efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Κυριακή, Ιουνίου 29, 2008

ΤΕΛΙΚΑ ΕΤΣΙ ΑΝΑΣΑΙΝΩ...

Οξυγόνο λόγου και γραφής

Αν ξέρατε πόσες φορές έχω πει, Τέρμα, Τέλος, Τίποτα δεν θα ξαναπώ, ούτε θα ξαναγράψω...
Και δεν περνάνε λίγες μέρες κι αντί να ελευθερώνομαι και να ξεγνοιάζω, αρχίζω να πνίγομαι και να δυσφορώ με όλα αυτά για τα οποία είπα να μην ξαναμιλήσω που γίνονται ζιζάνια στον ύπνο και τον ξύπνιο μου και δεν μ' αφήνουν ήσυχη και σκάω. Να, χτες, είχα πάει στο Λαύριο... χμ... Άμα θέλετε πατήστε www.zougla.gr να διαβάσετε τι όφειλα να πω για του στραβού το δίκιο, την κουλτούρα, τη δημοκρατία, τη συμμετοχή, τα τεχνάσματα που κολακεύουν λίγους και δυσαρεστούν πολλούς που ίσως δεν τολμούν να πουν τα πράγματα με το όνομα τους γιατί και οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα και το νήμα της αλήθειας.
Προχτές στη Θεσσαλονίκη τα ανθρώπινα σώματα ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για τα αιωρούμενα σωματίδια. Και γιατί δηλαδή έπρεπε να μας απειλήσουν ότι θα κυκλοφορούν ξεβράκωτοι; Όχι ότι το θέαμα για κάποιους δεν είχε πλάκα (αν και για άλλους με μικρά παιδιά δεν είχε καθόλου πλάκα) να βλέπουν γυμνούς μπογιατισμένους ανθρώπους τάχα να καταδιώκουν τους ρύπους της πόλης. Αλλά, λέω, σε τι θα χαλούσε αυτή η φοβερή επικοινωνιακή ιδέα με το να απέφευγαν να προκαλέσουν την αισθητική των άλλων πολιτών, επιλέγοντας να φορέσουν κανονικά μαγιώ και πολύχρωμα καπέλα και μετά... όλοι μαζί με τα ποδήλατα να πέφτανε στη θάλασσα να γίνει ντόρος και το σώσε; Αντ' αυτού προτίμησαν να μας δείξουν τις απόκρυφες χάρες τους με σκοπό να πλακωθούν με την αστυνομία και μερικούς θερμόαιμους περαστικούς.
Τι να πεις; Κουλτούρα και πολιτισμό του κώλου έχουμε για τόσο σοβαρά προβλήματα.
Γιατί, όπως ξέρουμε, επίπεδο Παιδείας δεν έχουμε ανάλογο του αρχαίου μας Πολιτισμού.
Γιατί μπορεί στ' αλήθεια να φταίει ο μολυσμένος αέρας της νέας (και ισχυρής;) Ελλάδας, που καταστρέφει τα εγκεφαλικά κύτταρα.
Γιατί το έχουμε ξαναπεί: Τι άλλο είναι αλήθεια, αν όχι η πραγματικότητα που ζούμε;

Τετάρτη, Ιουνίου 25, 2008

ΣΑΦΗΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ!

Προς φίλους αναγνώστες

ΟΧΙ! Απολύτως ΚΑΜΙΑ σχέση δεν έχει η εφημερίδα "ΣΦΑΙΡΑ" με τον ραδιοφωνικό σταθμό "SFERA". Με έχουν ρωτήσει πολλές φορές. Πράγματι, συχνά στις εφημερίδες ο ραδιοφωνικός σταθμός αντί για "sfera" εμφανίζεται σαν "Σφαίρα"... Ε, τι να γίνει; Πάντως, σε ό,τι αφορά την εφημερίδα ΣΦΑΙΡΑ είναι κατοχυρωμένη στο Τμήμα Κατάθεσης Σημάτων του Υπουργείου Ανάπτυξης.

