ΣΥΝΔΙ - ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ... και Πρόβατα επι σφαγήν

Έχουνε ξαμοληθεί όλοι οι προφήτες και περιμένουν, αμήν και πότε, να επιβεβαιωθούν. Κι εγώ τους λέω ότι άδικα περιμένουνε το πτώμα της χώρας για να το κάψουνε και να δικαιωθούνε, όπως βλακωδώς πιστεύουν, κατά πώς τους καθοδηγούνε κομματικοί επαγγελματίες μαζί με ελεύθερους σκοπευτές της αποτυχίας και της συμφοράς του λαού. Η Ελλάδα θα τα καταφέρει, κύριοι...
Αλλά βέβαια η ελπίδα και η αισιοδοξία δεν είναι καθόλου της μόδας. Δεν περνάει, δεν πουλάει, το οποίον σημαίνει ότι θα πτωχεύσουμε πάει και τελείωσε. Χα! Γιατί; Γιατί δεν μπορείς, κύριε, να με φορολογείς εμένα όταν, εσείς, λαμόγια - πολιτικοί, τα τσεπώνετε και φτιάχνεστε για τρείς ζωές - νομίμως ή παρανόμως είναι εντελώς αδιάφορο εφόσον το νομίμως ανήθικο για υπουργό ή για βουλευτή ή για πολιτικό εν γένει είναι δυο φορές ανήθικο - άρα αφού δεν έχουνε προβλέψει οι νόμοι της δημοκρατίας σας κάποιου είδους ποινή και τιμωρία για όποιον εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη, που του έδειξαν με την ψήφο τους οι πολίτες και τον ανέδειξαν σε δημόσια αξιώματα, αντί να κοιτάξει το δικό τους όφελος, αυτός, φρόντισε για το συμφέρον του, ε, λοιπόν, καλά κάνω κι εγώ να κλέβω και να κρύβω όσα μπορώ.

Ψιλά γράμματα, λέτε; Βλάπτει να τα ξαναλέμε αυτά τα ψιλά όσο ψηλά κι αν βρίσκονται;

Αυτή η βαθιά παθογένεια, εξαπλώθηκε τόσο μα τόσο πολύ που ενώ όλοι το καταλαβαίνουν τώρα πόσο πολύ τους έχει βλάψει, κι όμως σαν να προτιμούν να τους αφήσει η κυβέρνηση να συνεχίσουν να κλέβουν, όσο μπορούν, όπου μπορούν, λίγο ή πολύ, την εφορία, το κράτος, να στερούν από το κράτος τη δυνατότητα να προσφέρει δωρεάν και σε υψηλή ποιότητα παιδεία, υγεία, πρόνοια, αλληλεγγύη, σε όλους όσους δεν είναι τόσο πλούσιοι για να πληρώνουν μόνοι τους είτε τη μόρφωση είτε εν γένει την ποιότητα της ζωής και την αξιοπρέπειά τους. Γιατί; Γιατί δεν πείθονται ότι μπορεί ποτέ να υπάρξουν υπουργοί και πρωθυπουργοί, που δεν θα διαφθαρούν στην πρώτη ευκαιρία. Δεν είμαστε πρόβατα, σου λένε, και όμως παρασύρονται σαν τα πρόβατα απο αυτούς που ξέρουν να σφυράνε... κλέφτικα, Κάτω η πλουτοκρατία, γενικώς και αορίστως αφού κατ' αυτούς καμιά σχέση δεν έχουν τα χάλια της οικονομίας με την απύθμενη διαφθορά.
Άρα ή θα εξαπατούν και θα κλέβουν όλοι ή θα εξαπατούν και θα κλέβουν όλοι!!!
Άλλη λύση δεν βλέπουν. Τι συμβαίνει; Είμαστε τυφλοί επειδή φοβόμαστε το φως;

