ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ

Δεν συνάδουν

Σήμερα θα συνταιριάξουμε θέματα που είναι άσχετα το ένα με το άλλο. Θέματα συνήθη, αναμενόμενα και όμως αληθινά που ξεκινούν από τη Μ. Ανατολή, περνούν από τα Βαλκάνια και καταλήγουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Η.Π.Α
Ο απαγχονισμός του Σαντάμ Χουσσεϊν έπεσε σαν κεραυνός στην ειδησεογραφία ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά˙ ποιος να το περίμενε από τον πλανητάρχη, χριστιανό άνθρωπο, να δώσει τέτοια εντολή: «Κρεμάστε τον». Βέβαια, θα πείτε, αν δεν το ’κανε τώρα, πότε να το ’κανε; Τι κάνουμε; Παίζουμε;
Η πολιτισμένη ευρωπαϊκή Δύση, πάντως, εξανέστη. Οι ποικίλες επίσημες δηλώσεις, δίχως να διαφωνούν κι εντελώς με την ανελέητη τιμωρία του εγκληματία δικτάτορα, ταυτόχρονα, την καταδικάζουν διότι “πού ζούμε;”. Στο Μεσαίωνα ζούμε; Πού ακούστηκε στον εικοστό πρώτο αιώνα τα όποια εγκλήματα να τιμωρούνται με άλλα εγκλήματα; Γι αυτό, άλλωστε, εμείς εδώ στην Ευρώπη έχουμε καταργήσει τη θανατική ποινή: δεν συνάδει με τις αρχές και τις αξίες μας, κι ούτε, βεβαίως, επιλύονται έτσι προβλήματα. Αντιθέτως, βαθαίνουν τα χάσματα και γίνονται πιο επικίνδυνα. Εκτός κι αν οι ωμές εκτελέσεις εχθρών και αντιπάλων μας βολεύουν μια χαρά, ενδεχομένως, όταν κάποιος άλλος τις αναλαμβάνει για λογαριασμό μας καθότι, είπαμε: δεν συνάδει να εκτελούμε οι ίδιοι παρεμφερείς πράξεις, εξαιτίας των εκπεφρασμένων αρχών μας περί διπλωματικής επίλυσης διαφορών, αμοιβαίων συμφερόντων και τα τοιαύτα, αναγκαστικώς, έχουμε καταντήσει σιγανοπαπαδιές της υποκρισίας και της διπλωματίας. Ποιοι εμείς; Ρωτάτε; Όλοι εμείς - στο βαθμό των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων του ο καθείς, ομού ή ξεχωριστά. Να για παράδειγμα, η είδηση της εκτελέσεως δι’ απαγχονισμού του Ιρακινού (ηγέτη, προέδρου, πρώην συμμάχου, στυγνού δικτάτορα, σφαγέα του λαού του και ούτω καθεξής) ίσως να συμβάλλει στο να διασπαστεί η προσοχή μας από κάτι μικρά και ασήμαντα επίκαιρα που ίσως μας ενοχλούν περισσότερο: όπως ότι μόλις προ ελαχίστων ημερών οι γείτονες μας των Σκοπίων μετονόμασαν το αεροδρόμιό τους σε Μέγας Αλέξανδρος ο Μακεδών, αεροδρόμιο Μακεδονία ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων και που …δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις τους έναντι της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και όχι μόνον. Αμάν πια, καημός! Μα πού ζούμε; Όλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θέλουνε να μπούνε; Άρα; Άρα θα τους δείξουμε σαν θα ’ρθει εκείνη η μεγάλη ώρα.