Κυριακή, Ιουνίου 22, 2008

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ...

...του χρόνου

Τότε θα μετατραπείς σε "μια ολοστρόγγυλη σφαίρα, περήφανη στη χαρά της μοναξιάς της" *
Τότε θα ζεις στη στιγμή μόνο που ζεις, δηλαδή στο παρόν**

(*Εμπεδοκλής)
(**Μάρκος Αυρήλιος)

Παρασκευή, Ιουνίου 20, 2008

ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ; ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ;


Έξω οι κλέφτες...


Όχι, όχι... Ποτέ στη φυλακή οι άνθρωποι που τιμήθηκαν με αξιώματα κυβερνητικά κι απέκτησαν εξουσία μέσω της ψήφου του λαού τάχα για να οδηγήσουν σωστά τον τόπο!

Μόλις η δικαιοσύνη πράξει το καθήκον της, αυτοί οι άνθρωποι που εκμεταλλεύτηκαν για προσωπικό τους όφελος τη θέση που τους εμπιστευθήκαμε και βάλανε στην τσέπη τους τα εκατομμύρια απο σκοτεινές και μαύρες διεργασίες, αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να μείνουν έξω, εδώ, ανάμεσα μας να κυκλοφορούν και να ψάχνουν δουλειά για να ζήσουν με 700, 1000 και 1500 ευρώ. Η περιουσία αυτών των ανθρώπων είτε είναι στο όνομα το δικό τους είτε της γυναίκας είτε των παιδιών τους να περιέλθει στα χέρια του κράτους ώστε να εκποιηθεί για να επιστραφούν, εντόκως, στο δημόσιο κορβανά όλα όσα τσέπωσαν. Επιτέλους, να βγεί κανένας τελάλης και να πει στον κοσμάκη:

"Ωρέ, άνθρωποι, δεν χρειάζεται να πληρώνετε άλλους φόρους, πρόστιμα, παράβολα και τρίβολα για να κατοχυρωθούν τα διαμερισματάκια σας και τα χωραφάκια σας στο Εθνικό Κτηματολόγιο! Βρήκαμε τα λεφτά που ψάχναμε για το Ταμείο της Φτώχειας! Θα τα πάρουμε μαζεμένα με τόκους απ' αυτούς που τόσα χρόνια σας έκαναν φτωχούς σιγά σιγά και συστηματικά".

Τα λεφτά για τη Φτώχεια θα τα δώσουν όλες αυτές οι μουράκλες με τις χερούκλες.

ΝΑ ΜΗ ΠΑΝΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΕΔΩ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ, ΈΞΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ, ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΝ!

Δευτέρα, Ιουνίου 16, 2008

ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ... ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ

..."αει", όχι Α.Ε.Ι.

Διότι δεν είμαι διόλου σίγουρη εάν το πνεύμα καλλιεργείται και αναπτύσσεται όπως θα έπρεπε στα ΑΕΙ, γι αυτό επισημαίνω τη διαχρονικότητα που εξυμνεί τη Φύση, την Αρμονία και ένα επιθυμητό Συμβόλαιο της Κοινωνίας με τον νου και την ψυχή του κάθε ανθρώπου.
Για δες πόσο ωραία και κυκλικά το είχε θέσει ο Ζαν Ζακ Ρουσώ: Κάθε πλασματική ανάγκη δημιουργεί εξάρτηση στον άνθρωπο με δυσμενείς γι αυτόν συνέπειες αλλά και κάθε εξάρτηση τού δημιουργεί πλασματικές ανάγκες που έχουν γι αυτόν δυσάρεστες συνέπειες...
Με άλλα λόγια το πνεύμα του Ανθρώπου πρέπει να είναι ελεύθερο κι είναι καθήκον των ανθρώπων να απαλλάσσουν το πνεύμα τους απο πλασματικές ανάγκες, που διογκούμενες συν τω χρόνω δημιουργούν ολοένα και περισσότερες εξαρτήσεις με συνέπεια την ασφυξία της νόησης και αποτέλεσμα την ανοησία.
Αυτά είχα να συνεισφέρω σήμερα που εορτάζουμε το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ!