Από τον περιπτερά της γειτονιάς μέχρι τον τηλεοπτικό διαμορφωτή της κοινής γνώμης κι από τον βουλευτή μέχρι τον επιχειρηματία, η λύση είναι μία: Κάτω τα χέρια απο τα κεκτημένα του λαού! Ποιά κεκτημένα; Το να τα καταφέρνεις όπως - όπως ή έστω και μια χαρά, γλύφοντας, κλέβοντας, λαδώνοντας, παρακαλώντας όχι μόνον βουλευτές και υπουργούς μα κυρίως τους συνδικαλιστές!!! Ναι, είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι "οι συνδικάλες" είναι πιο δυνατοί κι απο υπουργούς! Ορίστε διαβάζω στα ΝΕΑ ότι "...ιδιαίτερα στις ΔΕΚΟ, τα συνδικάτα συνδιοικούσαν ατύπως και οι συνδικαλιστές μετείχαν σε ποικίλες διευθετήσεις, όπως π.χ. οι διορισμοί... Οι πολίτες βλέπουν ότι οι συνδικαλιστές μεριμνούν κυρίως για την αναπαραγωγή της ισχύος τους και απομακρύνονται ακόμη περισσότερο από τη συνδικαλιστική ολιγαρχία...". Άδικο έχουν όσοι πολίτες το κάνουν; Είναι ή δεν είναι λογικό ένας ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης να αποστασιοποιείται από τέτοιου είδους πελατειακό συνδικαλισμό; Όταν για παράδειγμα δεν ίδρωνε κανενός το αυτί τόσα χρόνια με τόσα και τόσα οικονομικά σκάνδαλα, προκλητικές και θρασύτατες αδικίες σε ΔΕΚΟ και αλλού; Πού ήταν οι δυναμικές και υγιείς αντιδράσεις των πανίσχυρων εργατοπατέρων απέναντι σε αντιπαραγωγικές επιλογές διοικήσεων όπως αστρονομικές αμοιβές, χαριστικές αναθέσεις, περιθωριοποιήσεις, "ψυγεία" και καταψύκτες (Siemens... xi xi xi); Προκειμένου να χωρέσουν και να βολευτούν καλά, εδώ κι εκεί, παντού, στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, χιλιάδες "ημέτεροι" κομματικοί και προστατευόμενοί τους, έκαναν πως δεν καταλάβαιναν ή πως τάχα υπήρχαν άλλα σπουδαιότερα ζητήματα να ασχοληθούν...
"Οι συνδικαλιστές συνδέθηκαν με τις κομματικές επιδιώξεις των κεντρικών πολιτικών δυνάμεων (εδώ, εγώ, θα προσέθετα ότι όχι μόνο των κεντρικών) - στο πλαίσιο των οποίων σταδιοδρόμησαν άλλωστε ως βουλευτές και υπουργοί πολλοί απο αυτούς..." διαβάζω στην έγκριτη εφημερίδα.

Η κρίση στην οποία σχεδόν όλοι αυτοβούλως συρθήκαμε έχει γίνει το άλλοθι για όλα τα δεινά, που οι προφήτες κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους και από το στόμα τους για να εκπληρωθούν. Αυτοεκπληρούμενες προφητείες είναι ο επιστημονικός όρος! Ό,τι έκαναν δηλαδή και οι διεθνείς Οίκοι παροχής συμβουλών με σκοπό δήθεν τη διάσωση της δικής μας και άλλων προβληματικών οικονομιών ενώ την ίδια ώρα φρόντιζαν για την καταβαράθρωσή τους ώστε να κερδίσουν δισεκατομμύρια στα κερδοσκοπικά παιχνίδια, που παίζονται στις πλάτες όσων λαών έχουν ανίκανες, διεφθαρμένες κυβερνήσεις, μάλλον, για να είμαστε σαφείς, των λαών που αφήνουν ανίκανους και διεφθαρμένους ανθρώπους στο τιμόνι των υπουργείων, των οργανισμών ή ακόμα και στο κεντρικό πηδάλιο του ίδιου του κράτους.
Ναι, να πάνε φυλακή και να πληρώσουν όλοι οι άθλιοι τύποι. Αλλά πώς και πότε; Απορώ και πώς κανένας δεν σχολίασε αυτήν την κουβέντα του Παπανδρέου στο αμερικανικο κανάλι περί κάποιας σοβαρής απάτης που πιθανότητα θα έχει νομικές επιπτώσεις... Ποιανού την απάτη; Κανένα μέσο δεν έδωσε καμιά ιδιαίτερη σημασία στη συγκεκριμένη κουβέντα του πρωθυπουργού;...

Μην ακούω όμως το τροπάριο ότι τάχα όσο δεν πάνε φυλακή αυτοί, εγώ δεν γίνομαι έντιμος! Έλεος με τα φτηνά προσχήματα για να δικαιολογούμε τα μαύρα μας και τα χάλια μας.
Διαβάζω και αυτό που είπε στη δημοσιογράφο, Μαίρη Αδαμοπούλου, ένας περιπτεράς στην Ακαδημίας: "Νερό και τσιγάρα πουλάω πια. Ούτε οι τσίχλες δεν φεύγουν"!
Συμφωνώ. Εγώ τουλάχιστον όσο δεν εκδίδουν αποδείξεις τα περίπτερα, ψωνίζω απο ψιλικατζίδικα. Λυπάμαι που το λέω αλλά είμαι μισθωτή των περίπου τριάντα χιλιάδων ετησίως, φορολογούμαι μέχρι κεραίας στη βάση και όχι ό,τι δηλώσω, αν δηλώσω αργότερα, κι επειδή όποτε πάω στο περίπτερο αγοράζω από τσιγάρα και εφημερίδες μέχρι σοκολάτες, παγωτά, αναψυκτικά και σερβιέττες (τουτέστιν μίνι μάρκετ) και αφήνω το λιγότερο 10 ευρώ κάθε μέρα άρα αν πάνε 50 πελάτες σαν εμένα μας κάνει 500 ευρώ τη μέρα τζίρο δηλαδή στις 25 μέρες το περίπτερο βγάζει για πλάκα 12.500 ευρώ.... Κάτσε καλά! Άμα σκεφτείς πόσα είναι το χρόνο, απλώς τρελαίνεσαι φίλε, υπάλληλε, δημόσιε και ιδιωτικέ, που σιγά μη καταδεχτείς να πάρεις απόδειξη και πληρώσει ΦΠΑ ο... φουκαράς! Πάλι εσύ την πληρώνεις... φουκαρά μου.

