Η ΤΕΧΝΗ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

Γεύση από Αναγέννηση...

Ο Τζιορτζιόνε πέθανε πολύ νέος, μόλις 33 ετών (1478-1510). Το προσχέδιο, που έως τότε ήταν απαραίτητη προεργασία των ζωγράφων, αυτός το κατήργησε. Ήταν κάτι ανατρεπτικό και ανήκουστο στη Βενετσιάνικη ζωγραφική. Θέλοντας να εξυμνήσει τη αμεσότητα στη σχέση της Φύσης με την Ανθρωπότητα, ο Τζιορτζιόνε περνά και διαβαθμίζει το χρώμα κατ’ ευθείαν στον καμβά, δημιουργώντας την προοπτική με τη ματιά ερεθισμάτων άμεσων, πνευματικών, γεμάτων με κωδικούς έτσι που θα μας αναγκάσει να αναρωτηθούμε: Τι συμβαίνει εδώ; Ή μάλλον, Τι πρόκειται να συμβεί από στιγμή σε στιγμή; Ποια εμπειρία θα μοιραστούν, λοιπόν, άνθρωποι που τίποτα όμως δεν τους συνδέει; Ο Τζιορτζόνε δεν κάθεται να προσχεδιάσει, όπως γινόταν κυρίως στην Τοσκάνη, την Φλωρεντία αλλά και στη Ρώμη, που είχε τόσο μεγάλη ανάγκη να κοιτάζει προς τα πίσω τις αρχαιότητες του ένδοξου παρελθόντος της. Ο δάσκαλος του Τιτσιάνο, σκέφτεται πολύ, συλλαμβάνει καλά στο νου του την εικόνα μιας ολοκληρωμένης σκέψης κι έπειτα τη ζωγραφίζει, περιμένοντας κάτι να συμβεί, κάτι που έρχεται σαν θύελλα, αποκάλυψη ή μια μεγάλη ανακάλυψη.
Ο Τζιορτζόνε προειδοποιεί τον άνθρωπο της εποχής του αλλά και όλων των εποχών για την ανατροπή που νιώθει ότι πλησιάζει και θα ξεσπάσει από στιγμή σε στιγμή, αλλά και που ο ίδιος την έφερε πρώτος με τη νέα του τεχνοτροπία, δίχως disegno!

Τι περιμένουν Οι τρεις φιλόσοφοι (1504); Διαισθάνεται ο ζωγράφος το τέλος των βεβαιοτήτων, που θα έρθει μερικά χρόνια αργότερα, το 1527, με τη Λεηλασία της Ρώμης από τους Προτεστάντες, υποστηρικτές της Μεταρρύθμισης του Λούθηρου; Νιώθει ήδη αυτό που θα πει ο Κοπέρνικος ότι η Γη γυρίζει, όχι ο Ήλιος γύρω από τη Γη; Είναι ακόμα νωρίς μα οι μορφές των τριών ανδρών με τις τρεις ηλικίες (νέος, μεσήλικας, γέρος) που βρίσκονται την ίδια χρονική στιγμή στο ίδιο δάσος και που προέρχονται, κρίνοντας από την ενδυματολογική τους εμφάνιση, από διαφορετικές εποχές και πολιτισμούς, είναι Μάγοι ή Φιλόσοφοι; Μήπως είναι Επιστήμονες; Με ποια ιδιότητα θα προσπαθήσουν να καταλάβουν αυτό που παρατηρούν ή περιμένουν μέσα στη Φύση να συμβεί;

Θύελλα
Έτσι αναρωτιόμαστε και το τι να συμβαίνει, από πού και ως πού να συμβαίνει αυτό που βλέπουμε, κοιτάζοντας και τον άλλο πίνακα του Τζιορτζιόνε, αυτόν με την επερχόμενη καταιγίδα: τοπίο μουντό, συννεφιασμένο, πολύ βαρύς και απειλητικός ο ουρανός, και εντελώς περίεργο μια γυναίκα ημίγυμνη να κάθεται κάτω από ένα δένδρο και να θηλάζει το μωρό της, να κάθεται εκεί, ενώ έρχεται βροχή· κι ένας στρατιώτης αρματωμένος να στέκεται σε κάποια απόσταση από τη γυναίκα, περιμένοντας… Ένας άνδρας – στρατιώτης και μια γυναίκα – μητέρα με ένα μωρό, μοιράζονται μακριά ο ένας από την άλλον ένα τοπίο μοναχικό τη στιγμή που ξέρουν ότι θα ξεσπάσει μπόρα κι όμως δείχνουν ανυποψίαστοι και ατάραχοι. Τι αλλάζει στη Φύση, τι αλλάζει στον κόσμο, τι έρχεται καταπάνω στους ανθρώπους; Αυτές τις αναζητήσεις δεν θα τις απαντήσουν στη Ρώμη, όπου ο φόβος τους κάνει να έχουν ανάγκη από τις αρχαιότητες ενός ένδοξου παρελθόντος και να θέλουν μόνο να κρατηθούν από αυτές.
Τον Τζιορτζόνε απασχολεί το σήμερα και το αύριο χωρίς να παραβλέπει το παρελθόν. Στρέφεται το παρελθόν αλλά στο βαθμό που το παρελθόν μπορεί να τον βοηθήσει να βρει απαντήσεις, όπως διαβάζοντας τον Λουκρήτιο επειδή μιλούσε για την υλιστική ερμηνεία της Φύσης σε σχέση με την Ανθρωπότητα κι έτσι έδινε μια διαφορετική ερμηνεία ήταν χρήσιμη στις αρχές του 16ου αιώνα για όσους ήταν πνεύματα ανήσυχα.

