efimerida sfaira

Η αλήθεια όπως την πιστεύεις στ' αλήθεια με θάρρος για κάθε καινούρια αρχή, θέλοντας ή μη

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Athens, Attika, Greece

Σάββατο, Ιανουαρίου 27, 2007

ΤΑΞΙΔΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ



Ο Δάφνης, η Χλόη ... και ο βου- κώλο ταξιτζής





Είπα να μη κατεβάζω αυτοκίνητο. Να πάρω το τρένο, Παρασκευή βράδυ, απο την Κηφισιά στην πλατεία Βικτωρίας όπου εκεί κοντά, Τρικόρφων, βρίσκεται το θέατρο.


Είπα να γυρίσω και με το τρένο. Γιατί όχι; Τι τα έχουμε τα τρένα;


Προλάβαινα μια χαρά το τελευταίο κατά τις δωδεκάμιση.





Στο θέατρο ΠΟΡΕΙΑ έφτασα πολύ ωραία και είδα την εξαίρετη προσπάθεια του Λιθουανού σκηνοθέτη Cezaris Grauzinis: είναι η πρώτη του δουλειά στην Ελλάδα το "Δάφνης και Χλόη: Ταξίδι Αναψυχής". Αυτό το παμπάλαιο μυθιστόρημα του Λόγγου - σημειωτέον διδάσκεται στα λιθουανικά σχολεία!! - διάλεξε ο σκηνοθέτης για να ανεβάσει μια παράσταση πρωτοποριακή, σχεδόν πειραματική, όπου ένα επιτελείο σχετικά νέων ηθοποιών (με εξαίρεση τον Μανώλη Μαυροματάκη του οποίου η εμπειρία ήταν διακριτή και πολύτιμη) αυτοσχεδιάζοντας ακροβατούσε σε επικίνδυνη ραχούλα με επιτυχία. Γιατί το λέω; Είχα την αίσθηση συνεχώς ότι μπορούσε να τους ξεφύγει και να γίνει ένα θέαμα πολύ μετρίου αναστήματος. Ωστόσο, τουλάχιστον η παράσταση της Παρασκευής 26 Ιανουαρίου, ήταν αξιοπρεπέστατη: τα διαφορετικά ερμηνευτικά στοιχεία (από απαγγελία έως πρόζα, απο χορό και τραγούδι έως παντομίμα, από γλυκιά τρυφερότητα έως τολμηρή σάτιρα) σε συνδυασμό με ένα λιτό σκηνικό που αποτελούνταν απο οκτώ καρέκλες, μια οθόνη στο φόντο να μετρά τις ημέρες της εβδομάδας, και λίγο νερό σε κανάτα, έδεσαν κι έβγαλαν αρκετό γέλιο μαζί με μια δόση σκέψης κάπως ξεχασμένης στις μέρες μας σχετικά με τον αγνό έρωτα, τα βέλη του, το χρόνο, τη Φύση, την απόλαυση, τον πόνο, τη φθορά... Χορέψτε τώρα που παίζει η μουσική!
Εξαιρετικό το εύρημα με τις καρέκλες ανάποδα πάνω στα κεφάλια των ηθοποιών να παρασταίνουν τις αγελάδες. Κι επίσης το πώς πίνοντας με κάποιον που δεν τον συμπαθείς νιώθεις ότι "τον τρως στη μάπα" κι αντί να πίνεις το ποτό το ρίχνεις στο πρόσωπό του...

Όλα καλά λοιπόν και μπράβο τους. Φύγαμε χαρούμενοι γιατί κάποιοι μας είχαν πει, Μπα δεν χάνετε τίποτα κι αν δεν πάτε. Ε, μπορεί αυτοί οι κάποιοι να πέσανε σε δύσκολη βραδιά.
Έτσι είναι αυτά τα ζωντανά πράγματα απο ζωντανούς ανθρώπους: δεν είναι τηλεόραση, δεν είναι σινεμά. Κι αξίζει να στηρίζουμε το δύσκολο δρόμο στην Τέχνη.





Πήρα λοιπόν χαρούμενη το τελευταίο ή προτελευταίο τρένο από πλατεία Βικτωρίας για Κηφισιά και φτάνω στον προορισμό μου περί τις δωδεκάμιση, μια παρά το βράδυ. Και...
Πάω να πάρω ταξί απο εκεί που περιμένουν τα ταξί τους ανθρώπους που βγαίνουν απο το τρένο και χρειάζονται ταξί.
Κι εδώ αρχίζει μια άλλη επίσης γνωστή παμπάλαια φαρσοκωμωδία: εκείνη με τους νταβατζήδες που παριστάνουν τους ταξιτζήδες, με τους νταήδες του χειρίστου είδους που έχουν πάρει άδεια να σε αδειάζουν και να σου κάνουν τα νεύρα κόμπο γιατί είναι ασύδοτοι, αγενέστατοι, προκλητικότατοι. Και γιατί με εξαίρεση το έναν στους δέκα είναι όλοι σκατο- ταξιτζήδες με τελεία και με παύλα. Και γιατί αυτή η χώρα που τη λένε Ελλάδα στην καθημερινότητά της σήμερα χαρακτηρίζεται απο τον χαρακτήρα του μέσου ταξιτζή. Τελεία και παύλα. Και γιατί όποια κυβέρνηση δεν τολμάει να τους βάλει χέρι όπως μας βάζουν αυτοί (οι εννέα στους δέκα), είναι μια σκατο - κυβέρνηση που το μόνο που τη νοιάζει είναι μη θίξει όποιον φέρνει πολλές ψήφους.


Ναι, το ξέρω, κάτι σας είπα τώρα. Αλλά, να, τι συνέβη και μη μου πει κανείς ότι δεν του έχει συμβεί ποτέ γιατί ή πάω να αυτοκτονήσω ή να μη ξανασκεφτώ να αφήσω αυτοκίνητο σπίτι.