Σάββατο, Ιουνίου 14, 2008

ΑΣΜΑ ΘΡΑΥΣΜΑ ΘΑΥΜΑ...


Paris


Ανεπιφύλακτα σου συνιστώ να πας να δεις αυτή την ταινία σε σκηνοθεσία Cedric Klapisch (ναι, ούτε κι εγώ τον είχα ξανακούσει μέχρι χτες αλλά τι θα πει; Μεγάλα ταλέντα υπάρχουν κι ας μην έχουν μεγάλη φήμη στο ευρύ κοινό όπως εγώ ας πούμε) και δεν πειράζει καθόλου αν ξέρεις μόνο την Juliette Binoche ως πρωταγωνίστρια και όχι τον Fabrice Luchini (φωτο), εκτός κι αν είσαι από αυτούς που πηγαίνουν στο σινεμά έτσι για να σκοτώσουν άσκοπα την ώρα τους, τρώγοντας ποπ κορν με σκοτωμούς και γνωστούς ηθοποιούς. Κι αυτό μέσα στη ζωή είναι και μπορεί... να το πάθει ο καθένας.

Αλλά αν τυχαίνει να είσαι και άνθρωπος που σκέφτεται δηλαδή όχι ανόητος, κι επιπλέον αν είσαι και άνθρωπος με ενεργά συναισθήματα (πέραν των όσων απασχολούν τη δική σου οριοθετημένη ζωή) δηλαδή αν δεν είσαι κανένας αναίσθητος, που νομίζει ότι αυτά που τον βασανίζουν είναι ξένα κι άσχετα με όσα συμβαίνουν σε άλλους ανθρώπους γύρω του, ε, τότε, αυτή είναι μια ταινία για σένα: "Δεν ξέρεις πόσο τυχερός είσαι".

Αν π.χ. τώρα εσύ διαβάζεις αυτό το κείμενο, που εγώ τώρα γράφω για σένα αλλά εσύ δεν το βλέπεις αυτήν ακριβώς τη στιγμή αφού δεν το έχω ακόμα αναρτήσει αλλά είναι βέβαιον ότι θα το δεις εσύ ή κάποιος άλλος, σημαίνει ότι η ζωή μας μέσα στην περατότητά της δεν έχει τελειώσει επειδή το "τώρα" το δικό μου και το "τώρα" το δικό σου δεν διασταυρώνονται στη χρονική στιγμή που εγώ, εσύ ή κάποιος άλλος βιώνουμε ως παρόντα χρόνο ...
Η στιγμή που παρήλθε δεν έχει ακόμα εμφανισθεί κι αυτή που θα 'ρθει έχει κιόλας φύγει... Μουσική στον αέρα που αναπνέουμε, εικόνες που περνούν αλλά δεν χάνονται.

Αυτά ήθελα να σου πω σήμερα, έχοντας εμπνευστεί απο την ταινία που είδα χτες.

Παρασκευή, Ιουνίου 13, 2008

ΘΥΜΑΜΑΙ...


Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο...


Αυτή τη φράση θυμάμαι σ' όλη μου την παιδική και εφηβική ζωή, αλλά και μετά, να με συμβουλεύουν στο σπίτι: Να 'χω τρόπους και να δείχνω σεβασμό! Προσπαθούσα να τους εξηγήσω ότι δεν είναι καθόλου σωστό να δείχνω σεβασμό όταν οι άλλοι είναι ύπουλοι και άδικοι μαζί μου αλλά οι δικοί μου εκεί το βιολί τους: Εσύ, δεν θα πέφτεις στο επίπεδο των άλλων!