Ο Τιτσιάνο σε ηλικία 9 ετών μετακομίζει στη Βενετία. Μαθητής πρώτα του Μπελίνι κατόπιν του Τζιορτζιόνε, θα ζήσει πολλά χρόνια από το 1490 έως το 1576, και, καθώς έλεγε ο ίδιος, ήθελε να είναι ο συνεχιστής του Τζιορτζόνε. Κατακτά τη Βενετσιάνικη σχολή χάρη στις δυναμικές, φανερές και έντονες χρωματικές αντιθέσεις και συνθέσεις. Παλεύει κι αυτός με τη Φύση και δοκιμάζει τις δυνάμεις του στις προκλήσεις που βιώνουν οι άνθρωποι, όπως συμβαίνει στον πίνακα που του παρήγγειλε ένας ισχυρός άνδρας της Βενετίας, ο Νικολό Αουρέλιο ως γαμήλιο δώρο στη Λάουρα: απεικονίζεται, πιθανώς η ίδια γυναίκα, με δυο όψεις, μορφές, εκδοχές· ως νέα κοπέλα ενδεδυμένη αξιοπρεπώς, σαν νύφη ίσως, που κάθεται στην μια άκρη μιας μαρμάρινης σαρκοφάγου διακοσμημένης με παραστάσεις από τη ζωή, τώρα, γεμάτη με νερό σαν... πηγή. Η ντυμένη γυναίκα κάθεται στην άκρη της και μας κοιτάζει. Στην άλλη άκρη της σαρκοφάγου, μια άλλη κοπέλα γυμνή, που μοιάζει πολύ στην πρώτη, κάθεται, κρατώντας ένα είδος λυχναριού, δεν κοιτάζει προς τα εμάς αλλά τον Έρωτα που ακουμπά στη σαρκοφάγο που είναι σαν στέρνα ή σαν μια πηγή όπου βουτά το δεξί του χέρι μέσα στο νερό. Επίγειος και επουράνιος έρωτας; Κανείς δεν ξέρει, στ’ αλήθεια, ποιος είναι ο πραγματικός τίτλος του έργου, αν υπήρχε τίτλος και αν είχε δοθεί ή αν αυθαίρετα δινόταν από άλλους.
Η φύση κυριαρχεί με τη γαλήνη των βουκολικών τοπίων στο φόντο, όπως θα αναπαριστούσε και ο Τζιορτζόνε τη φύση με τον άνθρωπο να βρίσκονται σε αδιάκοπη επικοινωνία.
Εκτός από τον έρωτα, τα καθαρώς θρησκευτικά θέματα θα απασχολήσουν τον Τιτσιάνο.

Μη μου άπτου: Ο Χριστός μετά την Ανάσταση και η Μαγδαληνή πεσμένη στα πόδια του, θέλοντας να τον αγγίξει αλλά Εκείνος την αποτρέπει (φωτο).
Σε άλλο έργο ο Τιτσιάνο θα μας παρουσιάσει την Παναγία και σαν μια απλή τσιγγάνα.

Ο χρωματικός πλούτος αναδεικνύει τον Τιτσιάνο ως τον επίσημο ζωγράφο της Βενετίας. Είναι αυτός που θα δημιουργήσει και τον τύπο, ένα μοντέλο της βενετσιάνικης γυναικείας ομορφιάς όπως είναι η ξανθή Κυρία Βιολάντε… Το χρώμα του Τιτσιάνο, χωρίς προσχέδιο, επιτίθεται με ένταση στον καμβά με χτυπήματα του πινέλου έτσι ώστε το τεντωμένο ύφασμα απαντά στην παχύρρευστη ύλη, επιστρέφοντας όλη τη ζωντάνια και την ψυχή του ζωγράφου, όπως συμβαίνει στο πορτραίτο του Άνδρα που μας κοιτάζει στρέφοντας το κεφάλι ενώ ακουμπώντας το μπράτσο κάπου όπου αναδεικνύεται ο πλούτος των ενδυμάτων και η ακριβή υφή τους με το εξαίσιο μπροκάρ μανίκι. Ένας Νέος με το κόκκινο καπέλο επιβεβαιώνει τη δύναμη του χρώματος του Τιτσιάνο. Η οπτική συγκίνηση από το ξάφνιασμα μιας άλλης κατάστασης, βίαιης, δημιουργείται στο θέμα με έναν Μπράβο της εποχής 1520-1522.

