ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ!

Η λιτότης των βουλευτών μας

Πολλή συζήτηση γίνεται και μεγάλη ανησυχία σημειώνεται στο Σώμα των 300 της Βουλής για το κατα πόσο πρέπει ή δεν πρέπει να αρχίσει η περικοπή μισθών απο αυτούς. Υπάρχουν βουλευτές, που λένε ότι, ναι, αυτό είναι σωστό αλλά θέτουν το εξής ζήτημα: Κάποιοι εκ των βουλευτών έχουν και... δεύτερη δουλειά! Ίσως και τρίτη ή τέταρτη. Όπως είναι γνωστό, ο νόμος επιτρέπει να ασκούν το επάγγελμά τους και πολλοί δεν βρίσκουν κανένα λόγο να έχουν ως πλήρη και αποκλειστική απασχόληση τα βουλευτικά τους καθήκοντα. Το έαν αυτό εκτός απο νόμιμο είναι και ηθικό, καθένας ας κρίνει σύμφωνα με τις αντιλήψεις του και τα συμφέροντά του.
Σε περίπτωση, λοιπόν, που ο βουλευτής κατοικοεδρεύει εντός Αθηνών υπάρχουν δυο περιπτώσεις, όπως λέει και το γνωστό ανέκδοτο. Ή επιλέγει ως πλήρη και αποκλειστική εργασία το "βουλευτιλίκι", κατα τη λαϊκή έκφραση, ή προτιμά να έχει εισόδημα και απο άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες. Κατοικεί π.χ. στον Λυκαβηττό, κατηφορίζει στο δικηγορικό του γραφείο, πίνει κι ένα καφέ στη Μηλιώνη με δημοσιογράφους κι απο κεί πάει Βουλή. Διαφορετική είναι η περίπτωση των βουλευτών της επαρχίας, οι οποίοι είτε είναι αποκλειστικής απασχόλησης στη Βουλή είτε όχι, για να είναι μέσα στα πράγματα, πρέπει να πάρουν αεροπλάνο και γενικά να ξεσπιτώνονται κάθε τρείς και λίγο ώστε να είναι συνεπείς.

Υπάρχει, βέβαια, μια τρίτη διάσταση, που αφορά και τις δυο προαναφερθείσες. Όλοι οι βουλευτές δεν συμβαίνει να είναι εξίσου εύποροι, δεν παρουσιάζουν την ίδια οικονομική κατάσταση, υπό την έννοια ότι εισοδήματα που προέρχονται από άλλες (εννοείται νόμιμες) πηγές, πέραν της επαγγελματικής τους δραστηριότητας (π.χ. μισθώματα, κληρονομιές, προίκες...), επιβοηθούν την επιθυμία και την απόφασή τους να υπηρετήσουν το καλό του τόπου, χωρίς να ανησυχούν ιδιαίτερα για την ατομική και οικογενειακή τους ευζωία.

Σήμερα, όμως, το μισθολόγιο των βουλευτών είναι ένα και το αυτό για όλους. Νομίζω ότι το καλό παράδειγμα, ίσως μπορεί καλύτερα να δοθεί εάν ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές περιπτώσεις βουλευτών έτσι ώστε το μισθολογικό καθεστώς για τους εκπροσώπους του λαού να γίνει δικαιότερο και για κείνους, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους, μισθωτούς και συνταξιούχους του δημοσίου... συμφέροντος, που, δικαίως, ανησυχούν με όσα άγρια γράφονται και ακούγονται σχετικά με περικοπές στα πενιχρά εισοδήματα.

ΟΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΙ....

Βουλευτές επί το έργον

Στις 28 Μαΐου 2008, η Ολομέλεια της Βουλής ολοκλήρωσε τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, που οδήγησε στην κατάργηση του απόλυτου επαγγελματικού ασυμβίβαστου των βουλευτών. Οι επαγγελματίες, επιστήμονες και άλλοι, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι και γενικώς κάθε βιοποριστικού επαγγέλματος άνθρωποι, που είχαν επιλέξει να υπηρετήσουν την πατρίδα ως εκπρόσωποι του λαού και ως ελεγκτές, που λέει ο λόγος, της εκάστοτε κυβέρνησης, μπορούσαν ξανά να ασκούν το επάγγελμά τους. Ταυτοχρόνως με τα βουλευτικά καθήκοντά τους που αμείβονται πλουσιοπάροχα από τον ελληνικό λαό, που περιμένει από του εκλεκτούς του να τον υπηρετούν απερίσπαστοι, συνεχώς και αδιαλείπτως, με γνώμονα το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον. Για παράδειγμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν υπερθεμάτιζε στη Βουλή, πέρυσι, την άρση του ασυμβιβάστου για βουλευτές, είχε πει ότι εκείνος, πάντως, θα παραμείνει πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ενώ, οι άλλοι, όσοι συνάδελφοί του επιλέξουν να επιστρέψουν στις επαγγελματικές τους δραστηριότητες, θα κριθούν από τους ψηφοφόρους όταν έρθει η ώρα της κάλπης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως οικονομολόγος, δεν ήταν ανεπάγγελτος, απεναντίας, θεωρείτο ένα επιτυχημένο τραπεζικό στέλεχος.