Αυτό το "μάθε παιδί μου... τρόπους " είχε και μιαν άλλη διάσταση για μερικά άλλα παιδιά γιατί κι εκείνα τα μάθαιναν τρόπους π.χ. πώς να κάνουν τη ζημιά και μετά να βγαίνουν απο πάνω, πώς να τα κουκουλώνουν και να βγαίνουν λάδι, γενικά πώς να στρίβουν στην κατάλληλη στιγμή και να τη γλιτώνουν, πώς να ρίχνουν το φταίξιμο σε άλλους... Τέτοιοι κωλοπαιδαιρισμοί έπιαναν συχνά τόπο και στο σχολείο και αλλού κι εγώ γινόμουν θηρίο όταν μου έλεγαν στο σπίτι να δείχνω σεβασμό και να μη πέφτω σε αυτό το επίπεδο, ένιωθα πως έτσι διακινδύνευα να με θεωρούν εύκολο στόχο και μεγάλο κορόιδο.

Θυμάμαι μια φορά σε ένα Μεγάλο Μπαζάρ ήταν ένας κοντός, ξερακιανός, σπασίκλας που τον έβαλαν επικεφαλής στο Ταμείο μαζί με δυο τρεις άλλους για να τον βοηθήσουν επειδή όλοι τον αντιπαθούσαν εκτός απο τον Διευθυντή. Στα μέσα της ημέρας μερικά απο τα παιδιά διαμαρτύρονταν ότι οι επικεφαλείς του Μπαζάρ έκαναν χατίρια στους δικούς τους φίλους και μάλιστα έδιναν τζάμπα μερικά απο τα πράγματα που είχαμε φέρει όλοι μας για καλό σκοπό. Έρχονταν και οι μαθητικές εκλογές κι έτσι μερικοί είχανε ανάγκη απο περισσότερους φίλους. Ένα χοντρό παιδί πλησίασε τον ξερακιανό και λέγε- λέγε τον έπεισε να του δώσει μια δερμάτινη μπάλα σχεδόν τζάμπα. Τον είδαν οι άλλοι μα εκείνη την στιγμή δεν μιλήσανε.

Την επόμενη μέρα θα μαζεύονταν για να κάνουν ταμείο αλλά αίφνης ο επικεφαλής κοντός καμώθηκε ασθένεια και την τελευταία στιγμή, αφού ζήτησε να τον αντικαταστήσει ένας ψηλός απο την ομάδα, έγινε μπουχός.

Μέτρησαν λοιπόν τις εισπράξεις και είδαν ότι υπήρχε τρύπα αλλά ο σπασίκλας απο το τηλέφωνο έλεγε: "Εγώ; Πού θέλετε να ξέρω εγώ; Έλειπα. Ρωτήστε τον αντικαταστάτη μου".

Μετά απο αρκετό καιρό επιστρέφει στο σχολείο και στα καλά καθούμενα φωνάζει στον ψηλό:

"Ρε συ... Τι πληροφορήθηκα; Από το Μεγάλο Μπαζάρ το ταμείον βγήκε μείον; Διαφωνώ με τις πράξεις σου...". Αυτό ήταν. Έγινε το έλα να δεις στην τάξη. Θα τη θυμόμαστε εκείνη τη μέρα!

Και μετά σου λένε, Μάθε τρόπους κι έχε σεβασμό... Κοντέ, δεν έχεις δικαίωμα δια να ομιλείς.

