efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Παρασκευή, Απριλίου 13, 2007

ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ


Climax


Τα σκαλοπάτια πρέπει να καταργηθούν. Τι νόημα έχει να ανεβαίνεις ένα ένα σκαλοπάτι όταν δεν υπάρχει χρόνος να τα ανεβείς όλα ως το τέρμα; Στην καλύτερη περίπτωση θα σκαλώσεις κάπου θα σκοντάψεις κι ούτε που θα προλάβεις να χαρείς τη θέα απο ψηλά. Καλύτερα στο ίσιωμα όπου γίνεται χαμός καθώς λένε κι ούτε υψοφοβία ούτε φόβος να σε ζηλέψουν και να σε πετάξουνε απ' τη σκάλα μαζί με τη σκάλα μη σου πω όπως γίνεται στα καρτούνς μόνο που εσύ δεν θα τη γλιτώσεις γιατί καρτούν δεν είσαι να βγείς αλώβητος και να συνεχίσεις το κυνήγι με όλα σου τα δόντια στη θέση τους.

Τα σκαλοπάτια πρέπει να καταργηθούν. Τι νόημα έχει να υπάρχουν αφού κανείς δεν τα ανέβηκε ποτέ ένα ένα! Νάτο το ένα και μεγάλο ψέμα να δίνει κουράγιο σε όσους δεν θα τα ανεβούν ποτέ ως πάνω αλλά καλό είναι να το προσπαθούν με το κεφάλι κάτω, δουλεύοντας σαν τρελοί για κείνους που θα βρεθούν εκεί ψηλά με μία και μόνη δρασκελιά όχι επειδή δεν το αξίζουν, μα ούτε και γι αυτό. Δεν υπάρχει καν γιατί αυτή κι όχι εσύ. Υπάρχει αυτός, υπάρχει αυτή και όχι εσύ. Απλά κι απλούστατα χωρίς γιατί, πώς, πότε και για πόσο. Για πάντα. Τελεία και τέλεια.

Τα σκαλοπάτια μπορούν λοιπόν να καταργηθούν αν συμφιλιωθούμε με την ωραία ιδέα ότι όλοι πετάμε στα σύννεφα πάνω απο τη σκάλα εδώ κάτω στο ίσιωμα όπου ο χρόνος είναι με το μέρος μας κι αυτή η ανεμόσκαλα που κρέμεται απ' τον ουρανό περνάει κάποτε πάνω απ' τον καθένα ανάλογα με το πώς φυσάει. Στην άλλη την ξύλινη, τη μαρμάρινη, την μεταλλική άς ανεβοκατεβαίνει ο καθένας στα δυο ή στα τέσσερα φυσώντας ξεφυσώντας αέρα χωρίς φτερά.


Ε, καλά τώρα, μη τα παίρνετε όλα και τοις μετρητοίς. Μια σκέψη ήταν της στιγμής κάτι σαν ομόλογο υψηλού ρίσκου σε εξωτικά νησιά με λαγούς και πετραχήλια σαν αυτά που ονειρεύεσαι εκεί ψηλά στο πλατύσκαλο της κλίμακας. Απο ένα τέτοιο κεφαλόσκαλο τρώνε πολλοί το κεφάλι τους όπως ... όπως... να, ο Πωλ Γούλφοβιτς της Παγκόσμιας Τράπεζας που άφοβα διώρισε τη φίλη του στο State Departement με μισθό πιο ψηλό κι από της κοντοΛίζας. Κι ύστερα είπε συγνώμη και με το συμπάθειο δηλαδή αλλά δείξτε και λίγη κατανόηση... Ξέρετε εσείς απο τέτοια!

Γι αυτό σας λέω, τι τα θέλουμε τα σκαλοπάτια; Μια κι απάνω είναι το κόλπο.