BLACK HUMOUR

to Be or not to Pay

Χτες βράδυ, οδηγώντας, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έπεσε το μάτι μου πάνω στην εξής απίστευτη κι όμως αληθινή μαύρη φαρσοκωμωδία. Στο πεζοδρόμιο, απο την πλευρά του ρεύματος καθόδου, υπάρχει ένα απο εκείνα τα μεγάλα πράσινα περίπτερα Ανακύκλωσης, που έγραφε με μεγάλα γράμματα το κοινωνικό μήνυμα Για ένα Καθαρότερο περιβάλλον μαζί με την... BP
Ε, ναι, γάματα γάματα με μεγάλα γράμματα....

Η φωτογραφία της νεκρής φάλαινας απο τη ρύπανση της θάλασσας με πετρέλαιο που χύθηκε, είναι της εποχής του Exxon Valdez... Αλλά, εσείς, εκφράστε τη βαθιά σας λύπη και μην πτοείσθε, καλές μου εταιρείες, συνεχίστε με τις εκπτώσεις ασφαλείας και με κοινωνικά μηνύματα σεβασμού προς το περιβάλλον για το καλό σας image! Υπάρχει ακόμα ζωή προς εξολόθρευση με σκοπό το κέρδος.

Μ Ο Ν Ι Κ Α!!!

Ένα βράδυ μα τι βράδυ στον Λυκαβηττό

Δεν είμαι ειδική να κάνω κριτική στους καλλιτέχνες και το έργο τους αλλά ως κοινό, που δεν απουσιάζει από την καλλιτεχνική κίνηση της πόλης, έχω να πω ότι η χθεσινή συναυλία της Μόνικας στο θέατρο του Λυκαβηττού, θα μείνει στην ιστορία της νεαρής μουσικού, συνθέτριας, ερμηνεύτριας και κάποτε θα λέμε, θυμάσαι το 2010, εκείνη τη συναυλία της στο Λυκαβηττό; Ήταν απογειωτική, χωρίς υπερβολή ήταν αυτό που λέμε η όαση της δροσιάς στην έρημο των ημερών που ζούμε, δώστε μου κι άλλα μάτια να τη βλέπω κι άλλα αυτιά να την ακούω κι όσο για την καρδιά μου την πονεμένη και την ψυχή μου την ταπεινωμένη, έφυγα με καινούργια καρδιά και χαρούμενη την ψυχή μου. Φεγγάρια αμέτρητα γέμισαν τον ουρανό σαν ολόλευκα μπαλόνια που ελευθερώθηκαν να ταξιδέψουν στο σύμπαν. Επιτέλους, φωτεινή διέξοδος (EXITS) στην ασχήμια, τη μιζέρια, άνθρωποι όλων των ηλικιών, όλων των εισοδημάτων, όλων των ρευμάτων, όλων των προβλημάτων, ενώθηκαν, συμφιλιώθηκαν και πέταξαν ψηλά με φτερά τα χαμόγελά τους που τόσο σπανίζουν.
Ο καύσωνας της γκρίνιας και της κακομοιριάς, που μας περιτριγυρίζει, υποχώρησε εξουθενωμένος και τότε γέμισα κι εγώ μαζί με όλους από την πιο ωραία βεβαιότητα:
Όλα θα πάνε καλά, μη φοβάσαι!!!
Αν πέρυσι στο θέατρο Βράχων ήταν τέλεια, φέτος ήταν ξανά μια αποκάλυψη.
Μπράβο, Μόνικα, το κατάμεστο θέατρο του Λυκαβηττού είναι πια πολύ μικρό για σένα μα
κι εμάς ποτέ μη μας ξεχνάς σαν φτάσεις και περάσεις τα πιο λαμπρά αστέρια στο στερέωμα.

Η ΚΑΤΑ ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ!

Το φοβερό υβρίδιο

Σκέπτομαι ότι έχει κάποια αξία να σημειώνω σε τούτη εδώ τη γωνιά του internet, ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, που βλέπω δημοσιευμένα σε εφημερίδες.

Ο Δημοσθένης Κούρτοβικ, γράφει σε δοκίμιό του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ:
"Η κρίση μας δεν είναι οικονομική, ούτε καν πολιτική κατα βάθος, αλλά πολιτισμική. Αυτό ισχύει, τηρουμένων των αναλογιών, για τις περισσότερες κοινωνίες του σύγχρονου καπιταλισμού. Αλλά εμείς, που δεν γνωρίσαμε ποτέ έναν σοβαρό, παραγωγικό καπιταλισμό, καλούμαστε τώρα να πολεμήσουμε το φοβερό υβρίδιο που γέννησε η διασταύρωση του ύστερου, αντιπαραγωγικού καπιταλισμού των διεθνών χρηματιστηρίων με τη δική μας παρασιτική, ψευτοκαπιταλιστική, ψευτοαστική κουλτούρα".