efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 09, 2010

ΜΙΣΘΩΝ αποΔΕΚΟτισμός και ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ


Προσωπικά καθόλου δεν διστάζω πια να το πω και δημοσίως: Εδώ και πολλά χρόνια προσδοκώ, με αγωνιώδη αναμονή, να με καλέσουν στη ΔΕΚΟ (Ν.Π.Ι.Δ.) όπου ανήκω με σχέση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, απο το 1984, να μου αναθέσουν δουλειά ανάλογη της εμπειρίας, των ικανοτήτων και του μορφωτικού επιπέδου μου και, κυρίως, να μου ανακοινώσουν ότι ο μηνιαίος μισθός μου καθορίζεται στις 3.999 ευρώ μικτά!!! Μια τέτοια εξέλιξη για μένα θα ήταν πλήρης δικαίωση και θα γιόρταζα στην υγειά του εξορθολογισμού.

Αλλά, δυστυχώς, ο μισθός μου όλα αυτά τα χρόνια, που σταδιακά έφτασε μετα βίας στα 1900 ευρώ, τώρα, έχει πέσει στα 1700 και φοβούμαι ότι θα πέσει κι άλλο. Κι αναρωτιέμαι τι έκαναν, εκτός απο αμαρτωλούς υπουργούς και κυβερνήσεις, όλα αυτά τα χρόνια, οι πανίσχυροι συνδικαλιστές μας, που έβλεπαν την τεράστια ψαλίδα στους μισθούς και τους υπεράριθμους συμβασιούχους (εκ των οποίων πολλοί μονιμοποιήθηκαν) ώστε να μη φτάσουμε εδώ που φτάσαμε; Ποιός αδικείται περισσότερο; Κάποιος που έπαιρνε πάντα μόνον ό,τι προέβλεπε η ΣΣΕ και τώρα θα παίρνει ακόμα λιγότερα ή κάποιος που έπαιρνε πάντα πολύ περισσότερα από τη ΣΣΕ και τώρα στη χειρότερη περίπτωση θα παίρνει ό,τι και ο άλλος με τη ΣΣΕ;

Μήπως ξεχάσαμε ότι για την ίδια εργασία με τα ίδια προσόντα (μη σου πω με λιγότερα, ε, σου το λέω με λιγότερα!) κάποιοι για χρόνια ολόκληρα αμείβονταν με 10.00ο ευρώ ενώ άλλοι με 1000, πολλοί με 2.οοο ευρώ και ουκ ολίγοι με 20.οοο, ότι με την υπογραφή των διευθυντών κάποιοι έπαιρναν υπέρογκες υπερωρίες, Κυριακές και αργίες, χωρίς πάντα να τις δουλεύουν, και ότι γενικά τουλάχιστον για δυο δεκαετίες στις ΔΕΚΟ άλλοι δούλευαν κανονικά κι άλλοι μας δούλευαν κανονικότατα. Κατά πόσο ο εξορθολογισμός που σήμερα επιχειρείται στο πλαίσιο περιορισμού της σπατάλης θα επιφέρει δικαιότερη κατανομή των εισοδημάτων με ταυτόχρονη βελτίωση του παραγόμενου έργου και καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, μένει να αποδειχτεί. Πάντως ακούω να διαμαρτύρονται κάποιοι που επι σειρά ετών αμείβονταν όχι με πέντε και με δέκα χιλιάδες τον μήνα, αλλά με 200, 300, 400 χιλιάδες ευρώ ετησίως, να αγανακτούν για την "απώλεια κεκτημένων" που σωστό μεν είναι, αλλά δεν είναι ούτε τόσο απλό ούτε όσο άδικο ακούγεται. Ρώτησέ με να σου κι εγώ περί απώλειας των κεκτημένων! Και για όποιον δεν κατάλαβε καλά τι εννοώ, ευχαρίστως απαντώ σε ερωτήσεις.