Πρόσφατα βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη. Περιπατούσα αμέριμνη στην οδό Εγνατία όταν έπεσε το μάτι μου σε μια φωτογραφία με έντονα πορτοκαλί γράμματα˙ ιλουστρασιόν αυτοκόλλητο με μάλλον ασαφές και αρκούντως βλακώδες περιεχόμενο - μου προκάλεσε απορία αναμεμιγμένη με δυσφορία. Το ξεκόλλησα – ήτανε μάλιστα πολύ ανθεκτικό και δεν σχίστηκε καθόλου -, και το πήρα ώστε κανείς να μην το αμφισβητήσει αν έγραφα κάτι γι αυτό.
Στη φωτογραφία (ή το φωτομοντάζ) διακρίνεται, λοιπόν, είσοδος κτιρίου με μια ταμπέλα ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Μπροστά από την υποτιθέμενη τράπεζα απεικονίζεται ένα ‘όχημα του ελληνικού στρατού στα τίρανα’, καθώς διευκρινίζεται παραπλεύρως με μικρά πεζά άσπρα γράμματα – ενώ με τα πορτοκαλί κεφαλαία γράμματα, γράφει: ‘ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΤΡΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ! (Ή ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ;)’

Και όλη αυτή η απίστευτη μπουρδολογία υπογράφεται:
‘ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ’.
Επιπλέον, διακρίνεται και μια άλλη μικρότερη πόρτα με την εξής ταμπέλα: DARDANIA BANK! Αυτό ασχολίαστο από τους …εμπνευστές του ‘μηνύματος’.

Θυμήθηκα την αρχαία εποχή των προσπαθειών εξεύρεσης αμοιβαίως αποδεκτής διεθνούς ονομασίας για την FYROM. Είχε ακουστεί αυτό το όνομα Δαρδανία ως ιστορικά πλησιέστερο στην πραγματικότητα:
Δαρδανία: επαρχία της Βαλκανικής (επαρχία Ιλλυρίας).
Δαρδάνιοι (Δάρδανοι ή Δαρδανιείς): Λαός Ιλλυρικός ορμώμενος εκ των παρά τας πηγάς του Αξιού και κατά τας τον Λευκόν Δρινον περιοχάς και εξαπλωθείς εις την Άνω Μοισίαν. Έδρασαν καθ’ όλη την ελληνορωμαϊκή και βυζαντινή εποχή ακόμη δε μέχρι των νεωτέρων χρόνων. Είχαν τη φήμη παροιμιωδώς ακαθάρτων δι’ ό οι Αρχαίοι Έλληνες έλεγον:
“Τρις του βίου λέλουται ώσπερ Δαρδανεύς”!

Βρε δε βαριέσαι, κανείς δεν θυμάται τίποτα – ποιος τόπε αυτό; Ξέχασα - Βρε, δε πα να λένε το αεροδρόμιο όπως τους αρέσει.

Στον ίδιο περίπατο βρήκα κι άλλο ένα χαρτί κολλημένο με σελοτέϊπ- όχι τόσο κυριλέ σαν το προηγούμενο. Έγραφε:
«ΝΟΣΟΚΟΜΑ, Βουλγάρα από Θέρμη.
Για συνεχή παρακολούθηση ηλικιωμένων ασθενών μέρα ή νύχτα.
Αναλαμβάνει επίσης την καθαριότητα του σπιτιού, μαγείρεμα, σιδέρωμα, ράψιμο με ραπτομηχανή singer.
- Κουρείο κατ’ οίκων για ασθενείς
Αναλαμβάνω πλέξιμο
- δαντέλας, τραπεζομάντιλου, κουρτίνας γρήγορα, ωραία και φθηνά
- κάλτσες για το χειμώνα
- πουλόβερ – ζακέτες
- Μανικιούρ – πετικιούρ με μπανιέρα (υδρομασάζ)
- Χαλαρωτικό μασάζ όλο το σώμα
- Ξεμάτιασμα
Κιν: 6944 κλπ κλπ (δινόταν αριθμός όχι όνομα)».

Η Βουλγαρία είναι πλέον πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τέτοιου είδους ανακοινώσεις όσο να’ ναι δεν συνάδουν… Γιατί φαντάζεστε τώρα; «Ιταλίδα από Καβάλα» να παρέχει τέτοιες υπηρεσίες; Δεν πάει, δεν ταιριάζει, δεν αρμόζει.
Εδώ είναι Ευρώπη, έστω ΝΑ Ευρώπη και ορισμένα πράγματα δεν συνάδουν.
Τι θα σκεφτούν οι πέραν του Ατλαντικού υπερ- φίλοι μας;
Σε ποια κατάστιχα θα μας κατατάξουν; Tier 3 ή ακόμα παρακάτω;