(Υ.Γ. Θα διασταυρωθούμε, λοιπόν, στην Έκθεση Τιτσιάνο;)

ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ...

Αλήθειες και ψέματα

Επανέρχομαι για να σας πω σχετικά με την Επεμβατική Αντιμετώπιση της Στεφανιαίας Νόσου, ότι δεν αποκλείεται να ανήκετε, εσείς ή κάποιος δικός σας, στο 70% των περιστατικών που αν παλιότερα η μόνη λύση ήταν το λεγόμενο by pass, δηλαδή εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς ώστε να παρακαμθεί η στένωση κάποιας αρτηρίας με μόσχευμα, σήμερα, η λύση είναι ασφαλής με την τοποθέτηση του σωστού stent!

Ίσως, σε κάποιους γιατρούς να είναι επικερδές το να συστήνουν, μια κι έξω, χωρίς δεύτερη σκέψη, το by pass, αλλά εσείς οφείλετε να γνωρίζετε ότι η επιστήμη έχει προχωρήσει κι ότι ακόμα και σε δημόσιο Νοσοκομείο όπου μπορεί να μην υπαρχουν πολυτέλειες στους θαλάμους, τα γραφεία ή τους χώρους υποδοχής, όμως ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΝΑ ΤΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Αρκεί βέβαια οι γιατροί, εκτός απο επιστημονικά επαρκείς, ικανοί και καταρτισμένοι, να είναι πρωτίστως άνθρωποι και να μη δρούν σαν έμποροι μέσα στο Σύστημα της Υγείας.

Ευτυχώς...

Τέτοιους ανθρώπους - γιατρούς είχα την τύχη να γνωρίσω στην Καρδιολογική Κλινική του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου (πρώην Αγία Όλγα) στη Ν. Ιωνία, όπου υπάρχει ο πλέον σύγχρονος, αυτή τη στιγμή, σε ολόκληρο τον πλανήτη ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΟΣ, αποτέλεσμα ευεργετήματος της κυρίας Περρωτή-Κωνσταντοπούλου, κατόπιν υπεύθυνης όσο και επίμονης πρότασης για την άμεση ανάγκη απόκτησής του, που έγινε απο ικανούς γιατρούς, που παρακολουθούν την εξέλιξη της επιστήμης και δεν παραμένουν αδρανείς, περιοριζόμενοι στα όσα είχαν διαδαχτεί κάποτε στην Ιατρική Σχολή ή στα όσα εφάρμοζαν τα πρώτα χρόνια άσκησης της ειδικότητας.

"Παιδί μου, πες μου... αν είχατε χρήματα τι θα αγοράζατε;"

Χάρη σε τέτοιους γιατρούς βρέθηκαν και άλλοι ευεργέτες, όπως οι Δημήτρης, Κωνσταντίνος και Γιώργος Φιλόσοφος, οι τρεις αδελφοί ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ απο την Αρκαδία, να δωρίσουν μηχανήματα και άλλο εξοπλισμό συνολικής αξίας περίπου 1,5 εκ. ευρώ στο δημόσιο αυτό Νοσοκομείο, το οποίο απο φέτος διαθέτει ένα 3διάστατο vivid 7, που θεωρείται το καλύτερο μηχάνημα ΥΠΕΡΗΧΩΝ στον πλανήτη και ένα υπερσύγχρονο C- arm ΑΚΤΙΝΟΣΚΟΠΙΚΟ μηχάνημα για στεφανιογραφίες και βηματοδότες.

Φυσικά, μετά απο όλα αυτά, υπήρξαν κάποιοι που εκ του πονηρού επιδίωξαν να σπιλώσουν αυτόν τον γιατρό επειδή ενέπνευσε εμπιστοσύνη στους ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ και ίσως επειδή κι εμείς τώρα μπορούμε να νιώθουμε πιο ασφαλείς εμπιστευόμενοι την καρδιά μας σε ένα "ταπεινό" Δημόσιο Νοσοκομείο. Η προσπάθεια σπίλωσης έπεσε στο κενό αλλά τέτοιες θλιβερές συκοφαντίες απο-καρδιώνουν τους ανθρώπους, που πασχίζουν για το καλύτερο.