Διάλογος- Διαπραγμάτευση με τον πρώτο ταξιτζή που περιμένει στο σταθμό:



- Πού πάει η κυρία;
- Σπίτι μου...
- Α, καλά ... περιμένετε να πάρουμε και κανέναν άλλον
- Τι να περιμένω; Λεωφορείο είστε...
- Δε κατάλαβα μανταμ...
- Λέω ότι δεν μπορώ να περιμένω.
- Έχω σβηστή σημαία... δεν πάει το ταξί.
- Και τότε γιατί περιμένετε εδώ με σβηστή σημαία;
Δεν μου απαντάει. Στραβώνει τα μούτρα και γυρίζει την πλάτη.
Πάω στον δεύτερο ταξί στη σειρά.
- Παρακαλώ... λέει με υφάκι ο επόμενος ταξιτζής που είχε ακούσει την προηγούμενη στιχομυθία
- Τι παρακαλώ; λέω με κάποια ένταση.
- Δεν πάει μανταμ...
- Κι αφού δεν πάει... Γιατί κρατάτε σειρά;
- Βρεεε τι μας βρήκε; Ρε όλα σε μας τυχαίνουνε... μονολογεί ο ταξιτζής, Άσε μας κυρία μου...
- Μπορείτε να μου πείτε από πού θα πάρω ταξί;
Απάντηση καμία. Γίνομαι έξαλλη και σημειώνω τους αριθμούς τους γιατί... γιατί κι εγώ δεν ξέρω γιατί. Έτσι.
- Σιιγά καλέ... Το βουλευτή μας κάνεις; Δεν ντρέπεσαι; Τι είμαστε; Σκουλίκια είμαστε; λέει ο ένας φεύγοντας αφού εν τω μεταξύ είχε φορτώσει πέντε αλλοδαπούς τον ένα πάνω στον άλλον.
- Τα σκουλίκια δεν βλάπτουν κανέναν ... εσείς είστε χειρότεροι... του πετάω με περιφρόνηση.
Αυτός λέει, Αει μωρή σκρόφα ... Παρακάτω δεν πρόλαβα να ακούσω.


Για καλή μου τύχη πέρασε ένα άλλο ταξί άδειο και, ω, του θαύματος δεν άρχισε να ρωτάει ούτε πού πάω ούτε γιατί πάω... Ήταν ένα νεαρό παιδί με καθαρό ταξί χωρίς ποδόσφαιρα και σκυλοτράγουδα και τσιγάρα και κομπολόγια και κινητά και μοτορόλα κ.λπ.
Ξεκινήσαμε πολιτισμένα.
- Καλησπέρα, Νεά Ερυθραία παρακαλώ.
Μετά ρωτάω ή μάλλον δεν ρωτάω, λέω, Τι μέρα είναι...
Παρασκευή, απαντά. Ναι, ξαναλέω, αλλά ...είναι Σάββατο. Αυτός σαστίζει.
Εννοώ, Τι ώρα είναι; Μιά παρά δέκα, απαντά δίχως να καταλαβαίνει τι εννοούσα.
Και μετά συνεχίζει μονάχος του: 2007 έτσι;
Γελάσαμε και του εξηγώ ότι σημειώνω ένα περιστατικό "με κάτι ... συναδέλφους σου".
- Ααα... εσείς ... είπε σαν κάτι να είχε καταλάβει.
- Πήρα τους αριθμούς, είπα, τη μέρα και την ώρα σημειώνω... (παρότι ένιωθα λίγο χαζά).
- Δεν φταίνε αυτοί, είπε με βεβαιότητα.
- Όχι ... εγω φταίω...
- Ντάξει, όχι, αλλά...
- Αλλά ... θα γίνεις κι εσύ σαν αυτούς όπου να' ναι;
- Ε, άμα δεν γίνω σαν κι αυτούς, πώς θα επιβιώσω;
- Σου είναι εύκολο φαίνεται να γίνεις σαν κι αυτούς...
- Αλλιώς δεν βγαίνω...
Βρε αϊ στο διάολο κι εσύ, είπα μέσα μου αλλά δεν είπα αυτό - Είπα, Δηλαδή δεν βγαίνει με καλύτερους τρόπους;
- Πώς να βγείς με τρεις κι εξήντα;
- Τρείς κι εξήντα βγάζετε; Κι όποιος βγάζει - λέμε τώρα- τρεις κι εξήντα πρέπει να μιλάει σαν οι άλλοι σαν να είναι ... σκατά;
- Γιατί μονάχα οι πλούσιοι έχετε δικαίωμα να φέρεστε ... έτσι;
Εγώ τώρα επειδή ήμουνα η πλούσια της παρέας είπα να το βουλώσω.
- Θα πάρεις και το δικό μου αριθμό τώρα; συνέχισε ειρωνικά και στον ενικό.


Είχαμε φτάσει σπίτι μου. Πλήρωσα και δεν απάντησα.
Προτού κατέβω με ξαναρώτησε, Και τι θα κάνεις δηλαδή;
Σκέφτηκα ότι τίποτα απολύτως δεν μπορείς να κάνεις δίχως να σου στρίψει, αν επιχειρήσεις κάτι να κάνεις, αλλά είπα ήρεμα για να τον τρομάξω: "Θα τους αφαιρεθεί η άδεια για κανα δυο μήνες". Μετά σκέφτηκα πως είμαι ηλίθια γιατί αυτοί δεν χαμπαριάζουν απο τίποτα.



Πάντως οι αριθμοί των δυο ταξί είναι: ΤΑΑ 6690 και ΤΑΒ 5881.


Ναι, πώς λέμε άμα με δεις γράψε με... Έτσι ακριβώς. Αϊ στο διάολο βραδιάτικα Παρασκευ... βιάτικα.


Αλλά αύριο, ξημέρωνε μια άλλη μέρα! ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΟΟΟΟΟΟ

Πέμπτη, Ιανουαρίου 25, 2007

ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ


Χρειάζομαι καύσιμα


Την καλημέρα μου και την καλησπέρα μου

Αλλά διάλογο με τρομοκράτες δεν κάμνω

Τώρα έχω άλλα που με απασχολούν...

Μόλις τακτοποιηθούν με το φως του λύκου ή όποιο άλλο φώς δεήσει να με επιφοιτήσει και να με επιφωτήσει καθώς έχω κάψει κάτι λυχνίες, επανέρχομαι...

Ψάχνω βενζινάδικο και είναι πολύ άδικο

Επιστρέφω μόλις γεμίσω ρεζερβουάρ

Σε περίπτωση που επείγεστε, αφήστε σημείωμα με τα ψώνια.

