efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2008

ΚΑΛΟΣ ή ΚΑΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ...

Για όλους εμάς

Είμαι καλά, λέω, το αυτό επιθυμώ για τους φίλους και συμπαθείς ανθρώπους, οικείους και μη, ειλικρινά, για τους άλλους δεν με νοιάζει τι θα απογίνουν φέτος. Αφήνω για τους δεύτερους, αυτούς για τους οποίους προσωπικά δεν δίνω δεκάρα, τις ευχές να τις διατυπώσουν καλύτερα οι δικοί τους φίλοι και συμπαθείς όμοιοί τους, καθώς δεν μου αρέσει καθόλου η γελοιωδέστατη υποκρισία να παριστάνεις ότι οι ευχές απευθύνονται με την ίδια αγάπη σε εχθρούς και φίλους. Αν έχω εχθρούς; Αν έχω προσωπικές διαφορές; Φυσικά και έχω, όχι εχθρούς ακριβώς, ανθρώπους που αισθάνονται κάποια μικρή ή μεγάλη αντιπάθεια (για λόγους που δεν με ενδιαφέρει να αναλύσω τώρα εδώ) σίγουρα έχω. Βλέπετε, δεν είμαι σαν κάποιους που ισχυρίζονται ότι δεν έχουν προσωπικά με κανέναν! Πώς γίνεται να μην έχεις προσωπικά με κανέναν όταν αυτοί οι «κανένας» ανοίγουν το λάκκο σου κάθε λίγο και λιγάκι και μιλούν για σένα σαν να ήσουν, επιεικώς βλαμμένος και ηλίθιος, δεν ξέρω να σας πω.
Λυπάμαι που επανέρχομαι μετά από αρκετές ημέρες απουσίας με τρόπο που εύκολα θα χαρακτήριζε κάποιος εριστικό, συγκρουσιακό, επιθετικό ή δεν ξέρω πώς αλλιώς. Αλλά, όπως είπα, εύκολα. Η ευκολία να χαρακτηρίζεις τον άλλον ανάλογα με το πόσο καλός ή κακός υποκριτής είναι απέναντί σου, δυστυχώς σε έχει χαντακώσει από καιρό και το χειρότερο είναι ότι ακόμα αναρωτιέσαι τι σου συμβαίνει και δεν μπορείς να ανακάμψεις και να ξεφύγεις από τα δεινά στα οποία έχεις περιέλθει· δεινά που τα ονομάζεις “καθημερινότητα”, ευελπιστώντας ότι μέσα σ’ αυτήν δεν είσαι μοναχός σου. Χα, κι εγώ σου λέω ότι η καθημερινότητα έχει μονόκλινα κελιά για όλους μας με γυάλινα διαχωριστικά απ’ όπου μπορείς να βλέπεις ολοκάθαρα τους άλλους, έναν έναν, να κουνάνε χέρια και στόματα μα χωρίς να ακούς το παραμικρό απ’ όσα λένε· δεν ακούς ούτε εσύ ούτε κείνοι. Κάνεις ότι περνά απ’ το νου σου όσο καλύτερα σου επιτρέπει η νοημοσύνη σου κι αφού περάσει η ώρα, κοιτάζει ο ένας τον άλλον, με κρυφή την αγωνία που μας διακατέχει για την επιβίωση: όλα θα πάνε καλά στο τέλος;

Να λοιπόν, τι εύχομαι, ειλικρινά, από τα βάθη του μυαλού μου και της ψυχής μου και της καρδιάς μου, για όλους, ανεξαιρέτως, εχθρούς και φίλους:
Να πάνε όλα καλά στο τέλος!
Μη νομίζετε τίποτα άλλο μα, σκέφτομαι, αν πάνε όλα καλά στο τέλος για όλους, θα πάνε καλά και για μένα οπότε κάτι τέτοιο με συμφέρει από κάθε πλευρά.
Λέγοντας όλους, εννοώ όλους εμάς, όχι όλους τους άλλους που μας κοροϊδεύουν ασύστολα και ξεδιάντροπα επειδή είμαστε τυφλοί κι ανόητοι οπαδοί της μεγαλειότητάς τους. Ανάμεσα σε όλους εμάς υπάρχουν εχθροί και φίλοι που ο καθένας από το κελί της ατομικής γυάλινης κοινωνικοποίησής του, θα αποκρυσταλλώνει χαμόγελα αποστασιοποίησης και αποξένωσης για να ανανεώνει τις ελπίδες και τις προσδοκίες του.
Καλές και οι ελπίδες και οι προσδοκίες αλλά λίγη παραπάνω αγάπη για τον συγκάτοικο της διπλανής γυάλας, ίσως να έφερνε κανένα απτό αποτέλεσμα.
Καλό χειμώνα, λέω, με αγάπη ανάμεσα σε όλους εμάς, γιατί οι άλλοι όλοι είναι τελειωμένοι μέσα τους: δεν έχουν να δώσουν παρά ανιαρές, χιλιοπαιγμένες, κοινοτοπίες ερμηνευμένες κατά περίπτωση με βαρύγδουπο ύφος ή με ελαφρότητα προς βρώση του κοπαδιού, των αμετανόητων ψηφοφόρων τους με τις φρούδες ελπίδες.
Όχι δεν μιλώ γενικόλογα ούτε αόριστα. Ορίστε, συγκεκριμένα:
Θέλω να μάθω εάν ο Γιώργος Παπανδρέου, θεωρεί δίκαιο να μη φορολογούνται όσοι δηλώνουν ότι είναι φτωχοί, δίχως καμιά έρευνα για του λόγου τους το αληθές με διασταύρωση στοιχείων και τεκμηρίων. Θέλω να ξέρω αν θεωρεί δίκαιη την είσπραξη των πολλαπλών παραβόλων για το ίδιο ακίνητο, και αν όχι, τι προτίθεται να κάνει;
Δυο επίκαιρα και απλά ερωτήματα θέτω, γνωρίζοντας ότι απάντηση δεν θα υπάρξει.
Έχω θέσει ξανά ερωτήματα και μάλιστα πολλά και σε όλους τους αρχηγούς από αυτήν εδώ τη γωνιά. Να θυμίσω ήταν το 2006 πριν από τις δημοτικές εκλογές.
Ο μόνος που απάντησε ότι δεν θα απαντήσει ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Δηλαδή όχι ο ίδιος, το γραφείο του. Ουδείς άλλος, δηλαδή ουδέν άλλο γραφείο απάντησε.
Α, ναι, και το γραφείο της Αλέκας Παπαρήγα είχε απαντήσει και μάλιστα θετικά αλλά απαντήσεις ουδέποτε λάβαμε. Οι άλλοι ούτε που να μας φτύσουν. Ε, τώρα, καταλαβαίνετε; Υπήρχε περίπτωση να καταδεχτεί κανείς από το γραφείο του αρχηγού, κάθε μεγάλου αρχηγού, να χάνει επικοινωνιακή ώρα για το blog κάποιου, που δεν φαίνεται διατεθειμένος να παίξει το παιχνίδι κανενός παρά το δικό του για λογαριασμό όσων αχειραγώγητων πολιτών σαν σε ελεύθερη βοσκή, τσιμπούν κάτι από εδώ κάτι από κει; Όχι, κύριοι, η οργάνωση παραγωγής της ενημέρωσης είναι κάτι σαν τα επώνυμα κοτόπουλα μέσα σε μονάδες, με τα φώτα τους, με τα αντιβιοτικά τους, με τη φροντίδα και την παρακολούθησή τους και με μετρημένες τις ημέρες εκτροφής τους πριν από την ημερομηνία της σφαγής τους.