Επιλογή stent

Είπα στην αρχή για το σωστό stent! Εφόσον, όπως είπαμε, ανήκετε στις περιπτώσεις εκείνες που σήμερα η επιστήμη λέει ότι δεν χρειάζεται όπως παλιά να υποβληθείτε σε εγχείρηση by pass, να ξέρετε ότι: 1) το απλό stent είναι πιο εύκολο ιατρικώς στην εφαρμογή αλλά η πιθανότητα επαναστένωσης στο 6μηνο είναι 30%, 2) το επικαλυμμένο με φάρμακο stent (εφόσον δεν είναι κανένα κινέζικο ή ιταλικό φασόν σε προσφορά...) έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες, κάτω του 8%, να παρουσιάσει μέσα στο εξάμηνο επαναστένωση ενώ δυο χρόνια μετά την εφαρμογή η πιθανότητα θρόμβωσης της αρτηρίας ελαχιστοποιείται στο 0,7%-1,3%.

Τέλος καλό όλα καλά

Αυτά μάθαμε εμείς και τώρα είμαστε πολύ καλά και το μέλλον θα το αποδείξει καλύτερα. Σίγουρα, όμως, αποδείχτηκε περίτρανα ότι επιλέγοντας νοσοκομείο και γιατρό με πρώτο κριτήριο την εξωτερική εικόνα ή την ικανότητα δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας, οι πιθανότητες θεραπευτικής επιτυχίας όχι μόνο δεν αυξάνονται, αντιθέτως, θα ξοδεύετε πολλά χρήματα άδικα και άνευ λόγου. Το θέμα είναι να υπάρχουν οι ευεργέτες αλλά όχι τα λαμόγια που όταν αποτυχαίνουν να μασήσουν, επιδίδονται σε συκοφαντίες εις βάρος των άλλων...

Να είστε πάντα καλά κι αν γίνεται να ρωτάτε καλύτερα ώστε να έχετε κατα το δυνατόν τις πιο σωστές απαντήσεις... Γιατί η καρδιά είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Ή μήπως όχι;

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ... ΚΑΡΔΙΑΣ

Πώς να ζήσετε χωρίς να πεθάνετε στα έξοδα ή τις οικονομίες;

Πώς να γιατρέψετε την καρδιά σας χωρίς μεγάλη ταλαιπωρία;

Πώς γίνεται αυτό;

Γινεται με τη βοήθεια ανθρώπων όπως ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ στα Δημόσια Νοσοκομεία αρκεί να ξέρετε κι εσείς δυο τρια πράγματα, που κάποιοι σας τα κρύβουν γιατί η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΤΡΕΙΑΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΑΛΑΜΩΝ ΕΝΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ.....

Για τα μυστικά της Επεμβατικής Αντιμετώπισης της Στεφανιαίας Νόσου θα επανέλθω, καθώς βρέθηκα μερικές μέρες στην Καρδιολογική Κλινική του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου (πρώην Αγία Όλγα) και είναι απίστευτο το τι μπορείς να μάθεις αφού ή προτού βρεθείς στη θέση τού να λες "Αααχ...Δεν ήξερα δεν ρώταγα; Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα..."

Ας πέσει, λοιπόν, σύρμα σε όσους ενδιαφέρονται - ποιός τάχα δεν ενδιαφέρεται για την καρδιά τη δική του ή του αγαπημένου του;; - ότι είναι μερικά πράγματα που θέλω να σας τα πω γιατί πρέπει να τα ξέρετε κι εσείς.

Αλλά όχι σήμερα γιατί είναι Παρασκευή και είμαι και λίγο κουρασμένη.

Η εισαγωγική ανάρτηση είναι για μένα πιο πολύ ώστε να μην παραμελήσω το χρέος μου...

ΠΟΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΑ ΚΡΙΣΗ;;;

Ο Γιώργος Παπανδρέου και η Επιτροπή Stiglitz

"...Το κίνημά μας, η Σοσιαλιστική Διεθνής, έρχεται αντιμέτωπο με την πρόκληση να καταλήξει σε μία παγκόσμια απάντηση στην κρίση, η οποία θα είναι δίκαιη και κοινωνικά υπεύθυνη. Μία απάντηση, η οποία θα θέτει τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Μία απάντηση, η οποία θα εγγυάται λογοδοσία, διαφάνεια και κοινωνική συμμετοχή. Μία απάντηση, η οποία θα εξασφαλίσει ότι οι όποιες λύσεις βρεθούν, δεν θα ιδιωτικοποιήσουν τα κέρδη κοινωνικοποιώντας τις ζημίες – δεν θα υποχρεώσουν τα νοικοκυριά να πληρώσουν, απαλλάσσοντας τις χρηματαγορές.