Τρίτη, Ιανουαρίου 23, 2007

ΣΚΟΥΛΣ ΑΟΥΤ


Παιδείας παθογένεια

γράφει ο Γιάννης Τσιρώνης


Όταν ξεκίναγε η απεργία των δασκάλων κανείς δεν περίμενε ότι θα αποκτήσει τέτοια μαζικότητα και διάρκεια. Και ίσως θα είχε λήξει από τις πρώτες μέρες αν οι συνδικαλιστές δεν είχαν έναν απρόσμενο σύμμαχο: την υπουργό κ. Μαριέτα Γιαννάκου, που εξέφρασε όλη την παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας, και έβγαλε στους δρόμους ακόμα και δασκάλους, που ελάχιστη σχέση έχουν με πορείες.
Η κ. Γιαννάκου εκφράζει ίσως την πλειοψηφία της "κοινής
γνώμης": Μιας κοινής γνώμης, που αδιαφορεί αν η εξαφάνιση κάποιου Άλεξ παραμένει ανεξιχνίαστη, αλλά εξεγείρεται εάν
κάποιο Αλβανάκι σηκώσει την Ελληνική σημαία. Τι μάθαμε λοιπόν από τα τηλεοπτικά παράθυρα, που παριστάνουν την …εκκλησία του Δήμου; Ακούσαμε ότι οι εκπαιδευτικοί δεν αξιολογούνται!
Δεν ακούσαμε φυσικά ότι, κανείς στο Δημόσιο δεν αξιολογείται, επειδή η δημόσια διοίκηση τα τελευταία 60 χρόνια είναι ανίκανη να αξιολογήσει οποιονδήποτε για οτιδήποτε, εκτός φυσικά από τα … πολιτικά του φρονήματα.
Ακούσαμε ότι οι εκπαιδευτικοί δουλεύουν λιγότερο.
Δεν ακούσαμε ότι διεθνώς οι εκπαιδευτικοί δουλεύουν λιγότερο, είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, γιατί είναι αδύνατον να διδάσκεις σε 10-30 παιδιά για περισσότερο από 3- 4
ώρες την ημέρα.
Ακούσαμε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι ανεύθυνοι.
Δεν ακούσαμε ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα, που εάν ένα παιδί σκοτωθεί σε τροχαίο, κατά την διάρκεια εκδρομής, κάποιος δάσκαλος θα πάει φυλακή. Αντίθετα βλέπουμε μαθητές άλλων χωρών να κάνουν βόλτες στην Αθήνα ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΥ και αν ο μη γένοιτο συμβεί ένα ατύχημα θα φταίει ο οδηγός, ή ο μαθητής, αλλά φυσικά όχι ο δάσκαλος. Ακούσαμε ότι οι δάσκαλοι δεν πρέπει να πληρώνονται περισσότερο επειδή είναι …ανεπαρκείς. Δεν ακούσαμε με ποια "επιστημονικά κριτήρια" βαφτίστηκαν ανεπαρκέστεροι από άλλους
υπαλλήλους του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα.
Δεν ακούσαμε για το πώς η κακή αμοιβή θα βελτιώσει τους ανεπαρκείς και δεν απογοητεύει τους άξιους.
Κυρίως δεν είδαμε στην πολυδιαφημισμένη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κανένα μέτρο, που
να βελτιώνει την επάρκεια των δασκάλων. Ποιο μέτρο ουσιαστικής βελτίωσης μπορεί να υπάρξει με το πενιχρό 3.1% του Α.Ε.Π. έναντι 5.3% της Ε.Ε. και περισσότερο από 6% της
πολυδιαφημισμένης Φινλανδίας;

Ας είμαστε ειλικρινείς: Σε δημοκρατία τηλεοπτικού καφενείου το σχολείο περιορίζεται σε πάρκινγκ ανηλίκων για να δουλεύουν απρόσκοπτα οι γονείς, και για αυτό δεν φταίνε οι δάσκαλοι.
Ας είμαστε ειλικρινείς: Οι δάσκαλοι ίσως φταίνε για την ανικανότητα της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας, που δεν κατάφερε να ενημερώσει σωστά την ελληνική κοινωνία και τους γονείς. Για την κατάντια του ελληνικού σχολείου ελάχιστα φταίνε οι δάσκαλοι, και ούτε οι υπόλοιπες χώρες έχουν καλύτερους δασκάλους. Οι περισσότεροι δάσκαλοι πριν διοριστούν δούλευαν στα πολυδιαφημισμένα ιδιωτικά σχολεία. Όσοι όμως μπορούν και διαλέγουν το καλύτερο ιδιωτικό σχολείο δεν διαλέγουν δάσκαλο: διαλέγουν σωστή οργάνωση και διοίκηση!
Αν λοιπόν δεχτούμε ότι το έργο των δασκάλων αξίζει μόνο 900-1000 ευρώ τον μήνα τότε ένα είναι σίγουρο: Ο μισθός της κ. Γιαννάκου και του κ. Ρουσσόπουλου με βάση το έργο που προσφέρουν πρέπει να περιοριστεί στον βασικό των 520 ευρώ.
Αν μάλιστα αφαιρέσουμε και τις ώρες, που αερολογούν στην τηλεόραση, όπου ο Τράγκας και ο παπα Τσάκαλος εμφανίζονται δωρεάν, τότε θα πρέπει να θεωρηθούν ωρομίσθιοι και να αμειφθούν πολύ λιγότερο.
(Το κείμενο έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα "ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ")

ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ


Κλοπές και πλοκές

της Αλεξάνδρας Στεφανοπούλου


Τώρα τυχαίο είναι; Έχουμε δύο λέξεις, που σχηματίζονται με τα ίδια πέντε γράμματα. Έχουμε δηλαδή την κλοπή και την πλοκή. Λαμβάνουμε το κάπα από την αρχή της κλοπής και το μεταφέρουμε στη θέση του πι, που είναι το αρχικό της πλοκής. Στη θέση του κάπα της κλοπής τοποθετούμε το πι της πλοκής. Την ίδια πράξη κάνουμε και με τα γράμματα κάπα και πι, που βρίσκονται στην τέταρτη θέση των δυο λέξεων και καταλήγουμε στις ίδιες αρχικές λέξεις, μόνο που έχει η αλλάξει η σειρά της γραφής τους! Με μια άλλη μέθοδο αλλάζουμε απλώς τη θέση του κάπα και του πι στην ίδια λέξη και βγαίνει σαν αποτέλεσμα η άλλη λέξη!

Στην Ελλάδα τώρα συμβαίνει, να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα της επικαιρότητας η κλοπή και η πλοκή, είτε ...παίζουν μπάλα -όπως θα έλεγε χήρα πρωθυπουργού- μόνες τους, είτε συνιστούν ομάδα με διάφορες προθέσεις. Η κλοπή βέβαια είναι μια καθημερινή απασχόληση, όπου δραστηριοποιούνται κυρίως αλλοδαποί λαθρομετανάστες, οι οποίοι, όπως με πληροφορούν επαϊόντες, εισέρχονται από το μεθοριακό σουρωτήρι μας έναντι της ταρίφας των 1.500 Ε, ποσόν που διανέμεται στους δικαιούχους ένθεν και ένθεν των συνόρων.

Όταν η κλοπή συναντάει την πρόθεση υπό, καταλήγει στη Βόνταφον και την Έρικσον και έχουμε την υποκλοπή. Στο σημείο αυτό αρχίζει μια ιστορία πλήρης μυστηρίου με μακρά πλοκή, τόσο μακρά μάλιστα, ώστε η λέξη πλοκή λαμβάνει ως συνθετικό το επίθετο πολύ και καθίσταται πολύπλοκη. Είναι δε τόσο απέραντη η πολυπλοκότητα, ώστε μολονότι καταβάλλονται προσπάθειες επί μήνες τώρα, για να εντοπισθούν οι υπεύθυνοι της υποκλοπής και να επιβληθούν οι τιμωρίες, που επιβάλλονται από τον Νόμο, δεν έχει φανεί ακόμη φως στο τούνελ –όπως θα έλεγε και αποβιώσας πρωθυπουργός.

