CINE-ΕΛΘΕΤΕ... ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ...

Ένα κακό, ένα καλό κι ένα... κακόκαλο νέο

Το κακό νέο είναι ότι εδώ στη γειτονιά έκλεισαν τα ΑΣΤΕΡΙΑ που σχεδόν πενήντα χρόνια ήταν κινηματογράφος. Ο χώρος νοικιάστηκε σε αλυσίδα ηλεκτρικών ειδών. Εντάξει, για να ανοίξει εν μέσω κρίσης ένα ολοκαίνουργιο μεγάλο εμπορικό κατάστημα είναι και καλό νέο.

Το καλό νέο είναι ότι χτες πήγα σε έναν άλλον κινηματογράφο και είδα μια ταινία που τη συνιστώ ενθέρμως. Πρόκειται για την ταινία Le nom des gens δηλαδή το όνομα των ανθρώπων αλλά τη λενε Ούτε το όνομά σου. Αν και φοβάμαι ότι πολλοί άνθρωποι είναι πιθανόν να μείνουν μόνο σε λίγα από τα καίρια μηνύματα που εκπέμπει η ταινία, δεν πειράζει. Αποδίδει με τόσο εξαιρετική μαεστρία και τα ελαφρά και τα κωμικά και τα σοβαρά οπότε κάτι πάρα πολύ θετικό και επικοδομητικό θα μείνει σε όλους ακόμα και σε όσους έχουν εθιστεί να μη σκέφτονται καθόλου και τίποτα μπροστά στα τόσα φτηνά τηλεοπτικά προϊόντα.

Επανέρχομαι όμως στο κακό νέο που μπορείς να το δεις και ως καλό δηλαδή ότι άνοιξε ένα μεγάλο εμπορικό κατάστημα στη θέση κινηματογράφου. Τσιμεντόστρωσαν μπροστά στο κατάστημα ολόκληρο το ομολογουμένως τεράστιο πεζοδρόμιο. Καλά έκαναν, πες. Αυτό που έκαναν κακά είναι ότι το άφθονο τσιμέντο έπνιξε και τον κορμό ένός δέντρου που ζει εκεί.

Δεν άφησαν ούτε σπιθαμή χώματος γύρω απο τον κορμό έτσι ώστε να ποτίζεται απο τη βροχή. Τους το είπαμε και μας είπαν: "Α, καλά, θα το φροντίσουμε...". Τίποτα δεν φρόντισαν γιατί δεν τους καίγεται καρφί για κανένα δέντρο. Τηλεφώνησα στην υπηρεσία πρασίνου του Δήμου Κηφισιάς. Ούτε καν απάντησε κανείς. Παρακάλεσα τη γυναίκα που απαντά στο τηλεφωνικό κέντρο, επειδή ήξερε ποιος ήταν ο υπεύθυνος Πρασίνου αλλά όλο απουσίαζε, μήπως μπορούσε να τον ενημερώσει σχετικά με το αίτημα δημότη να γίνει σύσταση στον ιδιοκτήτη του καταστήματος ηλεκτρικών ειδών για την αποτσιμεντοποίηση της ρίζας του δένδρου.
Η γυναίκα είπε: "Εντάξει, ευχαρίστως" και ζήτησε και το τηλέφωνό μου που προθύμως έδωσα.

Τίποτα δεν έγινε. Και μάλλον κανείς δεν θα ασχοληθεί. Σιγά το πρόβλημα. Ένα δέντρο!
Λέω, όμως, αυτός ο εργάτης που έστρωνε το τσιμέντο και ιδρωκοπούσε στη ζέστη δεν συλλογίστηκε καθόλου πόσο πολύτιμη ήταν όλη τη μέρα η σκιά αυτής της μουριάς, καθώς την έπνιγε; Αυτός ο επιχειρηματίας μιας πολύ γνωστής αλυσίδας ηλεκτρικών συσκευών, χαίρεται μόνο με το βαμένο πράσινο χρώμα του μαγαζιού και του πέφτει βαρύ ένα κανονικό πράσινο δέντρο εκεί που υπάρχει και στάση λεωφορείου ώστε να ξεροσταλιάζει ο κοσμάκης υπο σκιάν;