Η απάντησή μας πρέπει, επίσης, να φθάσει πέρα από την τρέχουσα κρίση και να θέσει σταθερά θεμέλια για ένα νέο προοδευτικό μοντέλο διακυβέρνησης, ένα νέο παγκόσμιο όραμα για το:
- πώς κυβερνάται ο πλανήτης μας
- πώς η ανάπτυξή μας θα γίνει πραγματικά αειφόρος
- πώς θα κάνουμε την οικονομία μας «πράσινη», κάτι το οποίο πρέπει να είναι βασικό στοιχείο των λύσεων που θα προτείνουμε για τις σημερινές οικονομικές, οικολογικές, ενεργειακές, επισιτιστικές και θεσμικές κρίσεις.
Όπως είπε ένας από τους συμμετέχοντες στην συνάντηση του Προεδρείου μας, "δεν πρόκειται για εποχή αλλαγών, αλλά για αλλαγή εποχής."

Πράγματι... Έχουν αλλάξει οι εποχές. Ο απλός κόσμος ολοένα και πιο δύσκολα πείθεται σήμερα για τα πραγματικά αίτια της καθε ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ...

... ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ... ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ...

Μπα, σε καλό σου! Γελάσαμε πάλι

Σε αντίθεση με χτές και προχτές, που ήταν μέρες - Ημέρες και είχαν ένα νόημα όπως ίσως θα θυμάστε (:Φτώχεια, Πείνα...), αντιπροχτές δεν ήταν καμιά Ημέρα. Ήταν μια μέρα όπως όλες, συνηθισμένη, κατά την οποία καταγράφονται οι γάμοι, οι γεννήσεις, τα διαζύγια και οι θάνατοι, η γενική νευρικότητα εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η βιωσιμότητα των Τραπεζών αλλά και οι ακριβείς υπολογισμοί για τα δεν ξέρω πόσα ακριβώς δισεκατομμύρια ευρώ θα δοθούν από τις κυβερνήσεις ΣΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ώστε να ανταποκριθούν τάχα στις δικές μας ανάγκες αφού, όπως φημολογείται, οι δικές τους ανάγκες έχουν προ πολλού καλυφθεί. Καταναλωτές, μικρομεσαίοι, ιδιώτες, επιτηδευματίες, βιοτέχνες, επαγγελματίες, βιοπαλαιστές, φοροφυγάδες με τη σειρά θα σπρώξουν τη μηχανή της ανάπτυξης, της παραγωγής, των υπηρεσιών της παρά …παίζουσας χώρας.

Η ρευστότητα της κατάστασης οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει “ορατό” ρευστό. Ειδάλλως προς τι οι απολύσεις παγκοσμίως; θα ρωτούσα αν μπορούσα τον κ. Ζαν Κλωντ Τρισέ; «Πώς θα αποφύγουμε την ανεργία και τις απολύσεις;» θα ρωτούσα ολόκληρο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζα. Μια ιδέα, μια πρόταση κάτι χειροπιαστό να μου πει.
«Να βοηθήσουμε ώστε να μην πληγούν τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας μας από αυτήν την μεγάλη κρίση» είπε, ο κ. Καραμανλής στον κ. Τρισέ. Αυτά και κάτι άλλα, που είναι λίγο βαρετά αυτή τη στιγμή.

Να βοηθήσετε, πάντως, γιατί όχι; Να βοηθήσετε, ίσως, με το να καλύψετε, ας πούμε, τα δάνεια των φτωχών; Των ασθενέστερων...

Η κατακόρυφη μείωση της τιμής του πετρελαίου εμάς δεν μας πτοεί. Πολλά αυτοκίνητα μπορεί να μην αγοράσουμε φέτος αλλά οι αγοραστικές μας συνήθειες έχουν αλλάξει κι έχουμε, πώς να το πω, πιο ποιοτική προσέγγιση στις προτιμήσεις μας σε σχέση με την αγοραστική δύναμη. Διότι με ή χωρίς ρευστόν, μια δυο πιστωτικές κάρτες σε καλύπτουν στις πραγματικές(;) σου ανάγκες. Το ακριβό, το επώνυμο προϊόν, αυτό που βλέπεις στις διαφημίσεις κάθε μέρα, αυτό θέλεις το γνωστό και το αναγνωρίσιμο, διότι με το φτηνό, εκτός που είναι φτηνό και τι θα λέει η μάνα σου για μένα, ποιος ξέρει τι άλλο σου ξημερώνει;

Πάντως, ως γνωστόν, εκτός απο το γνωστόν, ισχύει και το άλλο: Ό,τι δεν παίρνεις δεν πληρώνεις! Δεν ξέρω αν αυτή η ιδέα βοηθάει καθόλου προσωρινά... Μπα, ε;

ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ

"Να βοηθήσουμε ώστε να μην πληγούν τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας μας από αυτήν την μεγάλη κρίση"!