Με τις διαστάσεις που έχει λάβει η ιστορία της πλοκής της υποκλοπής, πολλοί είναι εκείνοι που υποπτεύονται, ότι κάπου υπάρχει λάκκος στη φάβα, με άλλα λόγια, ότι βρισκόμαστε ενώπιον κάποιας διαπλοκής. Η διαπλοκή τώρα είναι ένα είδος πολιτικο- κοινωνικο-οικονομικής συμπεριφοράς, που συνηθίζεται στη χώρα μας. Διαπλοκή μικρή ή μεγάλη παρατηρείται σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας μας από την Εφορία μέχρι τα Νοσοκομεία και από τους γαλατάδες μέχρι τους κουμπάρους. Επίσης η διαπλοκή έχει την ιδιότητα, να μη μπορεί ποτέ κανείς, να την ανακαλύψει.
Πολλές φορές βέβαια η διαπλοκή έχει οξύνει την ατμόσφαιρα και έχει δημιουργήσει ένταση στο Κοινοβούλιο, αλλά δεν έχει καταλήξει και σε συμπλοκή, όπως συμβαίνει σε άλλα Κοινοβούλια στην Τουρκία, στην Κορέα ή στην Ταϊουάν. Συμπλοκές αντιθέτως λαμβάνουν χώρα έξω από το Κοινοβούλιο, όπου άνδρες της Αστυνομίας και διαδηλωτές πάσης φύσεως ανταλλάσσουν γρονθοκοπήματα, κοκτέιλ Μολότοφ, καδρόνια και εξατμίσεις δακρυγόνων.
Η εισπνοή των τελευταίων μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες επιπλοκές στην υγεία και για τον λόγο αυτό συνιστάται, να αποφεύγει κανείς την εμπλοκή σε συμπλοκές, που εκτός των άλλων μπορεί να οδηγήσει και σε περιπλοκές με τη Δικαιοσύνη.
Έτσι λοιπόν μέσα σε μια κοινωνία κλοπών, υποκλοπών, διαπλοκών, συμπλοκών, περιπλοκών, επιπλοκών συνεχίζουμε, να βαδίζουμε προς τη δόξα και αυτόν τον χρόνο...
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ" στις 13 Ιανουαρίου 2007)

ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ...


Και το μαρτυρικό trafficing των αδέσποτων ζώων

γράφει η Ρίτα Χαριτάκη

Ελάχιστα και ανεπαρκή, δειλά και περιθωριακά
είναι τα βήματα που έκαναν έως τώρα η Ευρώπη
και η Ελλάδα για τη νομοθετική κατοχύρωση της
προστασίας και της μετακίνησης αδέσποτων,
ανεπιθύμητων και κλεμμένων κατοικίδιων ζώων.
Χωρίς μια ξεκάθαρη, αυστηρή και θαρραλέα
νομοθεσία, διαιωνίζεται η τωρινή, χωρίς έλεγχο,
απαράδεκτη κατάσταση των παράνομων ταξιδιών των
ζωντανών, που στέλνονται στο εξωτερικό υποτίθεται για
υιοθεσία από φιλόζωους, ενώ συχνά καταλήγουν σε άλλο
προορισμό, σε χέρια εγκληματικών συμμοριών, πηγή κερδοφόρων επιχειρήσεων. Κάποια σκυλιά σφάζονται για τη γούνα τους, άλλα μαρτυρούν σε εργαστήρια
πειραμάτων, άλλα μετατρέπονται σε ζωοτροφές, άλλα σε "βαποράκια", αφού βρέθηκαν με σακούλες ναρκωτικών ραμμένες μέσα στη κοιλιά τους, για να μην γίνει αντιληπτή
η μεταφορά της απαγορευμένης ουσίας: φυσικά στον προορισμό τους σφάζονται, για να τους πάρουν τα ναρκωτικά από τη κοιλιά…
Η σπουδαιότερη έρευνα που έγινε τελευταία σχετικά με τη φρίκη αυτών των ταξιδιών
βασανισμού και θανάτου, είναι το βιβλίο της Πόπης Μπάκας "Παράνομη διακίνηση κατοικίδιων ζώων: Αμερική, Ευρώπη, Ελλάδα", εκδ. Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2005. Η συγγραφέας είναι πολύτιμο σημείο αναφοράς γι΄αυτή τη καμπάνια που απαιτεί ουσιαστικές και ρεαλιστικές λύσεις.

Και τώρα από τη λεπτομέρεια στη σφαιρικότητα: όσοι ασχολούμαστε με τα δικαιώματα των ζώων στην Ελλάδα νιώθουμε έντονα την έλλειψη ενός φορέα που να ασχοληθεί με ΟΛΑ τα ζώα και στον οποίο να μπορεί ο πολίτης να απευθυνθεί για τυχόν καταγγελίες κ.α., γιατί έως τώρα δεν υπάρχει καμία ρεαλιστική δυνατότητα να τιμωρηθεί οποιοσδήποτε καταπατητής των δικαιωμάτων των ζώων. Π.χ. γιατί τα ζώα του ιπποδρόμου να υπάγονται στο υπουργείο Αθλητισμού, τα πειραματόζωα και τα ζώα κτηνοτροφίας στο υπουργείο Γεωργίας κλπ; Αντιμετωπίζονται σαν αντικείμενα που έχουν σχέση με τις δραστηριότητες του ανθρώπου και με το συμφέρον του αποκλειστικά (διασκέδαση, τροφή, εμπόριο, έρευνα κλπ.) και όχι ως όντα που υποφέρουν και συναισθάνονται. Γι΄ αυτό υποστηρίζουμε τη πρωτοβουλία του Γιώργου Μαυρουλέα του συλλόγου "Σόλων" που ετοίμασε ένα σύντομο κείμενο σχετικά με την αναγνώριση της αξίας της ζωής των ζώων, το οποίο θα θέλαμε να προστεθεί στο Ελληνικό Σύνταγμα: όποιος φορέας θέλει να το συνυπογράψει, για να έχει περισσότερες πιθανότητες να ενταχθεί στο Σύνταγμα, ας επικοινωνήσει με το εξής mail:
gmavrouleas@monotech.gr ή με το τηλέφωνό του6977-606823.
(Η κα Ρίτα Χαριτάκη γράφει στην εφημερίδα "ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ")

Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ


Το εξωκοινοβούλιο στο προσκήνιο
γράφει ο Γιάννης Τσιρώνης



Οι εκλογές του τελευταίου Οκτωβρίου είχαν …πολλούς νικητές.


