ΜΑΥΡΑ ΣΕ ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ

Οι αναρίθμητοι

Ωρέεεεε.... η Ελλάδα και μόνο η Ελλάδα είναι φορολογικός παράδεισος! Καθόμαστε τάχα να διαρρηγνύουμε ιμάτια για την κλοπή εις βάρος των χιλιάδων μικρο- επενδυτών (τζογαδόρων;) στο Χρηματιστήριο ή τις κομπίνες υψηλού ρίσκου στα εξωτικά μέρη, και κανείς δεν λέει το παραμικρό (παρά μόνο αναμεταξύ μας γκρινιάζουμε πότε πότε) γι αυτό που μας συμβαίνει καθημερινά εδώ και ... και σ' όλη μας τη ζωή: ότι κανείς δεν δίνει ποτέ καμιά απόδειξη όταν παίρνει του κόσμου τα λεφτά από δω κι απο κεί για υπηρεσίες, εργασίες, επισκευές, συντηρήσεις, αγορές και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Αν εξαιρέσεις τις φορές που πέφτει το σύρμα ότι βγήκε ο ΣΔΟΕ παγανιά και προσέχουν, όλο τον υπόλοιπο καιρό λειτουργεί εκείνο το παραμύθι ότι αν θέλεις απόδειξη πληρώνεις και το Φ.Π.Α οπότε μεγαλώνει η λυπητερή και λες, Άντε και πήρα την απόδειξη, πού θα τη βάλω και τι θα κερδίσω; Τίποτα απολύτως. Άσε, δε θέλω απόδειξη.

Ιδού λοιπόν ένα μικρό παράδειγμα μερικών εξόδων που ένας φορολογούμενος μισθωτός καταπίνει αμάσητα την ώρα που οι παντός είδους "μάστορες" τα τσεπώνουν μαύρα μες την άσπρη μέρα:

- Συνεργείο αυτοκινήτων στη γειτονιά σου (450! Όχι για την εργασία αλλά ούτε καν απόδειξη αγοράς γνήσιου ανταλλακτικού δεν σου δίνει)

- Υδραυλικός (170! Εργασία και αγορά υλικών άνευ απόδειξης.. Τι; Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη;)

- Ηλεκτρολόγος ( 140! Άσε που μόνο κάποιο απόγευμα θα' ρθει, το πρωί δουλεύει στη Δ.Ε.Η)

- Μαραγκός ( 370! Μαζί και ο λουστραδόρος που θέλει τον κόπο του κι αυτός)

- Χρωματοπωλείο (Αν αγοράσεις κάτι που κάνει μόνο τρια ευρώ μπορεί και να το χτυπήσει στην ταμειακή, αν πάρεις υλικά αξίας π.χ. 250 ευρω; Ξέχνα τη)

- Μπογιατζής (1000! ας μη το συζητάμε καλύτερα, βάψ 'το μόνος σου φέτος)

- Αλουμινάς (19.000 ευρώ επειδή είσαι εσύ ... Α, κι αν δε σε πειράζει όχι τραπεζική κατάθεση)

- Κηπουρός (ε, καλά, πάει στην ευχή αφού θες και κήπο)

- Φαρμακείο ( εδω γελάνε, άμα δεν είναι φάρμακα και δεν έχεις ταμείο...)

- Δικηγόρος (πώς είπατε;)

- Φοροτεχνικός (ποιός είστε;)

- Συμβολαιογράφος (τώρα μάλιστα)

- Μεσίτης (ο καλύτερος, αν νοικιάσεις μοναχός σου, πληρώνεις μόνο τα μισά μαύρα)

- Ιδιοκτήτης διαμερίσματος ( αν είναι διαμερισματάκι εξοχικό, σιγά μη το δηλώσει ως νοικιασμένο αφού ούτε ο ενοικαστής δηλώνει πως το νοικιάζει αφού δεν έχει να κερδίσει τίποτα, απεναντίας ο ιδιοκτήτης του κάνει και μια καλή τιμή...)

Εσύυυ, ναι, εσύ φταίς που δεν τους ζητάς αποδείξεις! Αχα... Χα, χα, χα! Ναι; Αλήθεια;

Το ξέρετε δα πως όποιος το κάνει αυτό το πράγμα να θέλει αποδειξη τον περιφρονούν για πάντα είναι κατάπτυστος κι ούτε θέλουν πια να τον "εξυπηρετήσουν" - άλλωστε χάρη του κάνουνε - γιατί ένας τέτοιος πελάτης που θέλει αποδείξεις και τους τα πρήζει, καλύτερα να τους λείπει. Αλλά με ύφος επιμένει το κράτος: Κύριοι, να ζητάτε αποδείξεις! Μάλιστα, έτσι πετάει, πετάει όχι ο γάϊδαρος, μα το μπαλάκι στο κεφάλι του κοσμάκη ότι τάχα φταίει αυτός ο ιδιωτικός και ο δημόσιος μισθωτός υπάλληλος που τάξη δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει ποτέ στην ωραία και βολική αταξία αυτής της συνειδητής και πολύ οργανωμένης φοροδιαφυγής. Άρα; Τι τους μένει των μισθωτών να κάνουν; Όταν πάει, ας πούμε, ένας επιχειρηματίας π.χ. που έχει το γυμναστήριο αερόμπικ κικ μπόξινγκ κ.λ.π. να βγάλει στην πολεοδομία του δήμου... λέμε τώρα... μια άδεια για άλλον έναν όροφο ... ε; Να μη λαδωθεί λιγάκι κι ο υπάλληλος που του έχουνε βγάλει το λάδι όλοι οι αποπάνω "μαστόροι" κι άλλοι τόσοι αναρίθμητοι ( όχι σε αριθμό αλλά ... που είναι αδύνατον να τους ρυθμίσεις χε, χε, χε) . Θυμάμαι μια φορά είχε ψιθυρίσει φιλικά στ' αφτί ο προσωπικός μου ... αναρίθμητος: "Κοίτα, αν τύχει κι έρθουν να ρωτήσουν πόσα πληρώνεις το χρόνο θα πεις ...εκατό, εντάξει;". Εντάξει. Τι να πείς; Όχι; Τριακόσια έδινα, αλλά εντάξει έκανε και μια φιλική τιμή. Αμ' πώς;

Μετά από καιρό όμως κάτι συνέβη και τα σπάσαμε. Δεν θα σας λέω τώρα τι ακριβώς, αλλά να, απλώς με τα πολλά μαύρα φράγκα "οι αναρίθμητοι" ξιπάζονται κι αρχίζουν να κάνουν μαλακίες εις βάρος του πελάτη κι ύστερα με τον καιρό πέφτουν έξω...

Δύσκολος ο ανταγωνισμός της αγοράς σε συνθήκες ερασιτεχνισμού και γρήγορης αρπαχτής.

Ή μήπως όχι;