Τρίτη, Ιουνίου 10, 2008

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ


Nickcaveandthebadseeds


Σαρανταπέντε ευρώ δεν είναι και τόσο ευτελές ποσόν για να δεις μια συναυλία στο Λυκαβηττό! Η κατάσταση που επικρατούσε το Σάββατο 7 Ιουνίου στον συναυλιακό χώρο ήταν απαράδεκτη απο πολλές απόψεις: Ναι μεν, οι πόρτες άνοιξαν στις επτάμιση αλλά ο BIG STAR εμφανίστηκε στις δέκα αφού προηγουμένως εμφανίστηκαν κάποιοι άλλοι που δεν ήταν και κακοί αλλά δεν είχαμε ιδέα (εγώ τουλάχιστον) ποιά μπάντα ήτανε αφού κανένας δεν μας τους σύστησε ή κι αν αυτοσυστηθήκανε δεν ξέρω πόσοι το καταλάβαν αφού πολλοί παλεύανε να αγοράσουνε μπύρες απο τα μπαρ όπου γινότανε της κακομοίρας επειδή ο τρόπος εξυπηρέτησης λες κι ήτανε για τζάμπα κι όχι για ανθρώπους που πλήρωναν για να περάσουν ένα βράδυ με ροκ μουσική, ποτά και ό,τι άλλο προσφέρει μια τέτοια διοργάνωση.

Η διοργάνωση καθώς αναγράφεται στο εισιτήριο ανήκει στην ΜΠΙΓΚ ΣΤΑΡ ΠΡΟΜΟΣΙΟΝ Ε.Π.Ε. πρόβλεπε προτού να δούμε τον Νικ Κέηβ με μεγάλη αναμονή, πρώτα να ακούσουμε πάρα πολλές διαφημίσεις που μας πήρανε τα αυτιά, ο ήχος και πριν και μετά εξαιρετικά μέτριας ποιότητας και δεν ξέρω τι έφταιγε πιο πολύ, τα ηχεία, η θέση τους, η ρύθμιση... Γενικά το όλο στήσιμο έδινε την εντύπωση μιας εμποροπανήγυρης για να τ' αρπάξουμε όπως όπως... Κρίμα.