Είναι γεγονός ότι το πολιτικό μήνυμα δεν υπήρξε σαφές και σε αυτό συνετέλεσε η υποτονική προεκλογική εκστρατεία. Οι πολίτες δεν τιμώρησαν την κυβέρνηση, αλλά ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να θεωρηθεί ηττημένη.
Ωστόσο μια σημαντική εξέλιξη, που αγνοήθηκε από τον ημερήσιο πολιτικό τύπο, ήταν η παρουσία των εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων, στις νομαρχίες Aττικής και Θεσσαλονίκης, που συγκεντρώνουν την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος και η ψήφος είναι περισσότερο πολιτική.
Κατά τις εκλογές του 2006 στην Νομαρχία Αττικής το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συγκέντρωσαν
77,2% σε σχέση με το 66,8% του 2002. Αντίθετα τα κόμματα της Αριστεράς συγκέντρωσαν 16,3% αντί για 19,6% το 2002.
Είναι σχεδόν προφανές ότι η άνοδος του υποστηριζόμενου από την Ν.Δ. κ. Ντινόπουλου
οφείλεται στην ραγδαία πτώση του ΛΑΟΣ που συγκέντρωσε μόλις 3.84 αντί για 13.6
Επίσης η άνοδος της Φώφης Γεννηματά και του ΚΚΕ μπορεί να εξηγήσει την αντίστοιχη πτώση του ΣΥΝ. Η εικόνα λοιπόν της νομαρχίας θα ήταν σχεδόν η ίδια αν δεν υπήρχαν οι εντυπωσιακές κατά την γνώμη μου παρουσίες του κ. Τσιριγώτη με 1.34% και του
κ. Σπανόπουλου με 1.33%. Οι δύο αυτοί συνδυασμοί, ενώ αγνοήθηκαν από τον Τύπο και με χαμηλό προϋπολογισμό έδωσαν μια μάχη περίπου στον μισό πληθυσμό της χώρας, συγκέντρωσαν το πραγματικά εντυπωσιακό 2.7%.

Στην Θεσσαλονίκη τα αποτελέσματα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά: Εδώ τα δύο μεγάλα κόμματα μειώθηκαν σε 79% από το 84% του 2002.
Ωστόσο εδώ μειώθηκε και το ΚΚΕ από 8% σε 5.9%. Ο ΣΥΝ, που το 2002 είχε στηρίξει τον Μιχάλη Τρεμόπουλο, που είχε συγκεντρώσει 4.2, τώρα περιορίστηκε στο 3.47%, ενώ ο Μιχάλης Τρεμόπουλος χωρίς την στήριξη του ΣΥΝ αύξησε το ποσοστό του σε 4.6%
Η κ. Μπρεκάση αύξησε το ποσοστό της από 1.8% σε 2.3 ενώ ο κ. Παπαγεωργίου συγκέντρωσε
2.23 σε σχέση με το 1.5% του κ. Γεωργιάδη.

Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για αλλαγή πολιτικού σκηνικού. Γεγονός όμως είναι ότι για
πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια μια σημαντική μερίδα πολιτών απεγκλωβίστηκε από
τα όρια των τεσσάρων κοινοβουλευτικών κομμάτων χωρίς να στραφεί σε ακροδεξιές
επιλογές. Στο χέρι αυτών των οργανώσεων είναι να αποδείξουν ότι εγκαταλείπουν την
ανέξοδη καταγγελία και ότι η υπερψήφιση τους αποτελεί αξιόπιστη απάντηση στις κυβερνητικές επιλογές.

(Ο κ. Γιάννης Τσιρώνης είναι εκδότης της εφημερίδας "ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ")

Τετάρτη, Ιανουαρίου 17, 2007

ΛΙΒΥΗ: ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ


Δράση για την Ειρήνη


Η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου επισκέφθηκε την πρεσβεία της Λιβύης στο Ψυχικό.

Λάβαμε την κάτωθι ανακοίνωση απο το ΚΕΔΕ (Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη) σχετικά με το θέμα της καταδίκης σε θάνατο έξι ανθρώπων: πέντε Βουλγάρες νοσηλεύτριες και ένας Παλαιστίνιος νοσηλευτής.

«Η κυρία Παπανδρέου δήλωσε ότι για δεύτερη φορά 6 επαγγελματίες του χώρου της υγείας έχουν κατηγορηθεί από τα δικαστήρια της Λιβύης για την μόλυνση παιδιών με τον ιό HIV και έχουν καταδικαστεί σε θάνατο».
Σε αυτή την δίκη, όπως και στην προηγούμενη, οι ομολογίες που έχουν χρησιμοποιηθεί ως αποδείξεις εναντίον τους, έχουν αποσπαστεί με βασανιστήρια. Στους συνηγόρους υπεράσπισης δεν επετράπη να καλέσουν διεθνείς εμπειρογνώμονες ενώ τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν από τους Λίβυους εμπειρογνώμονες έχουν αμφισβητηθεί.
«Μόνο μία δίκαιη δίκη μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια και να αποδώσει δικαιοσύνη στους γονείς και στα παιδιά που μολύνθηκαν από τον ιό HIV» δήλωσε η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου. «Η θανατική καταδίκη είναι απάνθρωπη και ατιμωτική ποινή» τόνισε.

Η αντιπροσωπεία του ΚΕΔΕ παρέδωσε μία προσωπική επιστολή προς επίδοση στον ηγέτη της Λιβύης, Συνταγματάρχη Muammar al-Gaddafi. Σύμφωνα με την πληροφόρηση του Λαϊκού Γραφείου, η υπόθεση έχει σταλεί στο Ανώτατο Δικαστήριο και κατόπιν θα εξετασθεί από το Ανώτατο Συμβούλιο των Δικαστικών Σωμάτων. Μετά από αυτό, εφόσον η καταδίκη παραμένει, η μοναδική δυνατότητα για τους έξι υγειονομικούς είναι να λάβουν χάρη.

Στην επιστολή, η κυρία Παπανδρέου ως επίτιμη πρόεδρος και το Δ.Σ. του ΚΕΔΕ, κάνουν έκκληση στον συνταγματάρχη Καντάφι –εφόσον η υπόθεση φτάσει στο γραφείο του – να χρησιμοποιήσει τα διεθνή πρότυπα μιας δίκαιης δίκης και να μην εκτελέσει την ποινή, αλλά να δώσει χάρη στους "6".