Αυτή τη πολύ μεγάλη κουβέντα είπε ο Πρωθυπουργός μιας μικρής χώρας στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μα τα ασθενέστερα είναι ήδη πληγωμένα και μες τη πλήξη, πόσο ακόμα να πληγούν; Ακούνε τα ασθενέστερα στρώματα για τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων, που οι κυβερνήσεις θα δώσουν στις Τράπεζες και αναρωτιούνται: Τότε γιατί δεν μας βοηθούσανε απο πιο πριν ώστε να έχουμε πάψει απο καιρό να είμαστε τα ασθενέστερα στρώματα;


Έλα, πες μου, γιατί; Η απάντηση είναι απλή: Γιατί ή ξέρεις να βγάζεις λεφτά στη ζωή ή δεν ξέρεις. Άμα δεν ξέρεις, κανένας δεν μπορεί να σε βοηθήσει και δεν έχει καμιά σημασία εάν στ' αλήθεια θέλει να βοηθήσει ή το λέει έτσι για να το πει. Το θέμα είναι αλλού: άμα γεννήθηκες τυχερός και δεν ανήκεις στα 820.000.000 ανθρώπους, που υποσιτίζονται, τουτέστιν δεν είσαι ο ένας στους εφτά που πραγματικά υποφέρει από την πείνα, τότε, να λες ευχαριστώ.


Αν γεννήθηκες άτυχος ούτε πρωθυπουργός ούτε πρόεδρος θα σώσει εσένα και την οικογένειά σου απο την αληθινή φτώχεια, αυτή που σου στερεί ακόμα και την τροφή, όσο ακόμα είστε ζωντανοί. Στο μέλλον, κάποτε, ίσως πρόοδος και ανάπτυξη και πολιτισμός να σημαίνει επίσης ότι δεν θα υπάρχουν άνθρωποι να πεθαίνουν της πείνας. Μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί...


Να λες ευχαριστώ που δεν είσαι ένας απο τους 25.000 ανθρώπους που πεθαίνουν κάθε μέρα, να λες ευχαριστώ που δεν έχεις εσύ ένα απο τα 5.000.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε χρόνο, εξαιτίας του υποσιτισμού και των ασθενειών που επιφέρει. Ένα παιδί στον κόσμο κάθε 5΄΄ πεθαίνει γιατί δεν διατρέφεται σωστά, δεν τρώει καθόλου, δεν υπάρχει τροφή γι αυτό.


Σίγουρα να μη λες ευχαριστώ σ' αυτούς που σε αποκαλούν ασθενέστερο στρώμα της κοινωνίας κι ακόμα πιο σίγουρα μην πιστεύεις ότι αποκλείεται, κι εσύ, μια Ημέρα των Ημερών να στοιχιστείς με τα νούμερα της ντροπής, επειδή πράγματι υπάρχουν άνθρωποι πιο αποφασισμένοι και πιο έξυπνοι απο σένα, που ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν και, κυρίως, τι να μην κάνουν σε σένα αν θέλουν με επιτυχία να γίνουν πλούσιοι ή πλουσιότεροι.

Σίγουρα δεν θα τα κατάφερναν αν δεν αδιαφορούν ή τους πτοούν τα πτώματα που πατούν.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Και... Άβατο το Πεδίο

Θετική διάθεση να υπάρχει κι ο Νοέμβρης φτάνει... Υπομονή μέχρι την πρώτη Τρίτη του Νοέμβρη να κάνουμε κι έχει ο θεός της Ελλάδας (όχι ότι μας φύλαξε και πολύ απο τον δούλο του τον Εφραίμ). Στο θέμα του ονόματος της FYROM αναφέρομαι επειδή σαν καλό τους ακούγεται, το Βόρεια Μακεδονία, είπαν οι δικοί μας. Δηλαδή όπως λέμε Βόρεια Καρολίνα και Νότια Καρολίνα ή Βόρεια Κορέα και Νότια Κορέα, κάτι τέτοιο ένα πράγμα;

Αλλά, βρε παιδιά, μη βιάζεστε, άσε να βγει πρώτα ο Ομπάμα πρόεδρος κι εδώ θα είμαστε πάλι. Όχι τίποτα, αλλά έτσι για να μη περάσει τόσο εύκολα της Κοντολίζας, που αντιστοίχως, μας είχε διαμηνύσει κι εκείνο το Nothern Cyprus.

Ένα όνομα που προ μηνών σας είχαμε προτείνει εμείς απο εδώ δεν σας άρεσε καθόλου;

Το Νέα Μακεδονική Δημοκρατία των Σκοπίων, λέω, δεν είναι πιο καλό απο το Β. Μακεδονία;

Ας το σκεφτεί ο επόμενος διαπραγματευτής σε κάποιον επόμενο γύρο...