Παρασκευή, Ιουνίου 06, 2008

MACHETE... για τον πλούτο της ΝΙΓΗΡΙΑΣ


Επικίνδυνα θέματα


Να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω τι μέρος του λόγου είναι η κυβέρνηση της Νιγηρίας σε σύγκριση δηλαδή με τις κυβερνήσεις των Η.Π.Α. και της Ε.Ε.
Αλλά αυτό είναι κάτι που μάλλον δεν ενδιαφέρει κανέναν στη Δύση όσο οι υπουργοί και γενικά οι κυβερνητικοί παράγοντες και αξιωματούχοι αυτής της πάμπτωχης και συνάμα πάμπλουτης χώρας στη Δυτική Αφρική συνεννοούνται καλά με τους δυτικούς συναδέλφους τους στην Ευρώπη και την Αμερική για business παντός τύπου· με την έμφαση να δίδεται στο αργό πετρέλαιο!
Γιατί η Νιγηρία των 140 εκατομμυρίων ανθρώπων είναι ένας ενεργειακός γίγαντας αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου: η αμερικανική Chevron, η βρετανική Total δεν κάθονται εκεί να υφίστανται τις δεκάδες απαγωγές από τις ομάδες των ανταρτών χωρίς σοβαρό λόγο. Μονάχα φέτος τουλάχιστον 100 ξένοι έπεσαν θύματα απαγωγής για λύτρα - ανάμεσά τους και παιδιά όπως το εξάχρονο κοριτσάκι Βρετανού ιδιοκτήτη εταιρείας που εμπορεύεται πετρέλαιο – απαιτώντας με τη βία μεγαλύτερο μερίδιο τους πλούτου της χώρας για τον πεινασμένο λαό της χώρας.
Το να πας στην Αφρική και να κάνεις την τύχη σου, επειδή στην υποσαχάρια ζώνη της μαύρης ηπείρου οι ευκαιρίες είναι πράγματι πολύ μεγάλες, είναι στ’ αλήθεια θέμα τύχης και μεγάλου ρίσκου. Η εξαθλίωση των κατοίκων από την επέλαση των δυτικών βαρβάρων σε συνεργασία με τους ντόπιους βάρβαρους, εδώ και πολλές δεκαετίες, έχει φτάσει στο αποκορύφωμα: οι ένοπλες ληστείες σε εμπορικά καταστήματα, τράπεζες, σπίτια είναι καθημερινή πρακτική επιβίωσης με αποτέλεσμα ο αρχηγός της Αστυνομίας να παραδεχτεί ότι οι άνδρες του εκτέλεσαν 800 υπόπτους μέσα σε τρεις μήνες! Τι φταίει άραγε και με τόσες κερδοφόρες μπίζνες οι μαύροι της Νιγηρίας «αντί να λένε κι ευχαριστώ, εξαγριώνονται ολοένα και περισσότερο»; Πρόσφατα, λέει, έγιναν άλλες 11 απαγωγές σε πλοίο της Chevron. «Οι μαύροι είναι ζώα και δεν καταλαβαίνουν το συμφέρον τους» εξηγούσε κάποιος ελληνικής καταγωγής κάτοικος Αφρικής σε ένα τραπέζι όταν ήρθε κι αυτό το θέμα. Είναι η γνωστή αντίληψη στους κύκλους των τύπου Boers και των ομοϊδεατών τους ανά την υφήλιο, συλλογίστηκα αφού εξέφρασα με όση ευγένεια γινόταν τη δυσφορία μου για αυτήν την υπερβολή.
Ξέρετε τι σημαίνει η αγγλική λέξη “machete”; Σημαίνει ότι όποιος δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να ζήσει, “μάχεται” με κάτι μεγάλα μαχαίρια από αυτά που κόβουν τα ζαχαροκάλαμα κι έτσι γίνεται μαχαιροβγάλτης, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των πλούσιων ανθρώπων που ζουν δίπλα του και τον έχουν για… καλό σκύλο στην καλύτερη περίπτωση. Να, λοιπόν, τι συμβουλεύουν οι αρχές της Νιγηρίας τους ξένους και τους φίλους των ξένων: «Να έχετε μαζί σας σκυλιά και σφυρίχτρες για προστασία». Αυτά συμβαίνουν στη Νιγηρία απ’ ό,τι διαβάζω και μαθαίνω.Εδώ στην Αθήνα, στα Εξάρχεια τις προάλλες, αγόρασα δυο cd έναντι του ποσού των 5 ευρώ από ένα νεαρό Νιγηριανό, που θέλησε να ζήσει σαν άνθρωπος, είπε, πέρα από την Αφρική που τον πονά κι ήρθε στην Ελλάδα. «Όχι…» απάντησε όταν τον ρώτησα «έχω χρόνια να πάω στο σπίτι μου… Αλλά θα πάω κάποτε όταν έχει αεροπλάνο και μαζέψω και το εισιτήριο». Ναι, μάχεται κι αυτός εδώ για ένα σκοπό!

Πέμπτη, Ιουνίου 05, 2008

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ


...ή μήπως τα μυρμήγκια;


Μην ανησυχείτε συνάνθρωποι! Ούτε οι κατσαρίδες ούτε τα μυρμήγκια θα είναι οι τελευταίοι οργανισμοί που θα απομείνουν σε αυτόν εδώ τον πλανήτη που τόσο έχουμε αγαπήσει, τώρα τελευταία, κι έγινε της μόδας να μιλούμε με στοιχεία, μετρήσεις, αριθμούς, υπολογισμούς, προβλέψεις για το τι πρόκειται να μας συμβεί έως το 2030 και έως το τέλος του 21ου αιώνα αν δεν κάνουμε αυτό κι αν κάνουμε το άλλο...