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ "ΦΩΝΗ"

Στον Πειραιά

Συγκινούμαι, έτσι για δικούς μου λόγους, και θέλω να ευχηθώ πολύ καλή επιτυχία στη νέα εβδομαδιαία εφημερίδα.
Λάβαμε την κάτωθι ανακοίνωση και τη δημοσιεύουμε προς ενημέρωσή σας.

η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Κυρίες & Κύριοι,

Θα θέλαμε να σας γνωστοποιήσουμε ότι από 4 Ιανουαρίου 2007 εκδίδεται η Εβδομαδιαία Εφημερίδα « Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ».

Πρόκειται για μια προσπάθεια, όχι μόνο αντικειμενικής ενημέρωσης των κατοίκων και των επιχειρήσεων της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά και των Νησιών, αλλά και μια άμεση παροχή λόγου, σε ΟΛΟΥΣ για την καταγραφή των απόψεων και την εύρεση λύσεων στα πολυπληθή θέματα που καθημερινά ανακύπτουν.

Στην προσπάθειά μας ανταποκρίθηκαν ήδη πάνω από 1000 άτομα, πολλά από αυτά έγιναν συνδρομητές μας, ενώ η εφημερίδα κυκλοφορεί σε 5.000 φύλλα.

Ευελπιστούμε ότι θα αγκαλιάσετε και σεις την προσπάθειά μας και θα είμαστε στη διάθεσή σας για την προβολή θεμάτων που απασχολούν εσάς προσωπικά, ή τις τυχόν επιχειρηματικές δραστηριότητές σας.


Με τιμή

Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΝΑΤΣΕΛΗΣ. ΓΡΑΦΕΙΑ: ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 96, 185 35 ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΤΗΛ:210 4223541 ΦΑΞ: 2104223551

HOT & RED


Extremists


Χμμ! Κόκκινη.

Μια κόκκινη Mercedes, μια κινέζικη ρουκέτα, μια γυναίκα, δυο άνδρες...

Κομπολόγι δίχως χάντρες.

Δευτέρα, Ιανουαρίου 15, 2007

KINEZIKA



Ποιά κάνει τον ...Κινέζο;


Στοιχεία για τους τρομοκράτες εμείς δεν ξέρουμε να σας πούμε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ανα τους αιώνας οι Ευρωπαίοι πήραν απο τους Κινέζους τρία πράγματα: το χαρτί,
το μπαρούτι και την πυξίδα! Πρoσφάτως μάθαμε ότι πήραν και τη ρουκέτα RPG7.

Εντάξει, τα noodles δεν πιάνονται, δηλαδή δεν πιάνονται εύκολα με τα ξυλάκια.

Α, και άσχετο, αλλά μήπως ο μοναχικός ντετέκτιβ Μαλόουν θα μπορούσε να μας βοηθήσει; Διαβάστε λοιπόν τα ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΚΟΥΤΙΑ της Σώτης Τρανταφύλλου μια που "τα μυστήρια της ιστορίας δεν αποκαλύπτονται ποτέ" τουλάχιστον εσείς δεν θα έχετε χάσει τον καιρό σας. Αφήστε τους άλλους να κάνουν τον κυνηγό σκιών στο σκοτάδι.

Αλήθεια; Υπήρχε και γυναίκα στην επιχείρηση;

Φαντάζομαι ότι το μαύρο ανέκδοτο ότι δεν πετύχανε τον θυρεό επειδή η ρουκέτα ήταν απο την Κίνα, το ξέρετε. Άραγε η χαλασμένη καφετιέρα του Μαλόουν ήταν κι αυτή κινέζικη;



Σάββατο, Ιανουαρίου 13, 2007

NEMA PROBLEMA...


ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 2007

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ κας ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ
ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ


ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Συζητήσαμε με τον Πρωθυπουργό το σημερινό τρομοκρατικό χτύπημα στην Αμερικανική Πρεσβεία. Όπως γνωρίζετε η ελληνική Κυβέρνηση με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα χειρίζεται το θέμα. Έχουμε και ιδεολογικά, αλλά και διαχρονικά σταθεί απέναντι σε αυτό το φαινόμενο το οποίο πλήττει τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και πάνω απ΄ όλα τη Δημοκρατία. Είμαστε αποφασισμένοι με όλες μας τις δυνάμεις να πατάξουμε τα οποιαδήποτε υπολείμματα τέτοιους είδους δράσης υπάρχουν στη χώρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ρήγμα στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις υπάρχει; Βλέπετε;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι. Οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι εξαιρετικές και θα παραμείνουν εξαιρετικές. Η αμερικανική πλευρά ξέρει το μέγεθος των προσπαθειών της ελληνικής Κυβέρνησης και από κοινού σε στενή συνεργασία και με τις αμερικανικές υπηρεσίες θα συνεργαστούμε όπως και παλαιότερα για να μπορέσουμε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα επιδιώξετε να μιλήσετε με την Ουάσιγκτον, με την κα Ράις;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα δω την κα Ράις την μεθεπόμενη εβδομάδα, γιατί έχουμε δύο διασκέψεις. Μία για το Λίβανο και μια έκτακτη συνεδρίαση των Υπουργών του ΝΑΤΟ. Άρα θα έχω την ευκαιρία και προσωπικά να τη συναντήσω, αλλά ταυτόχρονα βεβαίως ως Υπουργείο Εξωτερικών έχουμε έρθει σε επαφή με την Ουάσιγκτον και έχουμε μιλήσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συνδέετε το χτύπημα αυτό με το ταξίδι του κ. Νίμιτς στην Αθήνα σήμερα για το Σκοπιανό;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βλέπετε εγχώρια τρομοκρατία ή όχι;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτά είναι θέματα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, τα οποία είμαι σίγουρη ότι ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης σας τα έχει εξηγήσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συζητήσατε με τον Πρωθυπουργό ότι από εδώ και πέρα και για θέμα διπλωματικών πλέον σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής πρέπει να ληφθούν κάποια περαιτέρω μέτρα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μην έχουμε αμφιβολία ότι τέτοιου είδους χτυπήματα πλήττουν τη Δημοκρατία. Πλήττουν το κύρος της χώρας και δεν έχει σκοπό η ελληνική Κυβέρνηση να το επιτρέψει. Θέλω να είμαι πάρα πολύ σαφής σε αυτά. Θα κάνουμε λοιπόν κάθε προσπάθεια, ο ελληνικός λαός έχει πλήρως αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Έχουμε την απόλυτη ενότητα του ελληνικού λαού στη βούλησή του για την καταπολέμηση τέτοιου είδους χτυπημάτων και της ίδιας της τρομοκρατίας. Έτσι και θα συνεχίσουμε.