Με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, έθεσε και πέρασε θέμα επαγγελματικού ασυμβίβαστου για τους βουλευτές. Η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή το ήρε! Μια πολύ μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών της ΝΔ, του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ, αποφάσισαν να ξαναμπούν στη… βιοπάλη με το απίστευτο επιχείρημα ότι αν ήταν μονάχα βουλευτές, τότε, δήθεν οι ψηφοφόροι, δικαίως θα τους θεωρούν ύποπτους για βρώμικες οικονομικές συναλλαγές ή διαπλοκή. Το γιατί αυτό το επιχείρημα είναι δυνατόν να στέκει, εγώ, δεν το καταλαβαίνω. Εσείς; Εγώ καταλαβαίνω ότι είτε καμία είτε μια είτε πέντε δουλειές να έχεις, αν είσαι λαμόγιο, είσαι. Δηλαδή τι μας έλεγαν; Ότι εάν ως βουλευτές διατηρούν ιατρείο, γραφείο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, θέατρο κ.λ.π. η διαφθορά και η διαπλοκή δεν τους αγγίζει; Μήπως τα βουλευτικά καθήκοντα είναι… αργία μήτηρ πάσης κακίας; Μήπως υποχρέωσε κανείς κανέναν από τους βουλευτές μας με το ζόρι να μπει στον στίβο της ενασχόλησης με τα κοινά και την πολιτική; Μήπως δεν ήταν νοητό ότι θα θυσιάσουν την προσωπική τους επαγγελματική ζωή και καριέρα; Γιατί, λοιπόν, ζήτησαν τα ρέστα εάν δεν ικανοποιούνται οικονομικά; Και γιατί πρέπει να ανησυχεί ο λαός για έναν βουλευτή που δεν θα τα καταφέρει να εκλεγεί και για δεύτερη τετραετία; Μήπως σε έναν δημόσιο υπάλληλο επιτρέπεται να καταλάβει δύο θέσεις στο Δημόσιο επειδή δεν βγαίνει οικονομικά; Αν είναι να ισχύει για βουλευτές, τότε, να ισχύει για όλους. Όποιος βρει άλλη μια θεσούλα βρήκε, έστω για ένα, δυο, τέσσερα, οκτώ χρόνια και ειδικά όσο πλησιάζει στη σύνταξη… Αλλά, αν ίσχυε το ασυμβίβαστο, πώς θα βλέπαμε π.χ. Άδωνι Γεωργιάδη επί το έργον! Θα μου πείτε ότι υπάρχουν και άλλα καλύτερα έργα, αλλά περί ορέξεως….

Το ΠΑΣΟΚ είχε απουσιάσει από εκείνη την ψηφοφορία. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι επρόκειτο για παρωδία αναθεώρησης, όπου η στενή κομματική ιδιοτέλεια επικράτησε του συμφέροντος του τόπου. Δεσμεύτηκε ότι όταν έρθει η ώρα θα υπάρξει νέα πρωτοβουλία για πραγματική αλλαγή στο Σύνταγμα της χώρας. Η ώρα ήρθε, αλλά για να αλλάξει εκ νέου ο συνταγματικός χάρτης πρέπει να περάσουν πέντε χρόνια. Άρα το 2013!!!

Μέχρι τότε οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα σηκώσουν τα μανίκια για να αναβαθμίσουν το ρόλο και τη λειτουργία του Κοινοβουλίου; Ή θα κάνουν χρήση του δικαιώματος, που τους εξασφάλισε ο κ. Καραμανλής, να ασκούν το επάγγελμά τους τάχα για να μη διαφθαρούν;

Αυτή τη συζήτηση είχαμε στο καφενείο της Βουλής πολύ πρόσφατα με κάποιους συναδέλφους. Για να δούμε τι θα δούμε…