Οι τελευταίοι που θα απομείνουμε, έρημοι και μόνοι, δίχως καμιά σχέση κι επαφή με το λεγόμενο φυσικό περιβάλλον, τη Φύση που τάχα προστατεύουμε, καταστρέφοντάς την, χάριν της οικονομικής, τεχνολογικής, πολιτιστικής, αγροτικής και κάθε άλλης ανάπτυξης, θα είμαστε εμείς και μόνο εμείς. Οι άνθρωποι θα επιζήσουν, μην έχετε καμιά αμφιβολία γι αυτό.

Απλώς η Φύση όπως την ξέρουμε θα έχει αλλάξει μαζί με τον τρόπο επιβίωσης και διαβίωσης του ανθρώπινου είδους. Έως το τέλος του αιώνα που διανύουμε θα έχει βρεθεί η λύση αφού εν τω μεταξύ θα έχουμε εξαντλήσει όλα τα ευχολόγια, τις προειδοποιήσεις, τις ενέργειες, τα μέτρα και τις πολιτικές που μέρες σαν τη σημερινή - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ γαρ - θα ακούμε κατα κόρον απο τα στόματα ηγετών σαν πυρ ομαδόν.

Τι κλιματικές αλλαγές, τι φαινόμενα του θερμοκηπίου, τι θερμοκρασίες και λίωσιμο πάγων, τι μόλυνση, τι ρύπανση, τι βία και νοθεία, τι πείνα, φτώχεια και αρρώστιες και πόλεμοι, τι βρώμα και δυσωδία, τι νεκρωμένοι ωκεανοί, τι έλλειψη οξυγόνου, τι πόσιμα νερά, τι εξαφάνιση των (άλλων) ειδών, τι εμπόρια και λαθρεμπόρια, τι κέρδη, υπερκέρδη και αισχροκέρδη, τι υποκρισία, αναισθησία, αδιαφορία, εγκληματικότητα, τι κενές και βαρετές που είναι όλες αυτές οι λέξεις, πώς έχουν χάσει όλα την ουσία και τη σημασία τους...

Ετοιμάζουνε σήμερα μια μεγάλη γιορτή για το Περιβάλλον, επ' ευκαιρία της Ημέρας, και μόλις προχτές ήταν που ποτίζανε το χορτάρι και τα δένδρα ντάλα μεσημέρι με σαράντα βαθμούς το νερό δώστου να τρέχει άφθονο άσκοπα να ξοδεύεται κάνοντας πολύ κακό αντί λίγο καλό.

Στα λόγια και τα φυλλάδια είμαστε μανούλες κι όπως λέει ο λαός, Τα λόγια σου με χόρτασαν

Πέρασα χτες τρεις από τις ώρες - ώρες μου στην πλατεία Κουμουνδούρου όπου θα γινόταν, λέει, μια εκδήλωση για το Περιβάλλον στο πάρκο εκεί στο θεατράκι θα μιλούσαν πολλοί άνθρωποι ανάμεσά τους κι ένας αρχηγός. Πήγα στον δημόσιο αυτό χώρο νωρίτερα, κάθησα σε μια κερκίδα απο καυτό μπετόν όταν άρχισε να με πιάνει η ψυχή μου: FUCK GREECE... LEVSKI SOFIA... ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΄ ΠΑΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ... ALL CUPS ARE BUSTARDS ΘΥΡΑ 13 FUGITIVE 13 ... ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΣΑΣ...

Αυτά και άλλα τέτοια είναι γραμμένα στις άχρωμες τσιμεντένιες κερκίδες.

Τριγύρω μου στέκονταν ή αιωρούνταν καμιά δεκαριά μαύροι κι άσπροι άνθρωποι τύφλα στην πρέζα και το μεθύσι, κρατώντας στο ένα χέρι το μπουκάλι και στο άλλο τη σημαία του κόμματος που σε λίγη ώρα είχε την εκδήλωση...

Παραπέρα άλλοι κοιμώνταν λιπόθυμοι στο γρασίδι ανάμεσα στα περιστεράκια, τις πλαστικές σακούλες και τα χάρτινα ποτήρια.