Σχόλιον ΣΦΑΙΡΑΣ: Κι έτσι είμεθα ήσυχοι καθ' ότι, τουλάχιστον, με την παρούσα ηγεσία εις τον υπουργείον των Εξωτερικών, ουδόλως βλάπτονται οι σχέσεις Η.Π.Α - Ελλάδος! Επιπλέον δε, η διαπραγματευτική μας επιχειρηματολογία εις ό,τι αφορά γνωστές ανάρμοστες και αήθεις ενέργειες εκ μέρους της Άγκυρας ή των Σκοπίων, παραμένει μεν αναλλοίωτος και ισχυρή, αλλά, σου λέει, προ πάσης ενδεχόμενης πιέσεως μήπως καλύτερα να ποιήσωμε για λίγο την στεγανοπόδα νήσσα εις τα επιμέρους εθνικά; Διότι, τώρα, το μείζον υπερεθνικό ζήτημα δι' όλους εμάς εδώ περί τα Βαλκάνια, την ανατολική Ευρώπη και την Μ. Ανατολή, ούτως ειπείν, γενικώς εις την νατοϊκή Νοτιοανατολική πτέρυγα δεν είναι τόσο η συνήθης αναζωπύρηση, όσο είναι, δυστυχώς, η αναζω- πόρωση της τρομοκρατίας.

Τετάρτη, Ιανουαρίου 10, 2007

ΣΠΟΥΔΕΣ - ΣΤΡΑΤΟΣ - ΖΩΗ!


Εις την υπηρεσίαν της πατρίδος


Αφού, βρε χριστιανοί, οι άνθρωποι δεν θέλουν να υπηρετήσουν θητεία στο Πεζικό, το Ναυτικό και την Αεροπορία: νιώθουνε πως δεν είναι κατάλληλοι για τον πόλεμο (λέμε τώρα) ούτε για να πέσουν ηρωικώς υπερ πίστεως και πατρίδος, να θυσιάσουν ούτως ειπείν τη δική τους ζωή για να σωθεί η δική μας εις τα μετόπισθεν, γιατί τότε; Γιατί επιμένετε να τους στείλετε; Γιατί δηλαδή να τους αναγκάσατε να πάνε αφού πάλι έξω θα είναι; Πάλι κάποιοι κάπως θα λαδώνονται ή θα ...μιλιούνται για να τους αφήνουνε ήσυχους και για χάρη τους θα κάνουν τα στραβά μάτια. Γιατί λοιπόν; Αφήστε τους ανθρώπους ανυπότακτους στο σανίδι τους να' χουμε κι εμείς το κεφάλι μας ήσυχο άμα, χτύπα ξύλο, συμβεί και τίποτα; Δηλαδή τι; Να είμαστε ήσυχοι ότι σε περίπτωση σύρραξης θα μας σώσουν όλοι αυτοί για τους οποίους γίνεται ντόρος διότι ως άψογοι βυσματοφόροι έβαλαν μέσον αυτόν τον χοντρούλη τυπάκο με τη στολή και τα γαλόνια για να εξαφανίσει την υπάρξή τους και να γλιτώσουν την κατάταξη; Να βρείτε άλλο τρόπο να τους τιμωρήσετε.


Αν τον ελληνικό στρατό πρέπει να τον αποτελούν οπωσδήποτε κανονικοί άνθρωποι, Έλληνες πολίτες ή και αλλοδαποί δεν ξέρω που θα διακόπτουν τη ζωή τους για να τελειώνουν και μ' αυτό που λέγεται Στρατός - εκτός αν μπορούν να μην τη διακόπτουν - , κι αν αυτό σημαίνει ότι είμεθα ασφαλείς εντός των εθνικών μας συνόρων, τότε, ας πάει και το παλιάμπελο. Αλλά φοβούμαι ότι δεν είναι διόλου έτσι διότι έχω την αμυδρά εντύπωση ότι ουδείς κανονικός άνθρωπος, και μάλιστα αν τύχει να' ναι και λίγο διαβασμένος, έχει καμιά όρεξη να υπηρετήσει αυτόν τον σκοπό δίχως κάποιο παθιασμένο ιδανικό ή όφελος: έτσι είναι διαμορφωμένος ο κόσμος και το παγκόσμιο σύστημα κι όσο για τα περί υπεράσπισης της πατρίδας και της ελευθερίας κ.λ.π είναι για αδαείς και αφελείς τουλάχιστον. Ή για ανθρώπους κομπλεξικούς περί την έννοια του ανδρισμού και της ανδρείας δεδομένου ότι όπου αποτυχαίνει ο πολιτισμός (δηλαδή η Ππαιδεία πρωτίστως) παρεμβαίνει ο ανδρισμός.


Καλύτερα να μη πηγαίνουν στο στρατό άνθρωποι που δεν θέλουν - ΟΛΟΙ που δεν θέλουν όμως, έτσι; - γιατί ο στρατός δεν είναι για πλάκα κι όσοι πάνε εκεί πρέπει: πρώτον, να το λέει η περδικούλα τους και δεύτερον, να κάθονται εκεί πέντε χρόνια κι εκτός απο εκπαίδευση στα όπλα και τις υπόλοιπες αγρίλες, να αποκτούν και εκπαίδευση και παιδεία στα γράμματα και μάλιστα υπό την εποπτεία της Πολιτείας. Σ' αυτά τα πέντε χρόνια να μπορούν και να εργάζονται με κάποιες ευνοϊκές ρυθμίσεις διότι εκτός απο "επαγγελματίες του Πολέμου και της Ειρήνης να είναι πρωτίστως καθημερινοί φυσιολογικοί πολίτες (κι όχι να πάθουμε κανένα ...πραξικόπημα).


Όμως εδώ και τώρα επιδιώκουνε μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που λέει: ή έχεις λεφτά, κύριε, και σπουδάζεις το παιδί σου σωστά δηλαδή να βγαίνει απο Πανεπιστήμια με κύρος και βαρύτητα στην ευρωπαϊκή αρένα - άρα σταματάει κι εκείνο το ανέκδοτο του πτυχιούχου πιτσαδόρου - , ή δεν έχεις λεφτά οπότε η πιτσαρία μπορεί λίγο να περιμένει το γιό σου ώσπου να τελειώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και μετά να πιάσει το μηχανάκι.

Δηλαδή σου λέει διάλεξε: ή σωστός επιστήμων (αν όμως είσαι σωστός επιστήμων δεν σ΄αρέσει ο στρατός), ή σωστό στρατιωτάκι (οπότε σου αρέσει και η πίτσα), ή περσόνα της show business (και δεν σ΄αρέσει τίποτα). Ετσι για να ξεκαθαρίζουνε τα πράγματα ώστε να μην απορούμε γιατί πέφτουμε απο το λοχαγό σε ταγματάρχη κι απο κει όλοι μαζί στο Ζάλογγο.


