ΤΑΧΙ και άλλες ΕΚΠΟΜΠΕΣ

Περιβάλλον και Ποιότητα Ζωής στο Άστυ (μέρος 4ο)

Οδηγών συμπεριφορές

Είναι κοινή διαπίστωση ότι κάθε φορά που τα ταξί απεργούν, η κυκλοφορία των Ι.Χ, και των λεωφορείων γίνεται ασυγκρίτως πιο άνετη. Το επιλεκτικό άτσαλο “ψάρεμα” επιβατών από τα ταξί επιτείνει σε μεγάλο βαθμό μια αλυσιδωτή αντίδραση εμφράγματος στη κυκλοφορία των οχημάτων. Οι ταξιτζήδες έχουν πολιτική δύναμη, λέει, και γι αυτό οι κυβερνήσεις είναι ελαστικές μαζί τους. Δεν ξέρω πότε κυριάρχησε αυτή η μανιέρα αλλά καλό είναι να εξαλειφθεί σιγά- σιγά με ανάλογη +ευθύνη (συνευθύνη) των επιβαινόντων πελατών ταξί, που επίσης έχουν πολιτική δύναμη.
Ή μήπως όχι; Πότε έγινε μια επίσημη αξιόπιστη έρευνα σχετικά με τον αριθμό των ταξί στο λεκανοπέδιο; Αν χρειάζεται να αυξηθούν ή να μειωθούν προκειμένου να επιτελείται σωστά ο ρόλος τους; Πότε ελέγχθηκαν τελευταία φορά οι προδιαγραφές που πρέπει να τηρούνται για την ανανέωση των άδειών ταξί, πότε απαιτήθηκε ειδικό σήμα με όνομα, φωτογραφία και αύξοντα αριθμό των ταξί ώστε να μη μπορεί εύκολα ο κάθε “κουμπάρος” να γίνεται πειρατής; Ουδείς αρνείται ότι ανάμεσα στους ταξιτζήδες υπάρχουν σοβαροί και υπεύθυνοι επαγγελματίες, αλλά όπως παντού σε όλες τις υπηρεσίες είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και εξαφανίζονται στο μεγάλο καζάνι. Στις νέες προδιαγραφές εκτός από την άριστη μηχανική και αισθητική κατάσταση του ταξί, εκτός από την ευπρεπή ένδυση και καθαριότητα του οδηγού, χρήσιμο θα ήταν να τοποθετηθεί και το κατάλληλο διαχωριστικό μεταξύ οδηγού – επιβατών (προσωπική ασφάλεια του οδηγού, μη ενόχληση των επιβατών από τηλεφωνικές ή άλλες συνεννοήσεις οδηγού με τη motorola, από τις ραδιοφωνικές προτιμήσεις του οδηγού κ.λ.π) κι ακόμη να τηρηθεί κι ένας “οδηγός συμπεριφοράς” σύμφωνα με Νόμο. Αυτά τα «πού πάτε να δω αν μπορώ να εξυπηρετήσω» ή «κατεβείτε εδώ για να μην κάνω κύκλο» με τα ρέστα που ολοένα και φέρνουν σε δύσκολη θέση τον πελάτη για 10, 20 και 30 λεπτά επειδή … «δεν έχω ψιλά μαντάμ», ας τελειώσουν γιατί, έλεος, η ελάχιστη κούρσα πήγε 2,50 ευρώ, που πάει να πει χιλιάρικο και βάλε… Αναμφισβήτητα, το επάγγελμα «Ταξιτζής» είναι δύσκολο από πολλές πλευρές, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την ψυχολογική εξόντωση του κάθε ανυπεράσπιστου πολίτη που πρέπει οπωσδήποτε να βρει ταξί.

Πόσες φορές έχετε βρεθεί πίσω από εξατμίσεις ταξί, Ι. Χ, φορτηγών που οι εκπομπές καυσαερίων και θορύβου σας υποχρέωσαν να κλείσετε παράθυρα ή να κρατήσετε μεγάλη απόσταση έως ότου απομακρυνθούν, κρατώντας ακόμα και την αναπνοή σας; Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί τι καλά που θα ήταν αν υπήρχε ειδική «πράσινη περίπολος» ακινητοποίησης επί τόπου τέτοιων οχημάτων. Πώς; Εύκολα με ένα σήμα: Η τροχαία σε συνεργασία με τη δημοτική αστυνομία εντοπίζουν, ειδοποιούν, κινητοποιείται μηχανισμός για τον έλεγχο ακόμα και την αφαίρεση της άδειας κυκλοφορίας, την απομάκρυνση του βρώμικου οχήματος, την πληρωμή προστίμου για προσβολή του Αστικού Περιβάλλοντος με ποινή ακόμα και την πλήρη απόσυρση του ρυπογόνου οχήματος ώσπου να επισκευασθεί.
Η +ευθύνη πολιτών σαφώς και υπάρχει εάν με ένα τηλεφώνημα από το κινητό στο αρμόδιο Πράσινο Σώμα ζητηθεί έλεγχος του υπ’ αριθμ. τάδε “βρώμικου” οχήματος.
Η τιμωρία για κάποιους που ρυπαίνουν συνειδητά και συστηματικά το περιβάλλον, είναι κοινωνικά πιο αποδεκτή ίσως και πιο δίκαιη από ένα πρόστιμο για μια παράνομη στάθμευση που πολλές φορές δεν εμποδίζει καν την κυκλοφορία. Όμως, το τραγικό είναι ότι πολύ δύσκολα πια οι άνθρωποι ενεργοποιούνται ή συμπαραστέκονται για να διορθωθεί κάτι, αντιθέτως, παρακολουθούν παθητικά κάθε άρρωστη κατάσταση γύρω τους ή δίπλα τους δίχως να αντιδρούν λες και χαζεύουν κάποιο reality στην…τηλεόραση.

- συνεχίζεται-