ΤΑ ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ ΚΑΙ Ο "ΗΛΙΟΣ"

Μετά την προηγούμενη ανάρτηση για τους μεγάλους ανθρώπους, τους οποίους υποτίθεται ότι τιμούμε την καθιερωμένη Παγκόσμια Ημέρα, και τουλάχιστον εκείνη την ημέρα αποφεύγουμε βάναυσες λέξεις όπως "κωλόγρια... σκατόγερος" και ούτω καθεξής - ... παρακαλώ ας είμαστε ειλικρινείς όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει ή σκεφτεί παρόμοιους χαρακτηρισμούς ... - γιατί να μη πούμε και κάτι για τα παιδιά, που είναι κυριολεκτικά στο έλεός μας ή μάλλον την ανελέητη συμπεριφορά μας; Παρακαλώ δεν αφορά το θέμα προσωπικά εσάς που νιώθετε άψογοι απέναντι στα παιδιά σας και τα παιδιά γενικώς... Εμάς, τους άλλους αφορά, που είμαστε άδικοι απέναντί τους και χρησιμοποιούμε λέξεις όπως "κωλόπαιδα... σκατόπαιδα" επειδή δεν βλέπουμε τα χάλια μας, τα λάθη μας, το πρόσωπό μας να καθρεφτίζεται πεντακάθαρα σε ό,τι κάνουν ή δεν κάνουν και μας κάνουν υπερήφανους ή μας γεμίζουν θλίψη. Ποιος φταίει, τι φταίει για το κακό; Σε ποιον ανήκουν τα συγχαρητήρια για το καλό; Ένα κωλόπαιδο είναι άραγε ο αυριανός κωλόγερος; Μήπως δεν χρειάζεται να ανησυχούμε γιατί ο άνθρωπος αλλάζει μεγαλώνοντας κι απο κακός γίνεται καλός; Μα τότε θα πρέπει να ανησυχούμε γιατί μπορεί απο καλός να γίνεται σιγά σιγά ένας άνθρωπος κακός.
Τι μου προκάλεσε (μια Κυριακή με ήλιο) αυτές τις σκέψεις; Το σκορδάκι!

Δεν ξέρετε τι είναι το ...σκορδάκι; Αααα... εξαιρετικό παιχνίδι που ήθελα να ήξερα (εντάξει, και ξέρω και ξέρετε κι εσείς) τι είδους γονείς επιτρέπουν στα παιδιά να το αγοράζουν ή κι αν δεν τους το αγοράζουν οι ίδιοι, αναρωτιέμαι γιατί εξακολουθεί να υπάρχει στην ελληνική αγορά ώστε να το αγοράζουν μόνα τους;

Φόβος πυργαγιάς ή τραυματισμού; Έλα, μωρέ, πώς κάνεις έτσι; Όποιος έχει συνηθίσει στην ηχορύπανση και γενικά στο κακόηχο και κακόγουστο δεν υπ-ακούει σε ηλίθιους φόβους.

Το σκορδάκι, γράφουν στη συσκευασία, είναι αμμώδες πυροβόλο. Στο κόκκινο κουτάκι των 50 τεμαχίων υπάρχει ένα σκίτσο του Πήτερ Παν και ο Παρθενώνας της Ακροπόλεως των Αθηνών, αν έχετε το θεό σας δηλαδή.

Το σκορδάκι είναι εύφλεκτο προϊόν της εταιρείας που ονομάζεται "ΗΛΙΟΣ".

Το προϊόν κατασκευάζεται και συσκευάζεται (γράφουν με τοσοδούλικα γραμματάκια) στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και εισάγεται απο τη βιομηχανία πυροτεχνημάτων "ΗΛΙΟΣ".

Στις οδηγίες χρήσης, οι λέξεις με γράμματα ψείρες μας προειδοποιούν:
Συνίσταται για υπαίθριους χώρους και για παιδιά απο 8 ετών και άνω και με την επίβλεψη ενηλίκου. Πάρτε το σκορδάκι στο χέρι σας και πετάξτε το κάτω με δύναμη.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη το βάζετε στο στόμα.

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1958

Εκείνη την ηλιόλουστη Κυριακή, όλη μέρα μπαμ και μπουμ και μπαμ μπαμ μπουμ, ακούγονταν πέρα στα δέντρα μιάς εξοχής που οικογενειακώς γονείς, παιδιά, συγγενείς και φίλοι θυρυβώδεις κι έξαλλοι απο τη σκληρή καθημερινότητα την είχανε κατακλύσει για τα κοψίδια μέχρι σκασμού, να κάνουν μπαμ και μπουμ, να ηρεμήσουν κι έπειτα στα πεζοδρόμια τα σκορδάκια βοηθούσαν στη χώνεψη, τρομάζοντας γάτες και σκύλους που περνούσαν, ψάχνοντας για κανένα κοκαλάκι απ' τα κοψίδια που είχανε καταβροχθίσει άνθρωποι και ζωηρά ανθρωπάκια.

Και να σας πω την πάσα μου αλήθεια: δεκάρα δεν δίνω αν μαζί με τη μπριτζόλα ξεχαστεί κανένας απ' αυτούς και βάλει στο στόμα το σκορδάκι...

Αλλά να είναι, που μετά αφού μπήκαν στα αυτοκίνητα και φύγανε και ησύχασε ο τόπος, κάτω απο ένα πεύκο, στους πρόποδες του βουνού, βρήκα σωρό άδεια κουτιά σκορδάκι και τότε κατάλαβα τι έκανε τόσο κακόγουστο, εκκωφαντικό θόρυβο όλη μέρα. Σκέφτηκα: ζηλεύουν τα παιδιά τους κυνηγούς της εποχής με τα τουφέκια, που κάνουνε αυτόν τον ίδιο απαίσιο θόρυβο, ψηλά στο βουνό; Ή φταίει κάτι άλλο; Η παιδεία πάλι; Μήπως η επιθετικότητα του ανθρώπου που κάπως πρέπει να εξωτερικευτεί; Ίσως η Κυριακή να είναι καλή Ημέρα γι αυτό το σκοπό.

Ο "ΗΛΙΟΣ" λοιπόν προετοιμάζει απο νωρίς τα παιδιά και τα πεδία για θορύβους και τραμπουκισμούς σε βάρος της φύσης και της αρμονίας, υπό την επίβλεψη ή τη σιωπηρή συναίνεση ημών των ενηλίκων.

Η Ημέρα Ευαισθητοποίησης Κατά του Θορύβου αργεί ακόμα...

(Υ.Γ. Διαβάστε και σχετικό θέμα 17 Ιουλίου 2008 υπό τον τίτλο: ...Όμως άνθρωπος και φύση κάνουν δύο.)