Βέβαια, υπάρχει ένα κοινό γνώρισμα που μπορεί να συνδέσει και τις τρεις κατηγορίες: Η ανάγκη για περιπέτεια στα βουνά και τα όρη, το κυνήγι άγριων και ημιάγριων ακόμα και ήμερων φοβισμένων ζώων και ανθρώπων, η σαγήνη στη θέα μιας καραμπίνας ή ενός αυτόματου όπλου XLm Magnum 45 GTI. Έλεγα, να, μήπως οι Κυνηγοί που είναι πολύ άντρες και κυνηγούν πουλιά και χοίρους θα μπορούσαν ίσως με χαρά να υπηρετούν όλη τους τη ζωή στο στρατό; Μπα, φοβούμαι ότι κι αυτοί θα βαρεθούνε τον εξ΄Ανατολών και τον από Βορρά κίνδυνο (υπάρχει ακόμα αυτός;) και θα παρατήσουνε τον εχθρό να στήσουνε καρτέρι στις μπεκάτσες.

Ξεχάστε το.

Σάββατο, Ιανουαρίου 06, 2007

ΥΠΑΤΟΣ ΑΡΜΟΣΤΗΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ

Η επίλυση των προβλημάτων σε ΝΤΑ ΛΑ μείζονα

Αθήνα 4 Ιανουαρίου 2007 - Ο Γιώργος Νταλάρας, Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) επισκέφθηκε χθες τη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής στην Πέτρου Ράλλη, μαζί με τη σύζυγό του και με εκπροσώπους του Γραφείου της Υ.Α. στην Ελλάδα. Εκεί ενημερώθηκε από το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, Πρέσβη ε.τ. κ. Κωνσταντίνο Αιλιανό, τον Αρχηγό της ΕΛΑΣ, Αντιστράτηγο κ. Αναστάσιο Δημοσχάκη, τον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Αττικής, Υποστράτηγο κ. Ασημάκη Γκόλφη και τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής, Ταξίαρχο κ. Ελευθέριο Οικονόμου για το έργο της Διεύθυνσης.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε για τις πρωτοβουλίες που ελήφθησαν ως προς την επίλυση διαφόρων προβλημάτων που υπήρχαν στη διαδικασία πρόσβασης των αιτούντων άσυλο αλλοδαπών στην υπηρεσία. Στη συνέχεια ο κ. Νταλάρας επισκέφθηκε τους χώρους που διαμορφώθηκαν για την αναμονή και τη λήψη συνέντευξης των αιτούντων άσυλο. Επίσης πήγε στα κρατητήρια των αλλοδαπών προς απέλαση, μεταξύ των οποίων κρατούνται και αιτούντες άσυλο.

Διαπιστώθηκε ότι η Διεύθυνση Αλλοδαπών έχει επισπεύσει την εξέταση των αιτημάτων ασύλου σε πρώτο βαθμό με αποτέλεσμα να βρίσκεται κοντά στο να παραλαμβάνει όλα τα αιτήματα που παρουσιάζονται καθημερινά. Αυτό μεταξύ άλλων θα αποθαρρύνει τους οικονομικούς μετανάστες από το να υποβάλουν αιτήματα ασύλου επωφελούμενοι της αργής διαδικασίας απλώς για να παρατείνουν τη νόμιμη παραμονή τους στην Ελλάδα και θα αποσυμφορήσει τη διαδικασία ασύλου.

Ο κ. Νταλάρας και οι εκπρόσωποι της Υ.Α. επισήμαναν την ανάγκη περαιτέρω ανάγκης αναβάθμισης της ποιότητας της διαδικασίας ασύλου ώστε η ταχύτητα της διαδικασίας να μην αποβεί σε βάρος των εγγυήσεων προστασίας των προσφύγων, όπως η βελτίωση της ποιότητας της διερμηνείας. Επίσης επισημάνθηκε η ανάγκη αύξησης του χαμηλού ποσοστού αναγνώρισης στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Γιώργος Νταλάρας πρότεινε ένα πιλοτικό πρόγραμμα για την παρακολούθηση της διαδικασίας ασύλου από εκπαιδευμένους εθελοντές και την εκπόνηση σχετικών ερευνών, σε συνεργασία με Ελληνικά πανεπιστήμια, πρόταση που έγινε αποδεκτή.

Από την πλευρά της αστυνομίας προτάθηκε το «άνοιγμα» της Διεύθυνσης προς την κοινωνία των πολιτών με τη διοργάνωση σειράς ημερίδων στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο.
Στα κρατητήρια στη Πέτρου Ράλλη κρατούνται αλλοδαποί, μεταξύ των οποίων γυναίκες και ανήλικοι. Ο Γιώργος Νταλάρας συνομίλησε με κρατουμένους και διαπίστωσε ότι η γενική κατάσταση στα κρατητήρια είναι καλή. Ωστόσο κοινή ήταν η διαπίστωση ότι οι χώροι όλων των αστυνομικών κρατητηρίων είναι κατασκευασμένοι για κράτηση λίγων ημερών και δεν προσφέρονται για μακρόχρονη παραμονή (μέχρι τρεις μήνες που προβλέπει ο νόμος για τους προς απέλαση αλλοδαπούς). Το θέμα αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικότερα με την δημιουργία κατάλληλων χώρων κράτησης για αλλοδαπούς υπό απέλαση. Η ηγεσία της Αστυνομίας διαβεβαίωσε ότι στόχος της είναι η συνεχής βελτίωση και οι ανθρώπινες συνθήκες κράτησης. Τέλος και οι δύο πλευρές υπογράμμισαν την πολύ καλή συνεργασία τους.

Πέμπτη, Ιανουαρίου 04, 2007

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ...

Λοιπόν παιδιά, εσείς που αυτοαποκαλείστε Blogger Team,

Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τούτο εδώ το blog, αλλά εγώ ξεκίνησα να γράψω καινούργιο θέμα, κι έφαγα δεν ξέρω πόση ώρα για να μπώ στην παρούσα σελίδα: Κάτι με τα new account Google, με τα old blogger και sign in και ξανά ματά sign in, μου τα σπάσατε τα νεύρα και τώρα δεν θέλω να γράψω τίποτα εκτός απο ΩΧ, αμάν και Α, μα, πια!
Αύριο θα ξαναδοκιμάσω κι αν αρχίσετε πάλι τα ίδια - που την ψιλιάζομαι τη δουλειά - δεν ξέρω, θα σας καταγγείλω στη δικαιοσύνη του κυβερνοχώρου για παρεμπόδιση της ταχείας και απρόσκοπτης επικοινωνίας. Άσε που κοντεύω να ξεχάσω και το password μου με τα τόσα που άλλαξα σήμερα. Άντε να ιδούμε...