Εκτός κι αν στο εγγύς ή απώτερο μέλλον οι Μακεδονίες ενοποιηθούν και ανεξαρτητοποιηθούν και γίνουμε δηλαδή οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, οπότε αυτά τα μικρά κράτη, μικρή σημασία θα έχουν μέσα στην όποια μελλοντική Μεγάλη Δύναμη πρόκειται να τα και να μας συμπεριλαμβάνει όλους.

Διαβάζω ένα παλαιό βιβλίο υπό τον τίτλο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - Μελέτη οικονομική, γεωγραφική, ιστορική και εθνολογική, όπου τα στοιχεία από την αρχαιότητα μέχρι το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, καταδεικνύουν ότι η Μακεδονία αποτελεί την αιγίδα του εθνικού μέλλοντος και τον βασικό συντελεστή της ελληνικής ενότητας. Και ακούστε τώρα το καταπληκτικό: το εξώφυλλο αυτής της συγκεκριμένης έκδοσης του εγχειριδίου "μακεδονογνωσίας", όπως το χαρακτηρίζει ο εκδότης, κοσμεί μια εικόνα της Μονής Βατοπεδίου!!!

(Υ.Γ. Τελικά το Βατοπέδιο γιατί το γράφουν... Βατοπαίδιο; Αμορφωσιά;)

ΤΑ ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ ΚΑΙ Ο "ΗΛΙΟΣ"

Μετά την προηγούμενη ανάρτηση για τους μεγάλους ανθρώπους, τους οποίους υποτίθεται ότι τιμούμε την καθιερωμένη Παγκόσμια Ημέρα, και τουλάχιστον εκείνη την ημέρα αποφεύγουμε βάναυσες λέξεις όπως "κωλόγρια... σκατόγερος" και ούτω καθεξής - ... παρακαλώ ας είμαστε ειλικρινείς όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει ή σκεφτεί παρόμοιους χαρακτηρισμούς ... - γιατί να μη πούμε και κάτι για τα παιδιά, που είναι κυριολεκτικά στο έλεός μας ή μάλλον την ανελέητη συμπεριφορά μας; Παρακαλώ δεν αφορά το θέμα προσωπικά εσάς που νιώθετε άψογοι απέναντι στα παιδιά σας και τα παιδιά γενικώς... Εμάς, τους άλλους αφορά, που είμαστε άδικοι απέναντί τους και χρησιμοποιούμε λέξεις όπως "κωλόπαιδα... σκατόπαιδα" επειδή δεν βλέπουμε τα χάλια μας, τα λάθη μας, το πρόσωπό μας να καθρεφτίζεται πεντακάθαρα σε ό,τι κάνουν ή δεν κάνουν και μας κάνουν υπερήφανους ή μας γεμίζουν θλίψη. Ποιος φταίει, τι φταίει για το κακό; Σε ποιον ανήκουν τα συγχαρητήρια για το καλό; Ένα κωλόπαιδο είναι άραγε ο αυριανός κωλόγερος; Μήπως δεν χρειάζεται να ανησυχούμε γιατί ο άνθρωπος αλλάζει μεγαλώνοντας κι απο κακός γίνεται καλός; Μα τότε θα πρέπει να ανησυχούμε γιατί μπορεί απο καλός να γίνεται σιγά σιγά ένας άνθρωπος κακός.
Τι μου προκάλεσε (μια Κυριακή με ήλιο) αυτές τις σκέψεις; Το σκορδάκι!

Δεν ξέρετε τι είναι το ...σκορδάκι; Αααα... εξαιρετικό παιχνίδι που ήθελα να ήξερα (εντάξει, και ξέρω και ξέρετε κι εσείς) τι είδους γονείς επιτρέπουν στα παιδιά να το αγοράζουν ή κι αν δεν τους το αγοράζουν οι ίδιοι, αναρωτιέμαι γιατί εξακολουθεί να υπάρχει στην ελληνική αγορά ώστε να το αγοράζουν μόνα τους;

Φόβος πυργαγιάς ή τραυματισμού; Έλα, μωρέ, πώς κάνεις έτσι; Όποιος έχει συνηθίσει στην ηχορύπανση και γενικά στο κακόηχο και κακόγουστο δεν υπ-ακούει σε ηλίθιους φόβους.

Το σκορδάκι, γράφουν στη συσκευασία, είναι αμμώδες πυροβόλο. Στο κόκκινο κουτάκι των 50 τεμαχίων υπάρχει ένα σκίτσο του Πήτερ Παν και ο Παρθενώνας της Ακροπόλεως των Αθηνών, αν έχετε το θεό σας δηλαδή.

Το σκορδάκι είναι εύφλεκτο προϊόν της εταιρείας που ονομάζεται "ΗΛΙΟΣ".

Το προϊόν κατασκευάζεται και συσκευάζεται (γράφουν με τοσοδούλικα γραμματάκια) στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και εισάγεται απο τη βιομηχανία πυροτεχνημάτων "ΗΛΙΟΣ".

