Η ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Άλλο κυβέρνηση άλλο διακυβέρνηση!

Έχει σημασία γιατί η διαφορά είναι τεράστια και παγκόσμια, καθώς οι κοινωνίες μας είναι περίπλοκες και η διοίκησή τους δεν βγαίνει πέρα μόνο απο μια απλή κυβερνησούλα όπως τον καιρό του έθνους-κράτους. Κατά μια άποψη μάλιστα μπορεί να υπάρχει διακυβέρνηση χωρίς κυβέρνηση. Κάποιοι το πιστεύουν ή ίσως απλώς να μας το λένε ότι αυτός ο τρόπος (μάλλον οι τρόποι εξουσίας με τη διακυβέρνηση δηλαδή μέσω αγορών και δικτύων) διοίκησης των κρατών και των πληθυσμών τους σημαίνει και γίνεται με συνεχή διάλογο και διαπραγμάτευση άρα συμβάλλει στο να ξεθωριάζει η διάκριση κράτους-κοινωνίας. Ακούγεται καλό και σωστό, αλλά κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι διακυβέρνηση σημαίνει λιγότερη κυβέρνηση και περισσότερη ελεύθερη αγορά.
Πάντως ο κύκλος της διακυβέρνησης είναι πολύ ευρύτερος και κλείνει μέσα του τον κύκλο της κάθε κυβέρνησης όχι μόνο εδώ αλλά παντού στον κόσμο.

Ο Jean- Jacques Rousseau πίστευε πως μόνο μέσω της άμεσης και διαρκούς συμμετοχής όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή μπορεί το κράτος να δεσμευτεί στην επιδίωξη του κοινού καλού: η γενική βούληση!

Αλλά και η Hannah Arendt υποστήριζε ότι η πολιτική είναι η σημαντικότερη μορφή ανθρώπινης δραστηριότητας, επειδή προϋποθέτει σχέσεις μεταξύ ίσων και ελεύθερων πολιτών.

Κι εμένα που τα διαβάζω αυτά και τα σκέφτομαι, με προβληματίζει η έννοια και η ουσία ακριβώς αυτών των δυο λέξεων: "ελεύθερων και ίσων". Δηλαδή;
Πέστε μου κι εσείς, πώς τις καταλαβαίνετε αυτές τις δυο λέξεις;

Ίσως να σκεφτούμε και αυτό που είπε ο J. S. Mill ότι γενικά η συμμετοχή στις δημόσιες υποθέσεις προάγει την προσωπική, ηθική και πνευματική ανάπτυξη του ατόμου.

Κι άλλωστε τι υποτίθεται ότι κάνουν ή προσπαθούν να κάνουν τα ανθρώπινα όντα; Αυτό που είπε πρώτος ο Αριστοτέλης. Τι; Ότι προσπαθούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας και να δημιουργήσουμε μια αγαθή κοινωνία. Πώς; Πάντα με τον διάλογο σε πρώτη φάση. Τα μιλάμε, διαφωνούμε, βρίσκουμε μέσες άκρες μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση και προχωράμε στα έργα.

Αν ήταν τόσο απλό δεν θα χρειαζόταν σήμερα παρά να απολαμβάνουμε την ισότητα και την ελευθερία μας υπό το κράτος της καλής διακυβέρνησης του κόσμου. Αλλά οι άνθρωποι είναι όντα εγωιστικά, ιδιοτελή και συχνά σατανικά και πολύ άπληστα και αυτή η συζήτηση κρατά πάρα πολλούς αιώνες τώρα και πάντα όπου δεν πείθει ο λόγος πίπτει η ράβδος γι αυτό τι να λέμε Μεγάλη Τετάρτη βράδυ του έτους 2011 μετά τον Ιησού Χριστόν; Για μια ακόμα χρονιά...

Καλό Πάσχα, Χριστιανοί!