Ο θόρυβος απο τα νερά του συντριβανιού (:μια τσιμεντένια γούρνα διαστάσεων δύο επί τρία) πλατσούριζε άτσαλα μέσα στον ήχο απο τα ροκ τραγούδια (ομολογουμένως καλή η επιλογή) που ακούγονταν στη διαπασών ώστε να προσελκύσουν τους περαστικούς και περιοίκους της Κουμουνδούρου.

Σε λίγο ο δημόσιος αυτός χώρος θα γέμιζε απο άλλα πρόσωπα, πιθανόν πιο φιλικά αλλά κάπως πιο αδιάφορα, λιγότερο αγριωπά στην έκφραση μα και λιγότερο χαλαρά αφού βασικά περίμεναν τον αρχηγό που αργούσε και είχαν βαρεθεί να περιμένουν.

Τα θλιβερά συνθήματα είχαν κρυφτεί πίσω απο τις πλάτες των "κανονικών" ανθρώπων.

Οι άλλοι... είχαν εξαφανιστεί. Ήταν μια εκδήλωση... Ειπώθηκαν όσα λέγονται σ' αυτές τις εκδηλώσεις στο μακρουλό τραπέζι, καθίσματα, μικρόφωνα, φόντο αφίσα του τύπου: πλανήτης στα χέρια μας ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!!!

Μια πλαστική σακουλίτσα σερνόταν περά δώθε με το αεράκι στα πόδια των ανθρώπων στις κερκίδες κι έκανε χζσσσ... σσζζζ... χσζσζζζ... Εκδήλωνε η σακούλα τη δική της παρουσία κι ούτε ένας απο εμάς δεν έσκυβε να τη μαζέψει να την κάνει να σιωπήσει. Αυτή τη φορά ούτε κι εγώ.

Θα το δείτε: ΟΙ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

Μας προετοιμάζουν για τα χειρότερα και το χειρότερο είναι ότι λέγε -λέγε θα συνηθίσουμε.




Δευτέρα, Ιουνίου 02, 2008

ΔΕΝΔΡΑ ΚΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝΔΡΑ


Κυρ' δήμαρχε Χιωτάκη, ακούς κι εσύ;


Και μια που πιάσαμε την κατακαημένη αγριοκερασιά της οδού Ομήρου, που την κόψαν' απ' τη ρίζα, ας πιάσουμε και τα προάστια της Αθήνας π.χ. στην Κηφισιά όπου κι αν δεν κόβουνε δένδρα (που κόβουνε δηλαδή αλλά στη ζούλα) τα αφήνουνε στην τύχη τους να πεθαίνουν όρθια.

Μια βόλτα αν έκανε με τα πόδια κανένας αρμόδιος του Δήμου Κηφισιάς, θα έβλεπε ένα σωρό δένδρα να τα πνίγουν οι κισσοί, αργά και σταθερά αργοπεθαίνουν πεύκα ψηλά και παλιά όσο η Κηφισιά στις δόξες της και στις δροσιές της. Κι οι αρμόδιοι του Δήμου Κηφισιάς (αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν αρμόδιοι για την προστασία των δένδρων) ούτε μια ενέργεια, μια ενημέρωση, κάτι τέλος πάντων, με ένα φυλλάδιο μέσα στο λογαριασμό του νερού να πούνε στους δημότες πώς να προστατέψουν οι ίδιοι τα δένδρα τους, απαλλάσσοντάς τα πρώτα - πρώτα απο τον φονικό εναγκαλισμό των αναρριχόμενων στους κορμούς τους κισσών, πώς να καλούν τη γεωπονική υπηρεσία του Δήμου (αν υποθέσουμε ότι λειτουργεί) για πληροφορίες και κάποια βοήθεια στη διάσωση των δένδρων είτε αυτά βρίσκονται σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό χώρο.

Τι σας λέω τώρα, ε;