Η ΦΘΗΝΙΑ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑ...

Και επί τη καταναλώσει το κέρδος...

Ο πρόεδρος της Ένωσης Επιμελητηρίων, Γ. Κασιμάτης, μιλώντας σε πρωινό τηλεοπτικό παράθυρο δήλωσε κατηγορηματικά ότι "η επιχειρηματικότητα δεν είναι αιχμάλωτη κανενός"!

Πράγματι παρά την οικονομική ύφεση καμιά υγιής επιχείρηση δεν θα εξαναγκαστεί σε χρεοκοπία αν το επιχειρηματικό δαιμόνιο του αφεντικού της εφαρμόσει τον παλιό, καλό, δοκιμασμένο κανόνα: τα δέκα και τα είκοσι ευρώ που διαθέτει ο φτωχός άνθρωπος για να αγοράσει κατιτί να φορέσει θα πάνε εκεί όπου βρίσκει να αγοράσει αγαθά με λίγα χρήματα. Επειδή η δημόσια συζήτηση της κρίσης έχει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της είτε τους αιωνίως φτωχούς είτε τους νεόπτωχους της Ελλάδας και της Ευρώπης ολόκληρης, ας αναρωτηθούμε κατά πόσο η παγιωμένη τακτική της αισχροκέρδειας σε όλα τα στάδια, από την παραγωγή έως την κατανάλωση των αγαθών, εξυπηρετεί την πραγματική οικονομία ή το αμαρτωλό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πρέπει να ζεσταθεί η παγωμένη αγορά αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει όσο οι έμποροι εξακολουθούν να κρατούν τις τιμές ψηλά και να κάνουν προσφορές και εκπτώσεις επί υψηλών τιμών. Όλοι βλέπουμε ότι ακόμα και σήμερα σε πάρα πολλά καταστήματα προτιμούν να πουλήσουν δύο πουκάμισα και να βγάλουν 80 ευρώ παρά να ρίξουν τις τιμές και να πουλήσουν οκτώ πουκάμισα με 10 ευρώ το ένα! Παρατηρούμε επίσης ότι όσοι ρίχνουν τις τιμές ρίχνουν και την ποιότητα. Όλοι χρόνια τώρα βλέπαμε με πόση άνεση υπήρχαν διάφορα απίθανα μαγαζάκια που αναρωτιόσουν πώς βγαίνουν κι όμως μια χαρά έβγαιναν και οι μαγαζάτορες το ίδιο παραπονιόνταν για την κρίση, αλλά δεν έκλειναν. Τι συνέβαινε; Συνέβαινε ότι και μόνο 50 ευρώ (μαύρα) πάνω κάτω να έκανε τζίρο τη μέρα σήμαινε καθαρά στην τσέπη 1000 ευρώ το μήνα! Χαλαρά... Κι επειδή δεν ήτανε μόνο 50 τα καθημερινά ευρώ αλλά τουλάχιστον 200 (μαύρα πάντα) η ζωή κυλούσε μια χαρά και χαλαρά, κυρίως αντιπαραγωγικά αφού και οι τράπεζες δίνανε δάνεια τυφλά κι αβέρτα... Να μη μιλήσω για τις επιδοτήσεις σε... νέους επιχειρηματίες, σε γυναικείους συλλόγους της πλάκας και άλλους αεριτζήδες, τυχοδιώκτες που νοίκιαζαν τα μαγαζάκια για να έχουν έδρα, έπαιρναν το χρήμα της Ε.Ο.Κ. και της Ε.Ε., το ξεκοκάλιζαν κι έπειτα έπεφταν έξω, το έκλειναν και πήγαιναν σε άλλη γειτονιά ή άλλη πόλη με άλλη επωνυμία να επαναλάβουν το ίδιο επιχειρηματικό σχέδιο!

Κάπως έτσι πορευόμασταν στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Και τώρα εμφανίζεται συχνά στην τηλεόραση ο κύριος Παναγιώτης Γεννηματάς, επίτιμος Επενδύσεων, που ισχυρίζεται ότι ήδη έχουμε πτωχεύσει, ότι θα έχουμε κάθετη πτώση προσδοκιών, ότι όλα είναι και θα μείνουν μαύρα κι άραχλα κι αναρωτιέμαι πού ήταν αυτός ο άνθρωπος πριν απο την ύφεση και την κρίση να μας κρούσει κανένα κώδωνα κινδύνου; Λέει ο συγκεκριμένος επίτιμος ότι πορευόμαστε στο σκοτάδι χωρίς πυξίδα γιατί "το σημερινό πολιτικό σύστημα δεν έχει βούληση ούτε ικανότητα"! Λέει ότι όλοι πρέπει "να αντιδράσουμε σκληρά" επειδή η χώρα είναι "ακυβέρνητη"! Ναι στο Μνημόνιο, λέει, αλλά αλλιώς! Το πώς δεν το λέει, αρκεί, λέει, να μην έχουμε δημόσιο και κρατικό τομέα. Να μείνει μόνο το 50% γιατί ατύχημα για τη χώρα, λέει, είναι ότι χάνονται θέσεις απο τον ιδιωτικό τομέα που πληρώνει το κόστος του κρατικού μινώταυρου. Λέει, ότι στο μυαλό τους (της κυβέρνησης) δεν υπάρχει τ ι π ο τ α! Άρα όλοι όσοι ψήφισαν αυτήν την κυβέρνηση είναι χωρίς μυαλό.

Ο κ. Παναγιώτης Γεννηματάς κινδυνολογεί και καταστροφολογεί αφορήτως με σενάρια συνωμοσίας που δήθεν εξυφαίνει η ίδια η κυβέρνηση εις βάρος της ίδιας της κυβέρνησης και φυσικά και της χώρας!
Λέει ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να παραδώσει την κυβέρνηση σε κάποιον άλλον!
Λέει ότι τα σκληρά μέτρα πρέπει να συνεχιστούν απο άλλους, όχι απο τον Παπανδρέου!
Λέει ότι ενώ ήδη χρεοκοπήσαμε έχουμε ακόμα περιθώρια σωτηρίας αρκεί μέχρι τον Μάρτιο να έχουμε πολιτικές εξελίξεις. Και λίγα λέει, λέει... στην Πόπη Τσαπανίδου του Σκάϊ.

Έχω την εντύπωση ότι αυτό που λέει ο Επίτιμος Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων είναι ότι κάποιος επιτέλους πρέπει να τον αξιοποιήσει πολιτικά και οικονομικά.
Αξιοποιείστε έναν επίτιμο στο κόμμα σας, κυρία Μπακογιάννη, να ησυχάσουμε κι εμείς, να ξέρουμε τι είδους οικονομικές απόψεις καταναλώνουμε και για ποιανού το πολιτικό κέρδος.

(Στη φωτογραφία βλέπετε τον κύριο Παναγιώτη Γεννηματά και όχι τον κ. Κασιμάτη.)