Στις οδηγίες χρήσης, οι λέξεις με γράμματα ψείρες μας προειδοποιούν:
Συνίσταται για υπαίθριους χώρους και για παιδιά απο 8 ετών και άνω και με την επίβλεψη ενηλίκου. Πάρτε το σκορδάκι στο χέρι σας και πετάξτε το κάτω με δύναμη.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη το βάζετε στο στόμα.

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1958

Εκείνη την ηλιόλουστη Κυριακή, όλη μέρα μπαμ και μπουμ και μπαμ μπαμ μπουμ, ακούγονταν πέρα στα δέντρα μιάς εξοχής που οικογενειακώς γονείς, παιδιά, συγγενείς και φίλοι θυρυβώδεις κι έξαλλοι απο τη σκληρή καθημερινότητα την είχανε κατακλύσει για τα κοψίδια μέχρι σκασμού, να κάνουν μπαμ και μπουμ, να ηρεμήσουν κι έπειτα στα πεζοδρόμια τα σκορδάκια βοηθούσαν στη χώνεψη, τρομάζοντας γάτες και σκύλους που περνούσαν, ψάχνοντας για κανένα κοκαλάκι απ' τα κοψίδια που είχανε καταβροχθίσει άνθρωποι και ζωηρά ανθρωπάκια.

Και να σας πω την πάσα μου αλήθεια: δεκάρα δεν δίνω αν μαζί με τη μπριτζόλα ξεχαστεί κανένας απ' αυτούς και βάλει στο στόμα το σκορδάκι...

Αλλά να είναι, που μετά αφού μπήκαν στα αυτοκίνητα και φύγανε και ησύχασε ο τόπος, κάτω απο ένα πεύκο, στους πρόποδες του βουνού, βρήκα σωρό άδεια κουτιά σκορδάκι και τότε κατάλαβα τι έκανε τόσο κακόγουστο, εκκωφαντικό θόρυβο όλη μέρα. Σκέφτηκα: ζηλεύουν τα παιδιά τους κυνηγούς της εποχής με τα τουφέκια, που κάνουνε αυτόν τον ίδιο απαίσιο θόρυβο, ψηλά στο βουνό; Ή φταίει κάτι άλλο; Η παιδεία πάλι; Μήπως η επιθετικότητα του ανθρώπου που κάπως πρέπει να εξωτερικευτεί; Ίσως η Κυριακή να είναι καλή Ημέρα γι αυτό το σκοπό.

Ο "ΗΛΙΟΣ" λοιπόν προετοιμάζει απο νωρίς τα παιδιά και τα πεδία για θορύβους και τραμπουκισμούς σε βάρος της φύσης και της αρμονίας, υπό την επίβλεψη ή τη σιωπηρή συναίνεση ημών των ενηλίκων.

Η Ημέρα Ευαισθητοποίησης Κατά του Θορύβου αργεί ακόμα...

(Υ.Γ. Διαβάστε και σχετικό θέμα 17 Ιουλίου 2008 υπό τον τίτλο: ...Όμως άνθρωπος και φύση κάνουν δύο.)

ΑΧ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ!

Ημέρες υπάρχουν πολλές να γιορτάσουμε ό,τι και όσους τις νύχτες ξεχνούμε: αυτούς που μας κάνουν ευτυχείς ή δυστυχείς και ό,τι λάθος κάνουμε που θέλουμε να αλλάξει στη ζωή μας.

Με τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τις μητέρες, τις γυναίκες, την ειρήνη... Την Ημέρα της Ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβου! Ή την Ημέρα της Μετεωρολογίας, την Ημέρα για το Νερό, τον Ρατσισμό, τη Γη, τον Διαβήτη, την Ηπατίτιδα C, όπως η σημερινή, που συμπίπτει με την Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας. Σήμερα, καλό μήνα να' χετε όλοι, είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων. Απο ημέρες, μήνες, χρόνια και ώρες άλλο τίποτα. Κάποιοι κοιτάζουμε το χρόνο μπροστά να 'ρχεται καταπάνω μας με ορμή κι άλλοι τον έχουν ξεπεράσει απο χρόνια, περιμένοντας μόνο... το σωματίδιο Θεού. Απεικονίζουμε το Σύμπαν χρησιμοποιώντας τον φανταστικό χρόνο. Προς το παρόν, λοιπόν, σε φανταστικό χρόνο, που μπορεί να είναι και πραγματικός, σήμερα 1η Οκτωβρίου 2008, τιμούμε τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους.

Το πώς κάνουμε αυτήν την τιμή να έχει αξία απομένει να επιβεβαιωθεί στο τέλος της Ημέρας.

Η επαλήθευση, όπως πάντα, θα αργήσει άλλη μια Ημέρα.

Μακάρι να είμαστε για καιρό πολύ, όλοι εδώ μαζί!!!