efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Κυριακή, Ιανουαρίου 25, 2009

ΚΡΙΤΗΡΙΑ...


Ξέρετε τι πιστεύω ότι μας συμβαίνει σε τούτη την αγαπημένη κατα τα άλλα πατρίδα;
Λόγω του δραματικά χαμηλού επιπέδου παιδείας, σε πολύ μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού, δεν υπάρχουν αξιόπιστα, συγκεκριμένα και σοβαρά κριτήρια αξιολόγησης ούτε για το τι θέλουμε σε ατομικό επίπεδο ούτε για το τι περιμένουμε να προκύψει απο συλλογικές συνεργασίες για οποιονδήποτε σκοπό, δεν έχουμε κάν κοινό σκοπό, επομένως ούτε κριτήρια με τα οποία εκλέγουμε ανθρώπους να μας διοικήσουν - όπου ακόμα υπάρχει εκλογή με την αληθινή έννοια του όρου αφού ως γνωστόν πολλοί από τους διοικούντες σε οργανισμούς, ιδρύματα κ.ο.κ., απλώς διορίζονται απο κάποιον εκλεγμένο (ή μη) Υπουργό κυβέρνησης που όμως κι αυτός πολλές φορές έχει αναδειχτεί με κατ' επίφασιν κριτήρια και διαδικασίες, έτσι για να λέμε ότι υπάρχουν κάποια κριτήρια. Μα το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι η ίδια η κρίση - όχι η οικονομική κρίση γιατί η ελληνική οικονομία είναι μονίμως σε κρίση κι ας παραδεχτούν ανοιχτά ότι τα λεφτά που κυκλοφορούν και κινούν την όποια μηχανή αυτής της χώρας είναι εδώ και χρόνια τα μαύρα, μαύρα, μαύρα κεφάλαια γι αυτό κανείς πρωθυπουργός δεν μπορεί να κάνει πραγματικά τίποτα για να μας βγάλει απο την κρίση αφού δεν τολμά να φορολογήσει τον συσσωρευμένο σκοτεινό πλούτο των πανίσχυρων ολίγων... όμως άλλο έλεγα: ναι, χρειάζεται λοιπόν, επειγόντως, να γίνουν δημόσιες συζητήσεις κυρίως στην τηλεόραση αλλά και σε "καμεράτες" για τα Κριτήρια της Κρίσης μας και την Κρίση των Κριτηρίων μας.

Ίσως έτσι να αρχίσει κάτι να συνειδητοποιεί ο διαβόητος μέσος πολίτης που σιχτιρίζει άκριτα για όλους τους υπόλοιπους γύρω του, πάνω του, κάτω του, χωρίς να υποψιάζεται ούτε δευτερόλεπτο τη δική του τεράστια συμβολή στη μαλακία που μας δέρνει και μας ταλαιπωρεί.

Θέλω να πω ότι ο διαβόητος μέσος πολίτης της μέσης ελληνικής οικογένειας άρα και ο μέσος ψηφοφόρος έχει πειστεί ότι όλες αυτές οι ατελείωτες ώρες προγραμμάτων (πρωινάδικα και μεσημεριανο/απογευματάδικα) τίγκα σε ανούσιες κουτσομπολίστικες δήθεν κοινωνικές συζητήσεις, ψυχολογικές αναλύσεις του κώλου και κάτι τάχα ρεπορτάζ, ότι είναι μια ανώδυνη, βρε αδερφέ, ακίνδυνη ψυχαγωγία να ξεσκάσει λίγο ο καημένος, η καημένη και τα καημένα τους απο τη σκληρή τους καθημερινότητα και ανία.

Χμμμ... Αααχ! και να 'ξερες, κατακαημένε μέσε άνθρωπε, τι σου 'μελε να πάθεις απο τον εθισμό στην νοητική μαλακία που συνειδητά σε υποβάλλουν άνθρωποι, που παίζουν εις βάρος σου τον μαλάκα, κι εσύ νομίζεις ότι είσαι ο έξυπνος κι ο μάγκας που γελάς μαζί τους...

Αν ήθελαν στοιχειωδώς να βοηθήσουν την κοινωνία να ξεπεράσει τη βαθύτατη κρίση αξιών, τότε όλα αυτά τα προγράμματα του κώλου, που δήθεν αυτά θέλει ο κόσμος, θα τα έπαιζαν μετά τη μία τη νύχτα κι όσα αξιόλογα και σημαντικά προβάλλονται συνήθως μετά τα μαύρα μεσάνυχτα θα τα έβγαζαν στης μέρας το φως!!! Όμως ξέρουνε πάρα πολύ καλά τι κάνουνε γι΄αυτό μη μιλούν τάχα για πολιτισμό και παιδεία και ότι, ναι, πρέπει να κάνουμε κάτι... Λες και δεν ξέρουνε τι πρέπει να κάνουν από αύριο κιόλας. Αλλά δεν θέλουν καν να το διανοηθούν ότι πρέπει να βελτιωθεί το πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο (της μεγάλης μάζας) του λαού γιατί, τότε, αλίμονό τους. Πώς μπορείς μετά να κοροϊδεύεις τον κόσμο ώστε να σε ψηφίζει, να σε στηρίζει, να σε χειροκροτεί; Σε ποιούς αναφέρομαι; Μα φυσικά σε αυτούς που κυβερνούν εμάς και τα μέσα. Ή μήπως δεν ξέρουμε ποιοί στ' αλήθεια κυβερνούν ή μάλλον διαχειρίζονται και τα μέσα και εμάς; Αλλά στην πραγματικότητα ενός ηθελημένου ή έξωθεν επιβαλλόμενου "αυτο - εκμαυλισμού", που μολύνει την κριτική ικανότητα, ο εαυτός του καθ' ενός από εμάς, φέρει κάποια ευθύνη. Ή όχι;