρυφά;

Εν πάση περιπτώσει, ποιά είναι η δουλειά των διοικητών και των διευθυντών; Όταν διορίζονται έχουν ή δεν έχουν υποχρέωση να διακρίνουν τα κακώς και τα καλώς κείμενα, να εμποδίζουν και να διορθώνουν όλα όσα δημιουργούν κακό εργασιακό κλίμα, να αναδεικνύουν όσους ανθρώπους κάνουν ή μπορούν να κάνουν την καλύτερη δουλειά και επίσης να βρίσκουν τρόπους ώστε να είναι ικανοποιημένοι όλοι οι εργαζόμενοι; Όταν λέω "ικανοποιημένοι" δεν σημαίνει απαραιτήτως μόνο οικονομικά, σημαίνει και δημιουργικά να νιώθουν οι άνθρωποι ότι προσφέρουν ό,τι καλύτερο έχουν να δώσουν και αυτό να τους αναγνωρίζεται απο την υπηρεσία, έστω με κάποιον ηθικό τρόπο τουλάχιστον όσο διαρκεί η κρίση.
Αυτό που συμβαίνει όμως μέχρι σήμερα είναι το γνωστό ότι το ψάρι βρωμάει απο το κεφάλι, κι επίσης ότι όποιοι τολμούν να μιλούν για πράξεις κακοδιοίκησης και διαφθοράς εις βάρος "συναδέλφων" ή για άλλες απαράδεκτες και νοσηρές καταστάσεις, νομίζω, ότι μόνο τον μπελά τους βρίσκουν. Λάθος;

Το να απευθυνόμεθα σε κάποια Αρχή Επιθεώρησης - Ελέγχου της Δημόσιας Διοίκησης, όπως γράφεται ότι πρόκειται να νομοθετηθεί,  δεν είναι κάτι απλό ούτε εύκολο για τους περισσότερους υπαλλήλους που, ενδεχομένως, εντοπίζουν στην εργασιακή καθημερινότητα σοβαρά λάθη και παραλείψεις. Είναι βέβαια μια ιδέα καλή, αλλά νομίζω ότι μέσα σε κάθε εταιρία πρέπει να υπάρχει ένα πρώτο σκαλοπάτι ενάντια στην κακοδιοίκηση και τη διαφθορά κάθε τύπου. Αλλιώς, υπάρχει ο κίνδυνος η Αρχή αυτή να σημάνει και το τέλος της προσπάθειας προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αν δεν εμπεδωθεί ισχυρο αίσθημα εμπιστοσύνης των εργαζόμενων για το ποιόν και τις θετικές προθέσεις τέτοιων Αρχών, οι whistleblowers υπάλληλοι θα παραμείνουν αυτό που είναι μέχρι σήμερα, δηλαδή ρουφιάνοι κακών προθέσεων που γλύφουν τις εκάστοτε αρχές και διοικήσεις προς ίδιον όφελος. Ο δήθεν άγγελος τους, ο βέβαιος διαβολός τους και δικός μας.

Γι αυτό, κατα την άποψή μου, όποια καταγγελία προς κάθε Αρχή ή κάθε Διοίκηση όποιας εταιρείας πρέπει να γίνεται με θάρρος, διαφάνεια και όχι κρυφά και μυστικά διότι, πώς είπε ο κ. Βενιζέλος, μιλώντας για την τρικομματική κυβέρνηση, ότι "οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς εταίρους", επίσης κάνουν τους καλούς διοικούντες, τους καλούς διοικούμενους για το καλό της εταιρείας και όλων των εργαζομένων της. Με τα μυστικά και με το φόβο δεν γίνεται δουλειά.
Το θάρρος των ανθρώπων πρέπει να προστατεύεται ώστε να λέγονται τα πράγματα που θίγουν και ενοχλούν και αποκαρδιώνουν τους έντιμους, εργατικούς και ικανούς ανθρώπους. Ας γίνονται και λάθη στις εκτιμήσεις ή τα στοιχεία που ενδεχομένως έχουν. Ανθρώπινα τα λάθη και ως γνωστόν αυτός που ενεργοποιείται κάνει και ζημιές καμιά φορά. Ο άλλος που κάθεται, δεν κανει τίποτα, αλλά κάνει το μεγαλύτερο κακό.
Κάθε Αρχή και δύσκολη για να απαλλάξουμε τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα απο τους κακούς.